گروه بین‌الملل
 ماه ژوئن انتخابات ریاست جمهوری ترکیه برگزار می‌شود. مفسر سایت آلمانی n-tv طی تحلیلی به وضعیت خطیر اردوغان در ۶ ماه پیش از انتخابات پرداخته است. به نظر یودیت گورز تنها کسی که می‌تواند اردوغان را نجات دهد پوتین است.تقابل با  اپوزیسیون پس از کودتای نافرجام سال ۲۰۱۶ از سوی دولت اردوغان، نتوانسته وضع را برای انتخاب مجدد او در انتخابات سال آینده بهتر کند. تورم شدید به رکورد دست‌یافته و به بالاتر از ۸۵ درصد رسیده است.
آخرین نظرسنجی‌های انجام‌شده توسط  موسسه نظرسنجی متروپل آراشتیرما نشان می‌دهد که حزب AKP حزب حاکم اردوغان نمی‌تواند اکثریت قاطع را به دست آورد و به‌احتمال‌زیاد انتخابات به دور دوم کشیده خواهد شد و احتمال شکست اردوغان در دور دوم محتمل است.بر اساس گزارش دویچه وله، همه این‌ها برای مرد قدرتمند بسفر یک هشدار است؛ هشداری که مستلزم واکنش با یک استراتژی مرسوم یعنی انحراف افکار عمومی.همیشه زمانی که اردوغان در سیاست داخلی زیر فشار بوده است، سعی کرده با ایجاد چالش‌های هدفمند در عرصه سیاست خارجی  افکار عمومی را از مشکلات داخلی منحرف کند. این بار نیز او از همین استراتژی استفاده کرده و در چند حوزه خارجی سعی در ایجاد تنش و چالش دارد.
ماه‌هاست اردوغان تهدید می‌کند که قصد دارد به جزایریونانی دریای اژه حمله کند. او حتی از واژه «اشغال» این جزایر توسط یونان استفاده کرده است. مشکل اردوغان، تشدید حضور نظامی آتن در این جزایر است، علیرغم آنکه دهه‌هاست توافق غیرنظامی کردن این جزایر امضاشده است.در این میان اما او این مسئله را عمدا نادیده گرفته که آنچه باعث برداشتن این قدم از سوی یونان شد، حمله ارتش ترکیه به قبرس در سال ۱۹۷۴ و اشغال بخشی از این کشور توسط ترکیه بود.دولت یونان تاکنون در برابر تهدیدات اردوغان خوددارانه واکنش نشان داده است. شهروندان ترکیه نیز بر اساس نظرسنجی موسسه متروپل حدود ۵۲ درصد از این تهدیدات را برای انحراف افکار عمومی از مشکلات داخلی ترکیه می‌دانند.
 امکان وقوع نبرد میان ترکیه و یونان 
بااین‌حال تشدید تنش میان ترکیه و یونان ازنظر کارشناسان کاملا غیرممکن نیست.رایان گینگراس، مورخ آمریکایی دراین‌باره می‌گوید تمایل به پیروزی در انتخابات یا حتی استفاده از امکان قانون اساسی برای به تعویق انداختن انتخابات در شرایط جنگی می‌تواند اردوغان را به سمت تشدید تنش با یونان سوق دهد.
به نظر این مورخ با توجه به قدرت نظامی نه‌چندان توانمند یونان، اعتماد عمومی در ترکیه نسبت به نتیجه یک رویارویی نیز وجود دارد.استفاده از ایجاد تنش با یونان برای پیروزی در انتخابات اما برای اردوغان ریسک بالایی دارد. همین حالا هم تهدیدهای او باعث شده تا واشنگتن و آتن به هم نزدیک‌تر شوند. در صورت حمله نظامی اردوغان به جزایر دریای اژه، روابط ترکیه با ناتو، اتحادیه اروپا و ایالات‌متحده بسیار خسارت خواهد دید.
 اردوغان بر روی پوتین حساب باز می‌کند 
بااین‌حال اردوغان مصمم است که خطوط قرمز غرب را به نفع خودش تغییر دهد و در این راه یک نفر بسیار مفید خواهد بود: ولادیمیر پوتین.از زمانی که حملات روسیه  به اوکراین آغازشده، اردوغان در حال بازی دوگانه با این موضوع است. از سویی او توانست با میانجی‌گری برای صادرات غلات اوکراین چهره‌ای  موفق از خودش در سطح جهانی به نمایش بگذارد و بدین‌وسیله بیش از هرچیز خودش را از گوشه انزوایی که غرب او را در آن انداخته بود بیرون بکشد.از سوی دیگر با جلوگیری از ورود سوئد و فنلاند به ناتو در حال استفاده از این جنگ به نفع سیاست داخلی خودش است. سوئد و فنلاند به دلیل حمله روسیه به اوکراین سنت دیرینه بی‌طرفی نظامی‌ را کنار گذاشته و رسما خواهان عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو شده‌اند.
 تنش ترکیه و سوئد 
برای این منظور اما تمامی کشورهای عضو باید موافق این عضویت جدید باشند. ترکیه جلوی این روند را گرفته و خواستش تحویل ۷۳ مخالف سیاسی اردوغان است که در سوئد و فنلاند پناهنده هستند. در میان این افراد کسانی از گروه فتح‌الله گولن و نیز مقامات حزب کارگران کردستان ترکیه پ‌ک‌ک و نیز روزنامه‌نگاران منتقد وجود دارند.یکی از این افراد «بولنت کِنِس» است که پیش از کودتای سال ۲۰۱۶ سردبیر روزنامه منتقد دولت، «زمان امروز» بود. او پس از کودتا به سوئد فرار کرد و هم‌اکنون با خانواده‌اش در استکهلم زندگی می‌کند. اردوغان در کنفرانس خبری با نخست‌وزیر سوئد، اولف کریسترسون، مشخصا از کنس نام برد و این تأکیدی بر این مسئله بود که بازگرداندن روزنامه‌نگاران به ترکیه چقدر برای اردوغان مهم است. رئیس‌جمهور ترکیه بر این نظر است که عضویت در ناتو برای دولت سوئد مهم‌تر از حمایت از کسانی است که به دلایل سیاسی تحت تعقیب هستند و به همین دلیل بر سیستم قضائی این کشور فشار کافی وارد خواهد کرد تا سرانجام این افراد را به ترکیه بازگرداند.
 اگر این اتفاق واقعاً بیفتد، قیمت گزافی برای امنیت سوئد خواهد بود و این می‌تواند اردوغان را تشویق کند تا تلاش‌هایش را برای باج‌خواهی به سایر کشورهای غربی گسترش دهد. او بهانه برای این امر هم زیاد دارد: بحران پناهندگی در اروپا هنوز فروکش نکرده و هفته آینده قرار است وزیر کشور آلمان به آنکارا برود تا از ترکیه بخواهد راه‌های ورود پناه‌جویان به اروپا را بسته نگه دارد.از سوی دیگر ترکیه همچنان و به‌خصوص در دوران جنگ  یک کشور ژئواستراتژیک و پلی بین ناتو و دریای سیاه است.
اگر علیرغم همه هشدارهای بین‌المللی، اردوغان جرئت لشکرکشی به جزایریونان را داشته باشد، ناتو و غرب به‌زودی با این سؤال مواجه خواهند شد که چگونه با این کمانه‌ای که از تنگه بسفر پرتاب‌شده، مقابله کنند. و این مسلما بهترین چشم‌انداز در شرایط سیاسی پرتنش جهان امروز نیست!