اخبار ویژه »
شناسه خبر : 80243
پرینتخانه » بین الملل, مطالب روزنامه, ویژه
تاریخ انتشار : 28 دی 1401 - 6:21 |
صلح در اوکراین به معنای نابودی بلندپروازی‌های غرب‌گرایان این کشور خواهد بود
زلنسکی در وادی وحشت
طی روزهای اخیر، سیگنال‌های متفاوتی در خصوص جنگ اوکراین مخابره می‌شود که آینده‌پژوهی این نبرد را تا حدود زیادی تحت تأثیر خود قرار داده است. برخی از این سیگنال‌ها ایجابی« ناظر بر پایان منازعه» و برخی دیگر سلبی« ناظر بر ادامه نبرد» می‌باشد. به‌راستی این پارادوکس‌ها منبعث از چه واقعیاتی است؟ آیا می‌توان چنین مواردی را برخاسته از تناقضات درونی اعضای ناتو و نگاه متفاوت آن‌ها نسبت به آینده نبرد در اوکراین دانست؟
فخرالدین اسدی:
طی روزهای اخیر، سیگنال‌های متفاوتی در خصوص جنگ اوکراین مخابره می‌شود که آینده‌پژوهی این نبرد را تا حدود زیادی تحت تأثیر خود قرار داده است. برخی از این سیگنال‌ها ایجابی« ناظر بر پایان منازعه» و برخی دیگر سلبی« ناظر بر ادامه نبرد» می‌باشد. به‌راستی این پارادوکس‌ها منبعث از چه واقعیاتی است؟ آیا می‌توان چنین مواردی را برخاسته از تناقضات درونی اعضای ناتو و نگاه متفاوت آن‌ها نسبت به آینده نبرد در اوکراین دانست؟
رمزگشایی از مواضع کولبا
نیم‌نگاهی بر مواضع مقامات اوکراینی ، تا حدودی می‌تواند به این سؤال مهم پاسخ دهد.اخیرا «دیمیتری کولبا» وزیر امورخارجه اوکراین در سخنانی تأکید کرده است که مقامات غربی حمایت‌های کافی از اوکراین را در جریان نبرد با روسیه صورت نداده‌اند. رمزگشایی از سخنان کولبا و مواضع مشابه زلنسکی چندان دشوار نیست. مطالبه اولیه مقامات اوکراینی‌در روزهای نخست نبرد مبنی بر ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز این کشور با مخالفت رسمی سران ناتو مواجه شد.فراتر از آن، در جریان اعمال تحریم‌های انرژی علیه روسیه، برخی اعضای ناتو چه به‌صورت رسمی و چه غیررسمی تحریم‌های جمعی اعلامی را دور زده و با مسکو وارد معامله شدند.حتی وعده واشنگتن مبنی بر استقرار سامانه موشکی پاتریوت نیز از دید مقامات اوکراینی، نمی‌تواند مصداق یک «حمایت تأثیرگذار»در میدان نبرد باشد.زلنسکی در جریان سفر به واشنگتن دریافت که آموزش استفاده از این سامانه و حتی انتقال اجزای آن به داخل اوکراین ممکن نیست و فراتر از آن، هزینه استفاده احتمالی روسیه از موشک‌های بالستیک«در ازای استقرار سامانه پاتریوت آمریکا»به‌مراتب بیشتر از فواید استقرار این سامانه ناقص آمریکایی است!ماجرا به این نقطه ختم نمی‌شود. اوکراین رسماباید عضویت در ناتو و اتحادیه اروپا را فراموش کند، زیرا آتلانتیکی‌ها ریسک حضور کشوری که تبدیل به «زمین سوخته» شده را در بین خود نمی‌پذیرند، حتی اگر این کشور قربانی سیاست‌های خود آن‌ها محسوب شود.
امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در تازه‌ترین سخنان خود تأکید کرده است که کشور متبوعش، عضویت دائم اوکراین در ناتو را نمی‌پذیرد زیرا این مسئله، «خط قرمز»روسیه و به معنای «اعلان‌جنگ ناتو به مسکو »محسوب می‌شود. سرنوشت عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا نیز مشخص است. بسیاری از اعضای این اتحادیه، هرگز حاضر به پذیرش کشوری جنگ‌زده در میان خود نیستند.
آیا اوکراین «موضوع معامله» است؟
در این میان، سؤال مهم‌تری مطرح می‌شود که پاسخ آن تا حدود زیادی از واقعیات پشت پرده میدان نبرد پرده برمی‌دارد.
آیا پس از فرسایشی شدن نبرد اوکراین، اکنون این کشور به موضوع معامله پنهان غرب و روسیه تبدیل شده است؟چندی پیش مقامات امنیتی ارشد آمریکا و روسیه « رؤسای سازمان سیا و سازمان اطلاعاتی روسیه» در آنکارا با یکدیگر دیدار و گفت‌وگو کردند. اگرچه طرفین ادعا کردند که در جریان این دیدار، صرفا موضوع«بازدارندگی تسلیحاتی و هسته‌ای »مورد بحث قرار گرفته و سخنی از «جنگ اوکراین»به میان نیامده است، اما نه‌تنها افکار عمومی دنیا،بلکه شخص زلنسکی و همراهانش نیز این ادعا را نپذیرفتند. درک این موضوع برای رئیس‌جمهور اوکراین بسیار سخت است که کشورش به موضوع معامله‌ای پشت پرده و راهبردی میان کاخ سفید و کاخ کرملین تبدیل شود، اما ظاهرا این اتفاق در آینده‌ای نزدیک یا دور رخ خواهد داد.به عبارت بهتر، اوکراین به تحریک ناتو وارد میدان نبرد شد، اما امروز حتی قدرت تعیین ادامه مسیر خود« جنگ یا صلح» را ندارد. هرگونه تصمیمی ازجمله پایان جنگ یا استمرار نبرد را در این میدان، اعضای ناتو اتخاذ می‌کنند نه اوکراینی‌ها! این بدترین وضعیتی است که یک کشورمی تواند خود را در آن تعریف کند.
و دوباره کسینجر!
این روزها شنیدن نام کسینجر برای اوکراینی‌ها شدیدا آزاردهنده است. هنری کسینجر استراتژیست مشهور آمریکایی ، طی روزهای اخیر پیشنهاداتی را با هدف «پایان دادن به جنگ اوکراین»مطرح ساخته که با خشم مقامات اوکراینی و سکوت معنادار کاخ سفید و کشورهای اروپایی مواجه شده است. طرح ارائه‌شده از سوی کسینجر، دومؤلفه اصلی را دربرمی‌گیرد:نخست این که اوکراین باید در طرح نهایی، به کشورش بی‌طرف تبدیل شود و پیوستن به پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) را فراموش کند. دوم این که در ازای بازگشت مناطق چهارگانه« لوهانسک، دونتسک، زاپورژیا و خرسون» اوکراین پیوستن رسمی کریمه به روسیه را به رسمیت بشناسد و دیگر اعضای سازمان ملل متحد نیز از این موضوع تبعیت کنند. هرچند مقامات روسی ترجیح داده‌اند کمتر در خصوص طرح کسینجر اظهارنظر کنند
اما بر همگان مسجل است که ثوابت پایان جنگ اوکراین،«عدم عضویت اوکراین در ناتو»و «به رسمیت شناختن تعلق کریمه به روسیه» است.در جریان سفر اخیر زلنسکی به کاخ سفید،وی نگرانی‌های خود را در خصوص معامله پشت پرده آمریکا -روسیه بر سر کشورش را به بایدن منتقل ساخت. رئیس‌جمهور آمریکا این مسئله« معاملات پنهانی» را به‌صورت تلویحی تأيید کرد اما در ظاهر متعهد شد تا هرگونه راه‌حل نهایی در خصوص اوکراین، با تأيید دولت زلنسکی صورت گیرد.بدیهی است که چنین ادعایی بیشتر نوعی تلاش برای آرام ساختن اوکراینی‌ها محسوب می‌شود زیرا کی‌یف اکنون حکم «بازیگر تابع»در میدان جنگ یا صلح با روسیه را دارد نه «بازیگر تعیین‌کننده»را!
در این میان، اوکراینی‌ها هرلحظه نگران هستند که بر سر موجودیت ارضی و سیاسی آن‌ها معامله‌ای صورت گیرد که حداقلی‌ترین مؤلفه‌های ثابت آن، جدایی رسمی کریمه و فراموش کردن عضویت در ناتو برای همیشه باشد.در این معادله، اوکراینی‌ها شکست‌خوردگانی خواهند بود که ناچار هستند سال‌ها بابت بازسازی کشور بحران‌زده خود « که برخی از زیرساخت‌های حیاتی آن نیز از بین رفته است » زمان صرف کنند. بااین‌حال، اصرار دولت‌های آمریکا و انگلیس بر تبدیل کردن اوکراین به یک گره کور ژئواستراتژیک در منطقه آسیای میانه و اروپا ، حتی در صورت پایان ظاهری جنگ و انعقاد پیمان صلح نیز به قوت خود باقی خواهد ماند و مولد تنش‌هایی میان روسیه و غرب خواهد بود.
طی روزهای اخیر، سیگنال‌های متفاوتی در خصوص جنگ اوکراین مخابره می‌شود که آینده‌پژوهی این نبرد را تا حدود زیادی تحت تأثیر خود قرار داده است. برخی از این سیگنال‌ها ایجابی« ناظر بر پایان منازعه» و برخی دیگر سلبی« ناظر بر ادامه نبرد» می‌باشد. به‌راستی این پارادوکس‌ها منبعث از چه واقعیاتی است؟ آیا می‌توان چنین مواردی را برخاسته از تناقضات درونی اعضای ناتو و نگاه متفاوت آن‌ها نسبت به آینده نبرد در اوکراین دانست؟
رمزگشایی از مواضع کولبا
نیم‌نگاهی بر مواضع مقامات اوکراینی ، تا حدودی می‌تواند به این سؤال مهم پاسخ دهد.اخیرا «دیمیتری کولبا» وزیر امورخارجه اوکراین در سخنانی تأکید کرده است که مقامات غربی حمایت‌های کافی از اوکراین را در جریان نبرد با روسیه صورت نداده‌اند. رمزگشایی از سخنان کولبا و مواضع مشابه زلنسکی چندان دشوار نیست. مطالبه اولیه مقامات اوکراینی‌در روزهای نخست نبرد مبنی بر ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز این کشور با مخالفت رسمی سران ناتو مواجه شد.فراتر از آن، در جریان اعمال تحریم‌های انرژی علیه روسیه، برخی اعضای ناتو چه به‌صورت رسمی و چه غیررسمی تحریم‌های جمعی اعلامی را دور زده و با مسکو وارد معامله شدند.حتی وعده واشنگتن مبنی بر استقرار سامانه موشکی پاتریوت نیز از دید مقامات اوکراینی، نمی‌تواند مصداق یک «حمایت تأثیرگذار»در میدان نبرد باشد.زلنسکی در جریان سفر به واشنگتن دریافت که آموزش استفاده از این سامانه و حتی انتقال اجزای آن به داخل اوکراین ممکن نیست و فراتر از آن، هزینه استفاده احتمالی روسیه از موشک‌های بالستیک«در ازای استقرار سامانه پاتریوت آمریکا»به‌مراتب بیشتر از فواید استقرار این سامانه ناقص آمریکایی است!ماجرا به این نقطه ختم نمی‌شود. اوکراین رسماباید عضویت در ناتو و اتحادیه اروپا را فراموش کند، زیرا آتلانتیکی‌ها ریسک حضور کشوری که تبدیل به «زمین سوخته» شده را در بین خود نمی‌پذیرند، حتی اگر این کشور قربانی سیاست‌های خود آن‌ها محسوب شود.
امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در تازه‌ترین سخنان خود تأکید کرده است که کشور متبوعش، عضویت دائم اوکراین در ناتو را نمی‌پذیرد زیرا این مسئله، «خط قرمز»روسیه و به معنای «اعلان‌جنگ ناتو به مسکو »محسوب می‌شود. سرنوشت عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا نیز مشخص است. بسیاری از اعضای این اتحادیه، هرگز حاضر به پذیرش کشوری جنگ‌زده در میان خود نیستند.
آیا اوکراین «موضوع معامله» است؟
در این میان، سؤال مهم‌تری مطرح می‌شود که پاسخ آن تا حدود زیادی از واقعیات پشت پرده میدان نبرد پرده برمی‌دارد.
آیا پس از فرسایشی شدن نبرد اوکراین، اکنون این کشور به موضوع معامله پنهان غرب و روسیه تبدیل شده است؟چندی پیش مقامات امنیتی ارشد آمریکا و روسیه « رؤسای سازمان سیا و سازمان اطلاعاتی روسیه» در آنکارا با یکدیگر دیدار و گفت‌وگو کردند. اگرچه طرفین ادعا کردند که در جریان این دیدار، صرفا موضوع«بازدارندگی تسلیحاتی و هسته‌ای »مورد بحث قرار گرفته و سخنی از «جنگ اوکراین»به میان نیامده است، اما نه‌تنها افکار عمومی دنیا،بلکه شخص زلنسکی و همراهانش نیز این ادعا را نپذیرفتند. درک این موضوع برای رئیس‌جمهور اوکراین بسیار سخت است که کشورش به موضوع معامله‌ای پشت پرده و راهبردی میان کاخ سفید و کاخ کرملین تبدیل شود، اما ظاهرا این اتفاق در آینده‌ای نزدیک یا دور رخ خواهد داد.به عبارت بهتر، اوکراین به تحریک ناتو وارد میدان نبرد شد، اما امروز حتی قدرت تعیین ادامه مسیر خود« جنگ یا صلح» را ندارد. هرگونه تصمیمی ازجمله پایان جنگ یا استمرار نبرد را در این میدان، اعضای ناتو اتخاذ می‌کنند نه اوکراینی‌ها! این بدترین وضعیتی است که یک کشورمی تواند خود را در آن تعریف کند.
و دوباره کسینجر!
این روزها شنیدن نام کسینجر برای اوکراینی‌ها شدیدا آزاردهنده است. هنری کسینجر استراتژیست مشهور آمریکایی ، طی روزهای اخیر پیشنهاداتی را با هدف «پایان دادن به جنگ اوکراین»مطرح ساخته که با خشم مقامات اوکراینی و سکوت معنادار کاخ سفید و کشورهای اروپایی مواجه شده است. طرح ارائه‌شده از سوی کسینجر، دومؤلفه اصلی را دربرمی‌گیرد:نخست این که اوکراین باید در طرح نهایی، به کشورش بی‌طرف تبدیل شود و پیوستن به پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) را فراموش کند. دوم این که در ازای بازگشت مناطق چهارگانه« لوهانسک، دونتسک، زاپورژیا و خرسون» اوکراین پیوستن رسمی کریمه به روسیه را به رسمیت بشناسد و دیگر اعضای سازمان ملل متحد نیز از این موضوع تبعیت کنند. هرچند مقامات روسی ترجیح داده‌اند کمتر در خصوص طرح کسینجر اظهارنظر کنند
اما بر همگان مسجل است که ثوابت پایان جنگ اوکراین،«عدم عضویت اوکراین در ناتو»و «به رسمیت شناختن تعلق کریمه به روسیه» است.در جریان سفر اخیر زلنسکی به کاخ سفید،وی نگرانی‌های خود را در خصوص معامله پشت پرده آمریکا -روسیه بر سر کشورش را به بایدن منتقل ساخت. رئیس‌جمهور آمریکا این مسئله« معاملات پنهانی» را به‌صورت تلویحی تأيید کرد اما در ظاهر متعهد شد تا هرگونه راه‌حل نهایی در خصوص اوکراین، با تأيید دولت زلنسکی صورت گیرد.بدیهی است که چنین ادعایی بیشتر نوعی تلاش برای آرام ساختن اوکراینی‌ها محسوب می‌شود زیرا کی‌یف اکنون حکم «بازیگر تابع»در میدان جنگ یا صلح با روسیه را دارد نه «بازیگر تعیین‌کننده»را!
در این میان، اوکراینی‌ها هرلحظه نگران هستند که بر سر موجودیت ارضی و سیاسی آن‌ها معامله‌ای صورت گیرد که حداقلی‌ترین مؤلفه‌های ثابت آن، جدایی رسمی کریمه و فراموش کردن عضویت در ناتو برای همیشه باشد.در این معادله، اوکراینی‌ها شکست‌خوردگانی خواهند بود که ناچار هستند سال‌ها بابت بازسازی کشور بحران‌زده خود « که برخی از زیرساخت‌های حیاتی آن نیز از بین رفته است » زمان صرف کنند. بااین‌حال، اصرار دولت‌های آمریکا و انگلیس بر تبدیل کردن اوکراین به یک گره کور ژئواستراتژیک در منطقه آسیای میانه و اروپا ، حتی در صورت پایان ظاهری جنگ و انعقاد پیمان صلح نیز به قوت خود باقی خواهد ماند و مولد تنش‌هایی میان روسیه و غرب خواهد بود.
برچسب ها
اوکراین , زلنسکی , فخرالدین اسدی
به اشتراک بگذارید
https://resalat-news.com/?p=80243
تعداد دیدگاه : دیدگاه‌ها برای زلنسکی در وادی وحشت بسته هستند
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.