گروه اجتماعی- مهدی اسفندیار
دعوای اخیر جامعه جراحان عمومی و وزارت بهداشت یک نقطه ثقل دارد به نام تعارض منافع، دردی که در تمام حوزه های کشور ریشه زده و روزی نیست که فریاد عده ای از تبعات این معضل عظیم بلند نشود. در صنعت، کشاورزی، آموزش و ‌‌‌‌… ریشه‌های تعارض منافع چنان مثل یک اختاپوس بر روند های اداره کشور تنیده شده که شکل عریان آن اکنون در جلوی چشم همه است.در حوزه سلامت همین دعوای جامعه جراحان را پرستاران و فیزیوتراپیست ها قبلا و رشته تغذیه اکنون داشته است. 
نکته اینجاست که واقعا چرا این فساد بزرگ و عظیم که در حال بلعیدن اعتماد عمومی و آرامش مردم است به حال خود رها شده است؟ 
مجلس ، دولت و سازمان های نظارتی و این همه مراکز سیاستگذاری و … چرا باید اجازه بدهند که همچنان این معضل عظیم ریشه‌های پیشرفت کشور را خشک کند؟ 
این روزها در میان این همه گرفتاری مردم که سایه شدید بیم را بر سر آن‌‌‌ها نهاده هنوز تصمیمات غیرکارشناسی و در ظن شدید تعارض منافع و … دیده می شود، کاش یکی در این کشور پیدا شود و به این سؤال پاسخ دهد که چرا در این کشور این بدیهیات اصول اداره کشور رعایت نمی شود، ۷ سال خاک خوردن لایحه منع تعارض منافع در دولت؟! ۷ سال!!!
اما امروز باید خطاب به همه اقشار جامعه سلامت کشور بگویم؛ شتر تعارض منافع روی سقف خانه همه آوار خواهد شد حالا دیر یا زود، فرقی ندارد، اعتراض را نگذاریم به روز آوار شدن آن بر سقف خانه ما… مطالبه گر باشیم و فقط جلوی بینی را نبینیم ، تغذیه یا پرستاری یا پزشک عمومی شاغل در پزشک خانواده و اکنون جراحان عمومی… این آسیاب به نوبت در حال چرخیدن است و باید فکری کرد، اکنون که در حال نگارش این متن هستم یاد بی تفاوتی ها و بعضا توهین ها و حملات برخی از آدم ها افتادم. جراحی که وقتی به تعارض منافع اعتراض می کردم با واژه هایی همچون حسود و … اهانت می کرد و در نهایت می گفت چرا سراغ صنعت و خودروسازی
 نمی روی…تغذیه ای که می گفت؛ تعارض منافع اصلا به ما ربطی ندارد… ما فقط مشکلات صنفی خودمان را دنبال می کنیم و از همه خنده‌دار‌تر می گفت؛ ما دوست نداریم وارد مسائل بی ارتباط شویم و یا پرستاری که درک نکرد ریشه همه تبعیض ها و گرفتاری ها همین تعارض منافع  است و …. مگر می شود ایرانی بود و در این مملکت زندگی کرد و ریشه های عمیق فساد تعارض منافع را در صنعت، کشاورزی ، آموزش و سلامت ندید.