حنیف غفاری
ایجاد وقفه اخیر در مذاکرات وین، مولد تحلیلها و گمانه زنی هایی در خصوص سرنوشت این آوردگاه دیپلماتیک بوده است.گویا وضع نزدیک به ۳ هزار تحریم جدید ضد روسی  طی دو هفته اخیر( از آغاز جنگ اوکراین تا کنون )، کاخ کرملین را به این نتیجه رسانده است که از هرگونه آوردگاه سیاسی جهت خنثی سازی این تحریمها و تحدید آثار حقوقی و اقتصادی آن استفاده کنند. در این مجال،سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه تمرکز ویژه ای بر مذاکرات وین نموده و در گلوگاه حساس و سرنوشت ساز کنونی ، مطالبات صریحی  را در خصوص  عدم تاثیرگذاری بحران اوکراین بر پروسه همکاری‌های تجاری مسکو-تهران مطرح کرده است.بدیهی است که در اینجا، مقامات روسی  قصد دارند از ظرفیت  « مذاکرات وین» به مثابه یک « اهرم تنظیم کننده» در منازعه با ناتو بر سر اوکراین استفاده کنند. 
کشورمان  همواره تاکید داشته است برجام  به لحاظ حقوقی و راهبردی، حکم یک « متغیر مستقل» و نه یک «متغیر وابسته» را دارد.این خود یکی از خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات وین محسوب می شود. دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان همان گونه که در برابر خواسته غرب مبنی بر گنجاندن خواسته های موشکی و منطقه ای آن در ذیل سند برجام یا حتی مذاکره بر سر این موارد به بهانه احیای برجام را نپذیرفته است، قطعا پذیرای گره زدن سرنوشت توافق هسته ای به بحران اوکراین نیز نخواهد بود. در اینجا، صرفا خطوط قرمز راهبردی و منطقه ای کشورمان موضوعیت دارد و منافع ما به عنوان کشوری که خواستار رفع تحریم های ظالمانه بر اساس اصل عزت و اقتدار خود می باشد، بر منافع هر بازیگر دیگری در مذاکرات ارجحیت دارد.  اما آنچه در این برهه نمی توان از کنار آن گذشت، مربوط به رویکرد  سیاستمداران آمریکایی-اروپایی و شبکه ظاهرا کارشناسی،تبلیغاتی و رسانه ای وابسته به آنهاست. در این میان دو نکته اساسی وجود دارد که نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت:
نخست اینکه  رویکرد اخیر روسها در مذاکرات وین – به هر شیوه ای که تفسیر شود-، قطعا  مترادف با  «تبرئه غرب» در این آوردگاه سیاسی نیست.
بدون شک اگر آمریکا و تروئیکای اروپایی به جای زیاده خواهی
 و  طمعکاری بر سر رفع تحریم های ضد ایرانی ، تلاش برای تحدید حداکثری فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران، زد و بند پنهان و آشکار با آژانس و شورای حکام در خصوص مانور غیر حقوقی بر مطالعات ادعایی علیه کشورمان، تضمین گریزی آشکار در قبال آینده برجام و تلاش برای فرار از راستی آزمایی در پروسه احیای توافق هسته ای و دهها خبط و خطای دیگر، نسبت به مطالبات حقوقی و منطقی کشورمان در پروسه رفع تحریم های ضد ایرانی تمکین می کردند شاهد پیچیده تر شدن ماجرا در وین نبودیم.در این صورت، مذاکرات ماهها قبل به نتیجه می رسید.
مهم تر آنکه  بر خلاف دروغ پردازی مقامات غربی و مهره های رسانه ای آنها، اختلافات باقیمانده در وین حل و فصل نشده است. به عبارت بهتر، حتی در صورت عدم طرح مواضع اخیر از سوی مقامات روسی، قطعا به دلیل عدم حل و فصل نهایی موضوعاتی مانند ارائه تضمین های اعتباری در خصوص آینده برجام و رفع تحریم هایی که  دولت سابق آمریکا پس از خروج از برجام علیه کشورمان وضع کرده است،هنوز شاهد رسیدن به توافق نهایی نبودیم.
در چنین شرایطی تلاش غرب و شبکه خارجی و داخلی حامی آن با هدف ترویج هدفمند  «روس هراسی  مطلق”»در حوزه سیاست خارجی و در مقابل،  پاک کردن دامان آلوده آمریکا و اروپائیان از ننگ « بدعهدی مطلق در قبال توافق هسته ای » جای بسی تامل دارد.قطعا فارغ از ایستادگی بر سر خطوط قرمز راهبردی تعیین شده در مذاکرات وین، باید کاملا مراقب این عملیات روانی و تصویرسازی هدفمند غربی ها  بود.