رئیس‌جمهور روسیه ترجیح داده است در خصوص تحولات جاری در جنگ اوکراین، مذاکرات احتمالی آتش‌بس و جایگاه دولت جدید آمریکا در سیاست خارجی مسکو کمتر سخن بگوید. به‌راستی این سکوت ولادیمیر پوتین چگونه قابل‌تحلیل است؟ آیا او درصدد است برآورد دقیقی از سیاست خارجی عمل‌گرایانه ترامپ ( فارغ از مواضع اعلامی او ) به دست آورد یا در انتظار نتایج مذاکراتی است که احتمالا در حوزه دیپلماسی پنهان میان مقامات روسی و اعضای ارشد دولت ترامپ صورت می‌گیرد؟
اخیرا مقامات ارشد کاخ کرملین مدعی شده‌اند  رئیس‌جمهوری روسیه آماده است با دونالد ترامپ همتای آمریکایی خود گفت‌وگو کند اما پیش از آن منتظر دریافت «سیگنال‌هایی» از واشنگتن است. این اظهارنظر کرملین گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال دیدار میان این دو رئیس‌جمهور تقویت کرده است. از سوی دیگر، مواضع اخیر روسیه نشان می‌دهد این کشور، رویکرد کلان خوش‌بینانه‌ای نسبت به حضور ترامپ در مسند قدرت دارد اما هنوز سطح انتظارات روس‌ها در خصوص مطالباتی که از آتش‌بس در اوکراین و تعیین تکلیف مناسبات پساجنگ خود و ناتو مطرح کرده‌اند، برآورده نشده است. در چنین شرایطی، می‌توان ادعا کرد که سیاست خارجی جدید روسیه در نوعی برزخ راهبردی محصورشده است. در این معادله، جنگ اوکراین به‌مثابه متغیر مستقل و مهمی است که بسیاری از تصمیم سازی‌های روس‌ها در نظام بین‌الملل را تحت تاثیرخود قرار خواهد داد. 
پوتین خود نیز معتقد است بازگشت به دوران قبل از بایدن، مستلزم چینش مؤلفه‌ها و بایسته هایی در کنار یکدیگر بوده که تحقق آن‌ها با توجه به ساختار چندلایه ناتو، تحریم‌های وضع‌شده علیه مسکو در دوران جنگ و گسترش ناتو به شمال ( از طریق عضویت سوئد و فنلاند در دوران جنگ اوکراین) دشوار است. بااین‌حال، قطعا پوتین حضور ترامپ در مسند قدرت را با رویکردی “فرصت محور”موردتوجه قرار می‌دهد. گمانه‌زنی‌هایی که در خصوص حمایت روس‌ها از پیروزی جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر ۲۰۲۴ منتشرشده ، به‌وضوح نشان می‌دهد که پوتین نسبت به تکرار دوران ریاست جمهوری بایدن و استمرار بحران‌های پررنگ در حیاط‌خلوت راهبردی خود شدیدا نگران بوده است. روابط میان روسیه و آمریکا این دو قدرت هسته‌ای به پایین‌ترین سطح از زمان جنگ سرد رسیده است. دونالد ترامپ پیش‌تر بارها وعده داده بود که با یک «توافق» به این درگیری پایان خواهد داد. در هر حال، پوتین کماکان سکوت کرده تا برخی ابهامات اساسی وی در خصوص نقشه راه ترامپ برای پایان دادن به جنگ اوکراین و ترسیم همکاری‌های جدید میان مسکو-واشنگتن مشخص شود. در مقابل، رئیس‌جمهور آمریکا تلاش دارد توافقی را مبنای آتش‌بس اوکراین قرار دهد که با انتقاد شدید سناتورهای دموکرات و حتی برخی سناتورهای جمهوری‌خواه سنتی مواجه نشود. بعید نیست که پوتین طی روزهای آتی با دریافت پاسخ دغدغه‌های خود، مواضع صریح‌تری در قبال حضور دولت ترامپ در کاخ سفید و چشم‌انداز همکاری‌های راهبردی-امنیتی روسیه و آمریکا در بین سال‌های ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۸ میلادی اتخاذ کند. گارد پوتین در مقابل آمریکای ترامپ هنوز به‌صورت کامل باز نشده است!