رفقای نیمه‌راه
گروه سیاسی
درحالی‌که تا پایان عمر دولت دوازدهم چند ماهی بیشتر باقی نمانده است، اکنون زمزمه‌های پیشنهاد استعفای روحانی از جایگاه ریاست جمهوری از سمت اردوگاه اصلاح‌طلبان به گوش می‌رسد.
اصلاح‌طلبان که در چند وقت اخیر با مشاهده عملکرد دولت به‌نوعی سعی کردند خودشان را از دولت و اقدامات آن مبرا بدانند و حمایت‌ها از روحانی در زمان انتخابات و راه‌یابی وی به ساختمان پاستور را به فراموشی بسپارند، در حال حاضر در جدیدترین اقدام طرح استعفای روحانی را مطرح می‌کنند.
در همین رابطه، عباس عبدی از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب چند روز قبل در مقام منتقد از عملکرد دولت برآمد و در پیشنهادی خواستار استعفای روحانی از ریاست جمهوری شد. عبدی در یادداشت خود در روزنامه اعتماد در همین باره صراحتاً گفته بود طی ۱۰ ماه گذشته هیچ مشکلی حل‌نشده که بر مشکلات اضافه هم شده است. در این ۱۰ ماه کدام چشم‌اندازی تیره بود که تیره‌تر نشده است. بنابراین عاقلانه نیست که این وضع ادامه یابد.
وی در ادامه افزوده: بهتر است که مدنی رفتار شود و برای ۱۰ ماه باقی‌مانده شخص دیگری عهده‌دار حل این مشکل شود. حداقل به خاطر مردم و کشور کاری باید کرد. اگر برای حل مشکلات و گرانی آدرس کاخ سفید داده می‌شود، در این صورت کسی که قادر به گفت وگو با آن نیست باید کنار برود و راه را باز کند تا دیگران اقدام کنند.
نقش‌آفرینی در پروژه مقصر نشان دادن تحریم‌ها
البته به راه افتادن موج درخواست استعفای روحانی تنها معطوف به پیشنهاد عبدی نبوده و برخی دیگر از سران اصلاح‌طلب نیز در این پروژه نقش‌آفرینی می‌کنند که اظهارات مصطفی تاج‌زاده در همین رابطه نیز قابل‌تأمل است. وی که در مصاحبه‌ای با یک رسانه اصلاح‌طلب تلاش داشت تا به‌نوعی نابسامانی‌های کنونی و شرایط بد اقتصادی کشور را به عدم اختیار روحانی و دولتش برای انجام اقدامات و سنگ‌اندازی‌ها در همین زمینه ربط دهد، اظهار کرده که روحانی باید پیش‌ازاین استعفا می‌داد و به مردم می‌گفت می‌توان جلوی تحریم را گرفت، اما نمی‌گذارند. بسیاری از مردم اکنون همین را می‌گویند که اگر نمی‌خواهند مذاکره کنند، به‌جای روحانی، جلیلی بنشیند تا لااقل مسئولیت اداره کشور و گرانی و تورم و بیکاری به خودشان بازگردد، شاید متنبه شوند.
اظهارات تاج‌زاده نشان می‌دهد جریان سیاسی به راه افتاده از سمت فعالان اصلاح‌طلب و رسانه‌های وابسته به آنان درصدد است به‌نوعی این دیدگاه را به مردم القا کنند که تحریم‌ها و دولت آمریکا عامل مشکلات کنونی کشور است و افرادی که در جریان داخلی حاکمیت اجازه مذاکره و توافقی دیگر با آمریکا را نداده‌اند، علت اصلی این وضعیت هستند و دولت روحانی عملاً هیچ امکان و اختیاری برای بهبود شرایط و خروج کشور از این وضعیت ندارد و در چنین شرایطی استعفا بهترین راه‌حل است.
کنار کشیدن اصلاح‌طلبان؛ حربه‌ای برای اقناع آن‌هم در آستانه انتخابات
از سوی دیگر، به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان با این اقدام درصددند تا از یک سو این ادعا را مطرح کنند که نه‌تنها رئیس‌جمهور فعلی را یک اصلاح‌طلب ناب نمی‌دانند و خودشان هم با منتقدین دولت همراه هستند بلکه مسیر اقناع افکار عمومی برای تفکیک قائل شدن بین جریان اصلاحات با دولت فعلی را هموارتر کنند، از سوی دیگر نیز به‌نوعی مقبولیت مردمی‌شان که در طول این سال‌ها به شدت کاهش‌یافته را بازیابی کنند و از آن به‌عنوان ترفندی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده بهره ببرند. چنانکه نگاهی به اظهارات چندی قبل عبدالله ناصری، از اعضای شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان نیز این فرضیه را تایید می‌کند. در همین رابطه، ناصری چندی پیش سعی کرد به موضوع عدم مقبولیت روحانی در بین مردم و همسو نشان دادن اصلاح‌طلبان با آنان دست بزند و بگوید: روحانی به خاطر عملکرد نامناسب، هزینه سنگینی را به کشور تحمیل و کار مهم او می‌تواند جرئت استعفا دادن باشد. واقعیت این است که بخش اعظم جامعه او را قبول ندارد.
با تمام این تفاسیر، به نظر می‌رسد نکته مشغول مانده ازنظر اصلاح‌طلبان این است که پشتیبانی آنان برای روی کار آمدن روحانی در دو دوره انتخابات ریاست جمهوری و سکوت یا حتی حمایت آنان از عملکرد دولت در طی این سال‌ها، خواه‌ناخواه آنان را به‌عنوان جریان اصلی حامی دولت در نزد مردم معرفی کرده است و ایفای نقش منتقد آن‌هم در شرایط فعلی و چند صباح باقی‌مانده از عمر دولت عملاً این دیدگاه را در عموم جامعه تقویت می‌کند که اصلاح‌طلبان به‌عنوان یکی از جناح‌های سیاسی کشور دچار نوعی انفعال سیاسی و عدم مسئولیت‌پذیری نسبت به فعالیت‌های انتخاباتی خود شده‌اند.
استعفای روحانی , اصلاح طلبان , روحانی
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.