گروه سیاسی 
پیرمحمد ملازهی، کارشناس مسائل غرب آسیا در گفت‌وگو با «رسالت» بیان کرد: واقعیت این است که ایران و پاکستان در یک منطقه حساس قراردارند و استان سیستان و بلوچستان با ایالت بلوچستان و پاکستان هم‌مرز هستند. نزدیک به هزار کیلومتر نیز مرز خشکی دارند و در منطقه‌ای هستند که به لحاظ امنیتی تحت تأثیر دو مسئله است. 
وی افزود: یکی قاچاق مواد مخدر که منشأ آن افغانستان است و ازطریق پاکستان و ایران به کشورهای مصرف‌کننده یعنی اروپایی و غربی‌ها ترانزیت می‌شود. بعدی هم وجود برخی گروه‌های ضد سیستمی است که هدف خاصی دارند، بخشی از آن‌ها مذهبی هستند و بخشی نیز دست به سلاح برده‌اند. این‌یک بخش قضیه است و همکاری ایران و پاکستان در این زمینه‌ها مشخص می‌شود.  
  مرز ایران و پاکستان، شاهراه مناسبات تجاری دو کشور 
ملازهی تأکید کرد: مسئله دوم اقتصادی است. ازآنجاکه ایران تحریم اقتصادی است و می‌تواند بخشی از نیازهایش را از منطقه مرزی بین پاکستان و ایران تأمین کند. می‌توان این مرز را تقویت کرد و ایران بخشی از نیازهایش را از طریق صادرات مجدد پاکستان تأمین کند. بنابراین باید مناسبات تجاری و اقتصادی را  بین ایران و پاکستان گسترش داد. 
این کارشناس گفت: باتوجه به تحریم‌هایی که علیه ایران اعمال‌شده، راه‌های کمی برای تأمین نیاز کشور وجود دارد و پاکستان و به‌ویژه همسایگان یکی از آن‌هاست. درنتیجه ایران و پاکستان هم به لحاظ اقتصادی و هم سیاسی و امنیتی ناچار به همکاری با یکدیگر هستند. زیرا اقتصاد ایران بخشی از نیازهای پاکستان را تأمین می‌کند و ازطرفی پاکستان نیز می‌تواند راه خوبی برای کم کردن فشار تحریم باشد.  
او بیان کرد: پاکستانی‌ها مشکل زیادی درحوزه تأمین نفت و گازدارند و کشور ما نیز منبع این محصولات است و می‌تواند نیاز آن‌ها را برطرف کند. همچنین محصولات پاکستان مانند برنج و میوه مورداستفاده ایران است. درنتیجه مرز ایران و پاکستان اهمیت بالایی دارد. 
ملازهی افزود: لازم به ذکر است که این دوکشور عقبه و پیشینه فرهنگی دارند و پیوندهای تاریخی و فرهنگی، این ارتباط را گسترش می‌دهد. پاکستان جزء تاریخ فرهنگ و تمدن ایرانی محسوب می‌شود و به یکدیگر نزدیک هستند. لذا ایران و پاکستان سعی می‌کنند در تمام زمینه‌ها از امکانات موجود استفاده کنند.  
این تحلیلگر مسائل غرب آسیا ضمن اشاره به تحولات افغانستان و تأثیر آن در ارتباطات کشورهای منطقه، می‌گوید: آنچه در افغانستان می‌گذرد شرایط را کمی پیچیده کرده است. موضع ایران و پاکستان درمورد افغانستان متفاوت است و پاکستان حمایت جدی از طالبان دارد و نظر ایران درمورد طالبان مثبت و مانند پاکستان نیست. از طرفی ایران با هند درمورد افغانستان نظرش نزدیک‌تر است و مناسبات مرزی در چابهار ایجادشده است تا صادرات و واردات افغانستان را طی یک قرارداد سه‌جانبه تأمین کند.  
او ادامه داد: به نظر می‌رسد نگاه سیاسی ایران و هند درمورد طالبان و افغانستان نسبت به پاکستان نزدیک‌تر است. 
ملازهی تصریح کرد: لذا باوجود تمام مباحثی که به آن اشاره شد، لزوم تقویت مرزهای کشور با پاکستان و استفاده از ظرفیت‌های اقتصادی این کشور و ایجاد یک رابطه برد-برد از الزامات این روزهای کشورمان است. اکنون درشرایط تحریمی هستیم و ارتباط‌گیری قوی با همسایگان یکی از شروط اصلی گذر از تأثیر تحریم است. ظرفیت‌های اقتصادی و بازار این کشورها بسیار بالاست و هم می‌توانند مقصد خوبی برای صادرات باشند و هم مبدأ خوبی برای واردات. این کارشناس درانتها تأکید کرد: منطقه غرب آسیا نه‌تنها ازلحاظ امنیتی بلکه ازلحاظ ژئوپلیتیکی در نقطه مهمی از دنیا قرارگرفته است و تمام تلاش استکبار جهانی تصرف و ایجاد ناامنی در آن است. چه کشورهایی از ناامنی در این منطقه پر از منابع سود می‌برند؟ کشورهای استعمارگر آمریکا و انگلیس. لذا تمام کشورهای منطقه باید دست در دست یکدیگر با وحدت هرچه بیشتر برای هدفی مشترک یعنی تقویت اقتصاد این منطقه و به عقب راندن آمریکا از کشورهایشان کوشا باشند.