سيدمحمد بحرينيان – جانشين سردبير
هرچه بررسي مي کنم، بيشتر به اين نتيجه مي رسم که واقعا يکي از مشکلات اساسي و کلان مقوله زمامداري در ايران، آن است که زمامداران بيش از حد و در هر موضوعي حرف مي زنند. حاصل اين همه حرف زدن، آن است که گاهي خود هم حرف هاي قبلي خود را فراموش مي کنند و اگر به مجموعه سخنانشان بنگري، واقعا حاصل يک منظومه فکري جامع نيست و به وضوح مشخص است که فرد گوينده، چندان اهل انديشه و نظر نبوده، بلکه در اجتماعات و محافل مختلف، به ضرورت و متناسب با جو جلسه حرفي زده است.
به عنوان مثال، اين دو اظهار نظر کاملا خلاف هم را ببينيد: «حمايت اروپا از برجام بهتر از انتظارها بود» «اروپا کمتر از يک درصد تعهدات خود را انجام داده است»و شايد بتوان فرض کرد که اين دو جمله در مناظره اي با موضوع عملکرد برجامي اروپا از دو چهره کاملا موافق و کاملا مخالف با برجام صادر شده باشد، اما جالب است بدانيد هر دو را وزير محترم امور خارجه آن هم در فاصله چند ماه از هم گفته است. هر دو هم در شرايطي بوده که آمريکا از برجام خارج شده است.
«برنامه اي براي دولت دوازدهم تهيه کرده ايم که يک حداقلي براي همه ملت ايران است. هيچ ايراني نبايد از آن حداقلي که بتواند يک زندگي را از نظر مالي تامين کند، کمتر درآمد داشته باشد. به همين دليل با اطمينان مي‌گويم که اگر موفق شويم – يعني در انتخابات پيروز شويم – هيچ کس در هيچ نقطه ايران سر گرسنه بر بالين نخواهد گذاشت، هيچ کارتن خوابي نخواهد بود و هيچ کودک کاري نخواهيم داشت.» اين جملات، وعده هاي معاون اول محترم دولت در انتخابات رياست جمهوري سال ۹۶ است و جالب تر آن که در ادامه مي گويد بخش اول اين امور انجام شده و ادامه اش در دولت دوازدهم پياده خواهد شد.
اما مواضع رئيس دولت، تقريبا آينه تمام نمايي از آن چيزي است که در دولت هاي يازدهم و دوازدهم در جريان است. پس از آن که ملت پاي دستاوردهاي خود هزينه هاي گزاف داد و حتي دانشمندان خود را در اين راه تقديم کرد، پنج سال عمده فعاليت هاي هسته اي تعليق شود، تاسيسات هسته اي يا با سيمان پر شود، يا پلمب شود و يا با انواع بازرسي کنترل شود و در اين مدت حتي آب خوردن مردم به برجام گره زده شود، بارها بگويند که تمام تحريم ها از روز اجراي توافق بالمره لغو خواهند شد و حالا چه ؟
حالا مي گويند برجام قرار بود سايه جنگ را دور کند! حالا پس از۶ سال بي عملي و ناکارآمدي، بگويند ما اختيار نداريم!
جناب رئيس جمهور! شما اختيار داشتيد دستاوردهاي بزرگ ملت ايران را که حتي پايش خون ريخته شده بود، معامله کنيد و به ثمن بخس واگذار کنيد، اختيار نداشتيد اقتصاد را سامان دهيد؟ اختيار نداريد که نظام بانکي را اصلاح کنيد؟ اختيار نداريد که نقدينگي را کنترل کنيد؟ اختيار نداريد وزرا و مديران نالايق و ناکارآمد را برکنار کنيد و شايستگان را بر مناصب بنشانيد؟ خير جناب رئيس جمهور! اشکال شما اين است که بيشتر دولت حرفيد تا عمل، نيک مي دانيد که اختيار همه چيز را داشته ايد . دقيقا اختيار چه چيز را مي خواستيد داشته باشيد که نداريد؟