سید محمد بحرینیان

آن چه ما و بسیاری از سیاسیون حامی رابطه با آمریکا را از هم دور می کند، به هیچ وجه تفاوت سلیقه و روش در امور بین المللی و داخلی نیست. فرق عموم مردم انقلابی با سیاسیون غرب دوست، تفاوت دو نوع برداشت و دو نوع نگاه نیست. این طور نیست که آن ها از کرنش در برابر کدخدا و انقلابیون اصیل از ایستادگی، هدف یکسانی داشته باشند.
مرور اظهارات هایکوماس، وزیرخارجه آلمان که به نمایندگی از اتحادیه اروپا به ایران سفر کرده بود، نشانگر آن است که گزاره اصلی او خطاب به مسئولان کشور، آن است که «ایران از برجام خارج شود، همه تحریم ها باز می گردد »،
همان برجامی که اگر تا چندی پیش دستاوردش به گفته رئیس بانک مرکزی همین دولت، تقریبا هیچ بود، امروز تحقیقا هیچ است و بلکه خسارات و لطمات بزرگی هم به کشور وارد می کند. مسئولان آلمان که امروز ما را می ترسانند که «در صورت خروج از برجام، منزوی می شویم»، سال پیش و در هنگام خروج رسمی آمریکای عصر ترامپ از برجام، دو طرف را به آرامش دعوت کردند و نسبت به بالا رفتن تنش میان ایران و آمریکا، به ابراز نگرانی بسنده کردند.
ماس، بدون حتی یک پیشنهاد منطقی به تهران پا گذاشت و با دست خالی هم بازگشت، اما روز گذشته، رئیس جمهور محترم در جمع اعضای هیئت دولت، از این سفر دستاورد ساخته است: «اینکه وزیر خارجه یک کشور اروپایی در جریان سفر به تهران به صراحت اعلام می‌کند که آمریکا در مسیری که انتخاب کرده خطا و اشتباه می‌کند و هرکس تاریخ ایران را بشناسد می‌داند که فشار حداکثری هیچ تأثیری بر مردم این کشور نمی‌گذارد، بدین معناست که دیگران به عظمت و قدرت ملت ایران اعتراف می‌کنند و می‌دانند که راهی که متحدشان انتخاب کرده غلط است.»
روحانی تمجید وزیر آلمانی از تدبیر دولت خود را با این الفاظ کامل کرده است :‌«همین وزیر امور خارجه اعلام کرد که تدبیر دولت ایران در یک‌سال اخیر در انتخاب راه عقلی، منطقی و حقوقی مایه شگفتی همه بوده است در یک‌سال گذشته مسئولین و ملت ایران دستپاچه نشدند و صبر و تدبیر خود را در برابر فشار دشمنان نشان دادند.»
در این نکته با وزیر آلمانی هم نظریم که عملکرد یک سال گذشته دولت موجب شگفتی است، اما شگفتی ما با آلمانی ها فرق می کند. ما شگفت زده ایم که چرا دولتمان، پس از یک سال از خروج رسمی آمریکا از برجام به فکر واکنش افتاده و چرا در این مدت، دولتمردان به دنبال توافق با اروپایی هایی رفتند که خود روزی اعلام کرده بودند که این ها از کدخدایشان یعنی آمریکا دستور می گیرند. آلمانی ها اما شگفت زده اند که چطور ایران، با این همه ظرفیت و نیروی جوان و مستعد و پیشرفت های علمی و استحکام داخلی و بازوهای منطقه ای،
همچنان به توافق بی خاصیتی به نام برجام پایبند مانده است.
اما نکته دوم، جناب رئیس جمهور گفته اند مسئولین و ملت ایران در یک سال گذشته صبر و تدبیر نشان دادند، ملت که تکلیف‌شان مشخص است، آحاد ملت در برابر وضعیت نابسامان اقتصاد و کوچک شدن سفره هایشان که بیشتر از تحریم ناشی از ضعف مدیریت دولت بود، صبر کردند، اما آقای رئیس جمهور و دولتمردان محترم! شما بر چه چیز صبر کردید؟ بر این که منافع مردمتان از دست برود و نظاره گر باشید تا مبادا روشن شود، که از ابتدا مسیر اشتباهی پیموده اید.