معصومه پورصادقی 
دبیر گروه سیاسی
تنور انتخابات ۱۴۰۰ به همان میزان که تا قبل از مرحله ثبت‌نام داوطلبان سرد به نظر می‌رسید با عبور از این مرحله، طوری داغ شد که شاید کسی فکر نمی‌کرد ظرف یک روز شاهد چنین چرخشی در فضای ابری انتخابات باشیم. چرخش از این باب که جمع انبوهی از چهره‌های ریزودرشت وارد گود شدند؛ چهره‌هایی که بعید است ندانند ردای بلند ریاست‌جمهوری حتما بر تنشان زار خواهد زد.
بخشی از طیف اصلاح‌طلبان از مدت‌ها قبل موضوع قهر با مهم‌ترین گام مردم‌سالاری دینی یعنی «انتخابات» را علم کرده بودند و سعی داشتند با ناامید کردن مردم، به حاکمیت فشار بیاورند. البته این اولین فشار آن‌ها نبود و احتمالا آخرین آن‌هم نخواهد بود چراکه پیش‌تر تلاش کردند از اهرم «تنگ کردن سفره مردم» به حاکمیت فشار بیاورند تا شاید محصول این کِشت را در وین بچینند. حالا همین جریان با تمام  توان و چهره‌های پرتعداد در مرحله ثبت‌نام انتخابات ریاست‌جمهوری حضور یافت تا ثابت کند، ان‌قلت‌های انتخاباتی‌اش بیشتر ژست حزبی و سیاسی‌کاری بوده است.
فرآیند ثبت‌نام از داوطلبان انتخابات سیزدهمین ریاست‌جمهوری از ساعت ۸ صبح سه‌شنبه ۲۱ اردیبهشت آغاز و تا ساعت ۱۸ روز شنبه ۲۵ اردیبهشت به مدت ۵ روز ادامه داشت اما آخرین روز این فرآیند، متفاوت و بلکه تعیین‌کننده نسبت به سایر روزها بود چراکه طیف اصلاح‌طلبان اتوبوسی از نامزدهای انتخاباتی را به سمت ستاد انتخابات در میدان فاطمی گسیل کردند. البته در روزهای قبل نیز نامزدهای این جریان با بوق‌وکرنا خودشان را به خیابان «شهدای گمنام» رساندند. خیابانی که حداقل با مشی اسمی روی آن جفت‌وجور نیستند.
مصطفی تاج‌زاده شاید سرشناس‌ترین داوطلب انتخابات ریاست‌جمهوری از طیف تندرو حزب موسوم به اصلاح‌طلبان بود که گویا صرفا برای قرائت بیانیه در ستاد انتخابات کشور  حضور یافت.
 این در حالی است که تاج‌زاده اعتقادی به قانون اساسی و روند پیش‌بینی‌شده در آن برای انتخابات ریاست جمهوری ندارد و بارها نیز به این مسئله اذعان کرده و ضمنا یکی از محکومان امنیتی فتنه ۸۸ است.
عباس آخوندی دیگر نامزد طیف اصلاح‌طلبان بود که خود را به جلوی دوربین‌های مستقر در ستاد انتخابات رساند. او از سال ۹۲ تا ۹۷ به مدت پنج سال وزیر «راه و شهرسازی» دولت حسن روحانی بود و در این مدت کاری با مسکن کرد که هنوز صدای شکستن کمر مردم زیر فشار سنگین قیمت اجاره خانه ها به گوش می‌رسد.
شاید مهم‌ترین حضوری که موردتوجه رسانه‌ها قرار گرفت مربوط به حضور اسحاق جهانگیری بود که بعد از هشت سال در اختیار داشتن مهم‌ترین پست اجرایی یعنی معاون اولی رئیس‌جمهور، وارد ستاد انتخابات کشوری شد که بنا دارد هشت سال دیگر سکان اجرایی آن را در اختیار بگیرد. اما به این سؤال اساسی پاسخ نمی‌دهد اگر ایده و توانی برای اداره کشور داشت چرا در این هشت سال به کار نبست تا شاهد کاهش ارزش پول ملی به یک‌دهم، قدرت خرید مردم به یک‌سوم، رکوردشکنی تورم و تبعیض و بیکاری و … نباشیم. جالب آنکه بجای پاسخگویی به ملت در موضع طلبکار ظاهر شد و در جمع خبرنگاران گفت «بیکاری، فقر، نابرابری فزاینده، توقف بسیاری از کسب‌وکارها، کاهش مداوم سرمایه‌گذاری‌های نو، کاهش اعتماد عمومی به نهادهای حکمرانی، افزایش فساد، مشکلات ناشی از ساختار بودجه، مشکلات در صنعت ازجمله مسائل این کشور هستند.» البته به این نکته نیز اشاره کرد که «به خواست سران اصلاحات در این عرصه حاضر شده است.»این اذعان ثابت کرد جبهه موسوم به اصلاح‌طلبان هیچ برنامه و ایده و راهی برای اداره کشور ندارند و لاجرم وضع فشل موجود را ادامه خواهند داد. البته چهره‌های دیگری در قد‌وقواره فعالان حزبی محمود صادقی، مصطفی کواکبیان، علی مطهری، محسن مهرعلیزاده، رسول منتجب‌نیا، محسن رهامی، محسن هاشمی، عبدالناصر همتی، قدرتعلی حشمتیان، محمدجواد حق‌شناس، زهرا شجاعی و … هم در ستاد انتخابات کشور خودی نشان دادند که نشان از یک پروژه جبهه موسوم به اصلاح‌طلبان است چراکه حسام‌الدین آشنا چهره شبه‌امنیتی دولت روحانی عصر روز شنبه در یک توییتری نوشت  «اگرچه روز آخر است اما تازه اول صبح است.»
فارغ از چهره‌های ‌وابسته به حزب موسوم به اصلاح‌طلبان که با نشان حزبی آمده بودند، نامزد دیگری در ستاد انتخابات کشور حضور یافت و ثبت‌نام کرد که مدعی بود «مستقل آمده است» اما مگر می‌شود پذیرفت بدون پشتوانه حزب اصلاح‌طلبان و حمایت دولت روحانی آمده باشد؛ این را از ادبیاتی که روحانی‌گونه به کار بردمی‌شود فهمید.با عنایت به مصوبه لازم‌الاجرای شورای نگهبان که با استناد به قانون اساسی به وزارت کشور ابلاغ شد، خیلی از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری فاقد شرایط مندرج در این مصوبه هستند. برخی نامزدهای حزب موسوم به اصلاحات دارای محکومیت امنیتی بوده و برخی دیگر جزو رجال سیاسی و مذهبی و مدیر و مدبر قرار نمی‌گیرند و طبعا امکان احراز صلاحیت آنها وجود نخواهد داشت و این یعنی تکرار داستان نامزدهای نیابتی در جریان اصلاحات.