|محسن پيرهادي-مدير مسئول|
رهبر معظم انقلاب، همواره بر ضرورت دستيابي کشور به قله‌هاي پيشرفت علمي تاکيد کرده و دانشگاهيان و پژوهشگران را به پيمودن پرشتاب‌تر اين مسير، رهنمون شده‌اند. ديدار روز گذشته ايشان با دو هزار نفر از نخبگان، حاوي نکات قابل‌تأملي است:
۱. بهترين راه گذار از فتنه و مؤثرترين راه مواجهه با آن، تثبيت اين گزاره است که فتنه، با تمام سروصدا و قيل‌وقالش در برابر عظمت ملت و ظرفيت کشور، کوچک و ناچيز است. راه‌حل هم، تصوير افق‌هاي پيش رو و اميد به آينده درخشاني است که در انتظار ماست. به خاطر بياوريم که مقام معظم رهبري، در فروردين ۸۹ که چند ماه پيش از آن، کشور دچار فتنه سياسي و امنيتي بزرگي شده بود، نام سال را «همت و کار مضاعف» نهادند و عملاً با اين انتخاب، گذار از فتنه را کليد زده و مردم را متوجه افق‌هاي پيش رو و ضروريات پيشرفت کشور کردند. اگر از مجموع رخدادهاي اقتصادي سال‌هاي گذشته، اعم از شديدترين تحريم‌هاي خارجي و برخي ناکارآمدي‌ها و فسادهاي داخلي به فتنه اقتصادي تعبير کنيم، بهترين راه مقابله با اين فتنه، نمايش هر چه بيشتر ظرفيت‌هاي کشور و ايجاد بستري است که در آن، گذار از اين وضعيت اقتصادي محتمل و مقدر باشد. ديدارهاي پياپي مقام معظم رهبري با نخبگان و بازديد از نمايشگاه‌هاي فناورانه و تأکيد بر ضرورت توجه به جوانان نخبه در اغلب مناسبت‌ها، بي‌ترديد نشان از پايان دوران تأثيرگذاري فتنه اقتصادي و نزديکي به ساحل آرامش و امنيت اقتصادي است.
۲. لازمه تحقق هدف پيش‌گفته، قطع اميد از هرگونه کمک خارجي است. بايد با دنيا تعامل کرد، اما نه به آن‌ها اميد بست و نه معطل آن‌ها ماند. ماحصل چنين تفکري همان است که رهبري چندي پيش‌بر آن تأکيد کردند: «به‌واسطه دل بريدن مسئولان و ملت از بيگانگان، کشور در حال جوشش از درون است.» نااميدي به بيگانگان، يکي از دو بال پرواز است و اگر با خوش‌بيني و اميدواري به آينده روشن اين مرزوبوم همراه نشود، به مقصود نخواهد رسيد.
۳. رشد علمي، تنها معطوف به حوزه‌هاي صنعتي، مهندسي و پزشکي نيست و قطعاً، علوم انساني در اولويت است. رشد تکنولوژيک و ضعف در علوم انساني، تصويري کاريکاتوري از اندام علمي کشور مي‌سازد. درحالي‌که «حضور نخبگان جوان در عرصه‌ي علوم انساني موجب مي‌شود پرورش اندام علمي کشور به‌صورت متناسب صورت گيرد، نه اينکه يک بخش فوق‌العاده قوي باشد و بخشي ديگر ضعيف و کم‌جان.»
۴. يکي از پيشنهاد‌هاي رهبر معظم انقلاب به نخبگان، فعال شدن در حوزه ديپلماسي عمومي و گردآوردن دانشمندان و محققان «ايران فرهنگي بزرگ»، منطقه غرب آسيا، محور مقاومت و حتي گردآوري نخبگان حق‌جوي عالَم در همه‌ي کشورها ازجمله آمريکا و اروپاست. ما همان‌طور که در برابر تهديد نظامي، تهديد مي‌کنيم و اگر يک ضربه بخوريم، ده ضربه وارد مي‌کنيم، در حوزه تحريم‌هاي علمي نيز، نيازمند رويکردهاي مقتدرانه در جهت ترويج «دانش پاک و باشرافت» و «انديشه‌ي درست» هستيم.