مصطفی هدایی
روز پنج‌شنبه کشور شاهد تحولات و تغییرات سیاسی مهم در سطوح مختلف اجرایی بود. نگاه و رویکرد جدیدی در رگ‌های اجرایی کشور جاری‌شده و جامعه با نگاه امیدوارانه به تحولات می‌نگرد. نیروهای اصولگرا و انقلابی سکان هدایت نهادهای مهمی را پس از سال‌ها از اصلاح‌طلبان و حامیان تفکر لیبرالی و با رأی اعتماد مردم گرفته تا طرح نو دراندازند. در کنار تحلیف رئیس‌جمهور جدید جمهوری اسلامی ایران، شورای شهر ششم تهران نیز در صحن شورا سوگند یادکردند و مراسم تحلیف ساکنان جدید ساختمان خیابان بهشت، برگزار شد. 
در مراسم آغاز فعالیت شورای جدید مهدی چمران با ۲۱ رأی، رسما به‌عنوان رئیس شورای ششم شهر تهران و پرویز سروری با ۱۹ رأی به‌عنوان نایب‌رئیس شورای ششم شهر تهران انتخاب شد. همچنین با ۱۷ رأی سوده نجفی و با  ۲۰ رأی  شربیانی به‌عنوان منشی‌های هیئت‌رئیسه انتخاب شدند. 
 انتخاب شهردار در گام نخست
ترکیب اعضای جدید شورای شهر تهران نشان از یک نوع انسجام فکری، تجربه، جوان‌گرایی، سوابق مرتبط با امور شهری و دانش دارد. افرادی چون چمران، سروری و کاشانی با سابقه حضور در شورای شهر با کارنامه عمل‌گرایانه در تحقق برنامه‌های شهری، می‌توانند روند پیشرفت تهران را پس از چهار سال سکون و ایستایی به سمت جلو به حرکت درآورند. 
همچنین حضور چند تن از مدیران سابق شهرداری تهران، وزنه شورای شهر ششم را در مقایسه با شوراهای گذشته در آشنایی با تمامی امور شهری سنگین‌تر می‌سازد. 
ازجمله وظایف مهم شوراهای شهر،  انتخاب شهردار است و تهران به‌عنوان پایتخت و کلان‌شهر، مدیر شهری را طلب می‌کند که دارای سوابق درخشان در عملکرد اجرایی باشد. هرچند خواه‌ناخواه، جایگاه شهردار تهران سیاسی نیز است و به خاطر اهمیت این جایگاه در هیئت دولت نیز برای حضور دعوت می‌شود. این مهم در زمان حضور محمدباقر قالیباف به دلیل رقابت‌های سیاسی منتقی شد ولی با یک دست شدن دولت و مدیریت شهری، شاهد حضور شهرداران اصلاح‌طلب در هیئت دولت حسن روحانی بودیم. در این دوره نیز کوچک‌ترین انتقادی از سوی شهردار نسبت به عملکرد دولت، باعث می‌شد تا صندلی شهردار تهران در هیئت دولت خالی بماند! 
انتخاب شورای شهر ششم برای مدیر جدید شهری از جنبه‌های مختلف اهمیت دارد. مدیریت شهری با بیش از ۱۰ میلیون جمعیت با مشکلات و کلاف‌های سردرگم بزرگی چون ترافیک، آلودگی هوا، معضلات اجتماعی و پروژه‌های نیمه‌کاره در کنار وجود اپیدمی کرونا نیازمند فردی قوی، جهادی، فسادستیز و عملگراست. این مهم در شورای شهر ششم با بررسی کارنامه برخی از نیروهای انقلابی و باسابقه انجام‌شده و نام علیرضا زاکانی به‌عنوان شانس اصلی تصدی این پست اعلام شده است. هرچند اعضای شورای شهر تأکید دارند تا انتخاب و اعلام نام شهردار باید به جلسه علنی و رسمی شورا موکول می‌شد. 
 آرامش پس از آشفتگی
به‌هرحال چهار سال مدیریت اصلاح‌طلبان بر شهر تهران و درگیری‌ها و زدوبندهای سیاسی شهروندان تهرانی را به این نتیجه رساند تا سکان هدایت شهر را بار دیگر به اصولگرایان و نیروهای انقلابی بسپارند. در دوره اصلاح‌طلبان سه بار شهر تهران شاهد تغییر شهردار بود. نجفی، افشانی و حناچی، شهرداران تهران در چهار سال گذشته بودند و به‌مانند شورای شهر نخست که اتفاقا اصلاح‌طلبان اکثریت را در اختیار داشتند، پایتخت شاهد بی‌ثبات‌ترین دوره مدیریتی بود. آسیب‌هایی که از این بی‌ثباتی مدیریتی به تهران وارد شد، بسیار جدی و نیازمند برنامه‌ریزی دقیق جهت جبران عقب‌ماندگی‌هاست. توسعه حمل‌ونقل عمومی به‌ویژه حمل‌ونقل ریلی در چهار سال گذشته کند و باید اذعان داشت که متوقف شد. مترو رکن اساسی زندگی شهری در تهران است و عدم تکمیل خطوط باقیمانده و تجهیز خطوط فعال با قطار و واگن‌های جدید، شهروندان را با وضعیت آشفته‌ای روبه‌رو ساخت. تهران در دوره ۱۲ ساله محمدباقر قالیباف علاوه بر مدیریت باثبات شهری، ناظر سرعت شگرفی در راه‌اندازی خطوط مترو بود. بخش عمده‌ای از تونل‌ها، ایستگاه‌ها و تجهیزات مترو در آن دوران افتتاح و راه‌اندازی شد ولی مدیریت شهری شورای شهر پنجم و شهرداران اصلاح‌طلب به‌مانند ترمز در برابر توسعه شهر تهران عمل کردند. 
رکود در توسعه عمرانی پایتخت در دوره مدیریت اصلاح‌طلبان، زندگی را برای مردم تهران سخت ساخته است. پایتخت شهری با جمعیت انبوه نمی‌تواند برای دوره طولانی در امر توسعه زیرساخت‌های عمرانی و شهری متوقف شود و هر بی‌برنامگی انفجار جمعیتی را در بخش‌های از شهر می‌تواند رقم بزند. برای مثال عدم تناسب امکانات مترو با مسافران، شلوغی جمعیت در ساعات پرتردد روز را به دنبال خواهد داشت و همین امر می‌تواند باعث نارضایتی آدمی در زندگی شهری شود. 
 بازگشت به دوره پیشرفت
از ابتدای دهه ۸۰ تا اواسط دهه ۹۰ تهران با سرعت شگرفی در پیشرفت پروژه‌ها و ابرپروژه‌های شهری مواجه بود. بسیاری از زیرساخت‌ها و طرح‌های حمل‌ونقل عمومی، پردیس‌های سینمایی و تئاتر، بوستان‌ها و فضای سبز شهری، تونل‌ها و بزرگراه‌ها، وسایل جدید حمل‌ونقل، نمادهای جدید شهری، مبلمان شهری، ساخت و راه‌اندازی اماکن برای اقشار آسیب‌پذیر شهری ازجمله زنان سرپرست خانوار، معتادان رها یافته و …در همان دوران ایجاد شدند. این پیشرفت از دید سازمان‌ها و مقامات خارجی نیز پنهان نماند و شهردار تهران به‌عنوان یکی از شهرداران برتر جهان انتخاب شد و همچنین برخی از ابرپروژه‌های شهری در پایتخت در مسابقات جهانی عمرانی مقام‌های اول تا سوم را کسب کردند. این انتظار می‌رود که با توجه به ترکیب جدید اعضای شورای شهر ششم که برخی از آن‌ها یادآور دوره طلایی پیشرفت تهران هستند، دوره توسعه و پیشرفت بار دیگر نه‌تنها تکرار شود بلکه با سرعت بالاتری به‌پیش رود. تهران نیازمند و تشنه توسعه و آبادانی در تمامی بخش‌هاست. توقف چهارساله این شهر می‌بایست جبران شود و مردم تهران تغییر و تحول را از همان روزهای نخست احساس کنند. پویایی پایتخت با راه‌اندازی پروژه‌ها و حضور دوباره انبوه کارگران در طرح‌های کلان‌شهر نمودار می‌شود تا شهروندان به یادآورند که چه میزان تفاوت در رویکردها و عملکردها در حوزه تخصصی مدیریت شهری وجود دارد. عملکرد پیش روی
 شورای شهر و مدیر جدید شهری باعث خواهد شد تا در دوره آینده انتخابات شورای شهر تهران، شهروندان دیگر اسیر بازی‌های سیاسی نشوند و شهر را به کاردان‌ها و متخصصین متعهد، انقلابی و باتجربه بسپارند تا محلات، کوچه‌ها، خیابان‌ها، هوا، آب، خاک، درختان وزندگی‌شان آسیب نبیند.