|مسعود پیرهادي-سردبیر|
صهيونيست‌ها به سيدحسن نصرالله «السيد الصادق» مي‌گويند، يعني مرد راستگويي که وقتي سخني مي‌گويد، بلوف نمي‌زند. حال اين را بگذاريد کنار نطق چند روز پيش دبير کل حزب‌الله لبنان که گفت: «اسرائيلي‌ها بدانند که پاسخ خواهيم داد و هرگز براي [پاسخ دادن] به حمله آنان، منتظر کسي در دنيا نخواهيم ماند … به ارتش رژيم صهيونيستي در مرز مي‌گويم که در کنار ديوار حائل، يک پا و نيم (تکيه داده به ديوار) بايست و منظر ما باش؛ يک روز، دو روز يا سه و يا چهار روز [منتظر باش] و به اسرائيلي‌ها مي‌گويم که آنچه ديشب اتفاق افتاد، نمي‌شود بر آن سکوت کرد.»
اين سخنراني مقتدرانه ما را ياد پيام دو کلمه اي سيد حسن نصرالله به صهيونيست ها مي اندازد که گفت: «جهزوا ملاجئکم!» (پناهگاه‌هايتان را آماده کنيد) از همان روز، آماده باش سراسري و رعب و وحشت در دل صهيونيست ها خانه کرده است. به راستي اين اقتدار، ثمره چيست؟ جز ايمان به خدا و خودباوري، منشأ اين عزت و اقتدار است؟ جز باور به وعده الهي که «ان تنصرواالله ينصرکم و يثبت اقدامکم» جز عمل به دستور الهي که «وَأَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ وَمِن رِباطِ الخَيلِ تُرهِبونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُم؛ هر نيرويي در قدرت داريد، براي مقابله با آنها [دشمنان‌]، آماده سازيد! و (همچنين) اسبهاي ورزيده (براي ميدان نبرد)، تا به وسيله آن، دشمن خدا و دشمن خويش را بترسانيد!» حالا هر کس در امت اسلامي، مواضع حزب الله لبنان را خصوصا با لسان حيدري سيد حسن نصرالله مي‌شنود، احساس غرور مي کند.
اما در داخل کشور بايد مراقب بود افرادي که از سست ايماني رنج مي برند آرزوي دشمن که قرآن هم نسبت به آن هشدار داده را محقق نکنند؛ «وَدَّ الَّذينَ کَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِکُمْ وَ أَمْتِعَتِکُمْ فَيَميلُونَ عَلَيْکُمْ مَيْلَةً واحِدَةً؛ کافران آرزو مي‌کنند که شما از سلاح ها و ساز و برگ خود غافل شويد تا يکباره بر شما بتازند.» مبادا مذاکرات رنگ و بوي موشکي و نظامي بگيرد که آن نقطه، دقيقا خواست و آرزوي دشمن است. اين ديگر حرف جناح رقيب و منتقداني که به قول شما بي شناسنامه هستند نيست، کلام خداست که آرزوي قلبي دشمنان را غفلت از سلاح و ساز و برگ نظامي قلمداد مي کند.
بايد هوشيار بود. تجربه هم نشان داده است که دشمنان ما، جز زبان قدرت و مقاومت، زبان ديگري نمي فهمند، دقيقا از همين روست که حرف سيد مقاومت که رهرو راستين مکتب امام و رهبري‌است را جدي مي گيرند و حتي پس از حمله پهپادي به لبنان، براي حزب الله پيام مي فرستند و التماس مي کنند که واکنش نيروهاي مقاومت، سخت و دردناک نباشد، اما متحدانشان، با مذاکره و لبخند، چند سال دولت ما را معطل امضا و اجراي برجام کرده و حالا يک سال و نيم پس از خروج آمريکا از آن، مجددا معطل احياي برجام مي کنند. يادتان هست مقام معظم رهبري هشدار دادند که دشمن، پس از آن که خرش از پل گذشت، بر مي گردد و به ريش شما مي خندد؟
آري، متاسفانه واقعيت دارد که دشمني که از امام خميني مي هراسيد، دشمني که سخنان رهبر معظم انقلاب برايش رنگ واقعيت پيدا مي کند و همچون ماجراي نفتکش، در برابرش ذليل مي شود، دشمني که از ترس واکنش سخت حزب الله، لرزه بر جانش مي افتد، همان دشمني است که به ريش برخي سياسيون ما مي خندد و حسابي برايشان باز نمي کند! چرا با وجود اين همه تجربه زنده و حاضر، باز هم از مذاکره سخن مي گوييد؟!