خدیجه خدیجه است
گروه فرهنگی
یکی از دانههای تسبیح ولایت، که بهترین تسبیح ذکر خدا است، حضرت خدیجه سلامالله علیهاست. از نام مبارک حضرت خدیجه، رایحه خوش ولایتپذیری تام و تمام برمیخیزید و همین است که او را از دیگران بهکل متمایز میگرداند. همانگونه که وقتی نام عباس علیهالسلام را میشنویم یاد ولایت و اطاعت از امام و ایثار میافتیم،نام زیبای خدیجه نیز سرشار از ایثار و خدمت و اطاعت است. از ابتدای خواستگاری و ازدواج حضرت خدیجه با پیامبر اکرم نیز گویی ما بیش از آنکه با یک ازدواج و آغاز رابطه عاطفی معمولی مواجه باشیم، با پذیرش یک ولایت از سوی خدیجه کبری طرف هستیم. چنانچه حضرت در نامهای که به رسول خدا نوشت خصائص آسمانی و بیبدیل روحانی او را ستود و در مجلس خواستگاری، مهریه خود را بخشید و خود را خادمه رسول خدا نامید. این ماجرای زنی است ثروتمند که همچون یک ملکه زندگی میکند و مردان بسیاری در آرزوی وصال اویند. مردان بسیاری که با پشتوانه مالی، گمان دارند که میتوانند که دل خدیجه را تسخیر کنند. قلب دختر خویلد اما حرم الله است و کسی با مال دنیا نمیتواند در آن را بگشاید. کلید در قلب خدیجه نور الهی است که پیشانی محمدبن عبدالله معدن غنی آن بود. خدیجه کبری بیش از آنکه به همسری رسول خدا دربیاید، گویی به سربازی او درآمده است و اولین یار سپاهش شده است. وقتی عشق ولایتمدارانه حضرت خدیجه به رسولالله را در نظر آوریم درمییابیم چرا آن حضرت تمام ثروت خود را که حاصل عمری کار و تلاش بود در خدمت اسلام و حضرت رسول قرار میدهد؛ او اصلا با محمد ازدواجکرده تا در خدمت آرمانهای بلند روح بزرگ او قرار گیرد. او در دوران تاریک جاهلیت که ذکر نام خداوند یکتا را غریب و گمنام میبیند، ناگهان با سردار ازلی و ابدی جبهه حق و حقیقت دیدار کرده است؛ مثل شبزدهای که ناگهان سرخی طلوع را ببیند. خدیجه در دورانی زندگی میکند که ارزشهای الهی و انسانی زیر پا گذاشته میشود و حال کسی را میبیند که میتواند جریان خداپرستی را هدایت و رهبری کند. خدیجه ستونی است که ساقه نازک، لطیف و هنوز کمجان اسلام و نبوت به آن تکیه میزند. خدیجه در سالهای نخست بعثت، علمدار رسولالله است. نهتنها مادر فاطمه است، که بهتصریح رهبر انقلاب مادر امیرالمؤمنین است: «شما میگویید مادر یازده امام اما درواقع مادر دوازده امام است، ایشان مادر امیرالمؤمنین هم است، ایشان امیرالمؤمنین را در دامان خودش، آغوش خودش وزندگی خودش پرورش داده است تا چندسالگی.» خدیجه سلامالله علیها این حمایت، اطاعت و ولایتپذیری را برای زهرا و علی به ارث گذاشت. او نهتنها خود یار بینظیر پیامبر بود، بلکه دو یار بزرگ دیگر نیز برای او تربیت کرد. خدیجه در شعب ابیطالب یار و یاور رسولالله بود، فاطمه در کوچه بنیهاشم علمدار دین خدا بود. شعب ابیطالب قحطی نان بود و کوچه بنیهاشم قحطی شرف. خدیجه را سختیهای شعب از پا انداخت و فاطمه را ضربههای کوچه… خدیجه ثروت خود را در اختیار رسول خدا قرار داد، اما فدک را که ثروت فاطمه بود از او ربودند و او در دفاع از ثروت جبهه حق میجنگید. خدیجه وقتی از پیامبر دفاع کرد که تمام کفر علیه او متحد بود و فاطمه نیز وقتی از امیرالمؤمنین دفاع کرد که یاری نداشت مگر به عدد انگشتان یک دست. زندگی حضرت خدیجه کبری سلامالله علیها در یککلام، یک حماسه است.
اولین زن مسلمان
علاوه بر علمای شیعه، محدثین و مورخین اهل سنت اذعان کردهاند که حضرت خدیجه کبری همسر گرامی رسول خدا صلاللهعلیهوآله اولین بانویی بوده که اسلام آوردهاند. ابن عساکر یکی از علمای نامدار اهل سنت در کتاب تاریخ دمشق با اشاره به این فضیلت، در کتاب خود مینویسد: «اولین کسی که از رسول خدا تبعیت کرده است، همسر ایشان یعنی خدیجه دختر خویلد بوده است.»
با بررسی در نحوه پذیرش اسلام از جانب خدیجه کبری مشخص میشود، در شرایطی ایشان به رسول خدا صلاللهعلیهوآله ایمان آوردند که تمام کفار به دشمنی حضرت اهتمام داشتند. لذا حضرت خدیجه در حالی اسلام خود را علنی کردند که هرلحظه احتمال هر عملی از جانب کفار علیه ایشان داده میشد.
این بانوی گرانقدر در طول حیات طیبه خود، همواره با دفاع از رسول خدا در پیشبرد اسلام نقش بسزایی داشتند. با تحقیق در منابع معتبر اهل سنت نکاتی درباره شخصیت حضرت خدیجه به دست میآید. بهعنوان نمونه رسول خدا صلاللهعلیهوآله بارها به حمایتهای حضرت خدیجه در طول دوران زندگانیشان تأکید کردهاند.
یار روزهای سخت
رسول خدا به یکی از همسران خود فرمودند: «روزی به من ايمان آورد كه تمام مردم به من كفر میورزيدند و روزی مرا تصديق كرد كه مردم مرا تكذيب میكردند و هنگامیکه مردم مرا محروم داشتند، او با اموال خود مرا یاری کرد. خدای عالم، تنها از
خديجه کبری به من فرزند داده است؛ حالآنکه از سایر همسرانم به من فرزندی عنایت نفرمود.»
رهبر انقلاب دراين راستا میفرمایند: «خب قرآن درباره کسانى که قبل از فتح و بعد از فتح انفاق میکنند،میگوید «یستَوى مِنکُم مَن اَنفَقَ مِن قَبلِ الفَتحِ وَ قاتَل»؛ این «قَبلِ الفَتح» قبل از فتح مدینه است؛ یعنى قبل از آنکه مدینهاى در اختیارپیغمبر قرار بگیرد و زندگىاى، راحتى، حکومتى، تسلطى، قدرتى در اختیار آن بزرگوار باشد،در حال نهایت شدت، ایشان انفاق کردند؛ هم مالشان را، هم جانشان را، هم راحتشان را. خب اینها واقعافضائل مهمى است؛ اینها مغفولعنه مانده؛ حضرت، مظلومه است؛ این بزرگوار واقعا مظلومه است.»
تنها همسر
برای پیامبر گرامی اسلام همسران متعددی ذکرشده است، اما تا زمانی که حضرت خدیجه سلاماللهعلیها در قید حیات بودند، پیامبر صلاللهعلیهوآله هیچ همسر دیگری انتخاب نکردند؛ درحالیکه بعد از رحلت ایشان، حضرت همسران متعددی را اختیار کردند. ابن حجر عسقلانی از بزرگان علمی اهل سنت با توجه به این ویژگی شاخص حضرت خدیجه در کتاب خود به نقل از عایشه همسر رسول گرامی اسلام مینویسد: «تا زمانی که خدیجه کبری زنده بود، پیامبر با هیچ زنی ازدواجنکرده است.»
ابن حجر در ادامه مینویسد: «و در این موضوع، هیچ اختلافی در میان اهل علم وجود ندارد؛ اما علت عدم ازدواج رسول خدا با زنان دیگر، به دلیل عظمت و جایگاه والای ایشان نزد حضرت بوده و نشان از شایستگی و فضائل خدیجه است. زیرا خدیجه کبری، پیامبر خدا را از وجود زنان دیگر بینیاز کرده بود.»
ریشه اهل بیت
ازجمله فضائل و خصائص حضرت خدیجه سلاماللهعلیها که میتوان این فضیلت را برترین ویژگی حضرت شمرد، ریشه و مصدر بودن ایشان برای اهلبیت عصمت و طهارت علیهمالسلام است.
ابن حجر عسقلانی با اشاره به این مطلب مینویسد: «خدیجه کبری مرجع و ریشه اهلبیت است به دلیل آنکه حسنین از فاطمه زهرا سلاماللهعلیها هستند و فاطمه دختر خدیجه کبری است و علی علیهالسلام در خانه خدیجه رشد کرد و بزرگ شد و سپس دخترش فاطمه سلاماللهعلیها با علی ازدواج کرد. پس بهروشنی آشکار است ریشه و مصدر اهلبیت پیامبر به خدیجه بازمیگردد.»
حضرت خدیجه (س)
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.