سیدمقدام حیدری
هیچ‌وقت خدا مستقیم با انسان حرف نزد، ولی از اولش خوب بلد بود چگونه منظورش را به انسان برساند. آن‌که باید بگیرد می‌گرفت و آن‌که دوست نداشت بگیرد، خودِ خدا بهانه‌‌ انکار و فرار را برایش جور می‌کرد. خدا الآن هم دارد پیام خود را می‌رساند و با ما حرف می‌زند؛ که ۴۰ سال بلکه بیش‌تر روی حاج قاسم سرمایه‌گذاری کرد تا از او یک شهید ویژه‌ برای کل جهان اسلام بسازد. شوخی نیست؛ سه سال از شهادت حاجی گذشته و ۷۰۰ کتاب درباره‌اش چاپ شد. نمی‌شود خدا پشت سر این ماجرا نباشد و منظور نداشته باشد. 
این‌همه شهید، انقلاب داده و می‌دهد، ولی حضرت آقا فقط از «مکتب سلیمانی» گفت و بس. لابد این شهید، عیار دیگری داشت که آمارهای همه‌ شهدا را جابه‌جا کرد. لابد شخصیتش کامل‌تر بود. لابد تجربه‌اش بیش‌تر بود. لابد ابعاد وجودی‌اش بیش‌تر و ناب‌تر بود. چه می‌دانم؛ لابد از همه‌ شهدا شهیدتر زندگی کرد و شهید‌تر شهید شد وگرنه معنی نداشت سخن از «مکتب سلیمانی» گفتن.
گویا خدا بااین‌همه احساس کار دارد. خدا این‌همه امکانات، بی‌خود و بی‌جهت نمی‌ریزد. شهید سلیمانی و این‌همه کتاب و خاطره و کلیپ و صدا و تصویر از او و درباره‌ او، مهمات جنگ ما با شیاطین جن و انس است. او امکانات معنوی دهه‌هشتادی‌ها و نودی‌هاست. در برابر این‌همه جذابیت پوشالی و الکی و خباثت و توطئه‌های پی‌در‌پیِ دشمنان، باید گوهر جذابی باشد که دل جوان‌های جهان اسلام را گرم کند و خاطرشان را جمع! کار جهان اسلام در آستانه‌ سقوطِ همه‌ تمدن‌ها بسی دشوار است. باید سفت بایستد و نگذارد دشمنی که دارد می‌افتد آن را با خود به قعر هلاکت ببرد. جهان اسلام باید قهرمان واقعی داشته باشد تا سوپرمن‌های شرق و غرب دنیا را ریز ببیند.
جهان اسلام در این جنگ ترکیبی آخرالزمانی، به ‌چنین شهیدی نیاز داشت؛ شهیدی که همه‌ خاک‌ریزها و سنگر‌های جهان اسلام با او خاطره داشته باشند. شهیدی که همه‌ شخصیت‌های جهان اسلام از نزدیک او را دیده‌اند. شهیدی که روزی با پوتین جلسه می‌گیرد و روزی در کنار بچه‌های مدافع حرم، تا احساس خستگی می‌کند همان‌جا کفشش را زیر سرش می‌گذارد و می‌خوابد؛ شهیدی که با تک‌تک علمای جهان اسلام رفت‌وآمد داشت؛ شهیدی که یک دنیا او را می‌شناخت و برایش احترام قائل بود یا ازش حساب می‌برد. خدا این سرمایه را در اختیار جهان اسلام قرار داد، چون فعلا به چنین سرمایه‌ای نیاز دارد.   
حاج قاسم یک‌تنه، یک شهر را می‌تواند زیارتی کند. خیلی حرف است؛ کم داشتیم از این شهدا. قشنگ معلوم است که خدا این شهید را برای آخرالزمان کنار گذاشته بود. این‌همه امکانات لابد مقدمه‌ امتحانی بزرگ است. چه می‌دانم؛ شاید امتحانات هولناک آخرالزمان و فتنه‌های آخرالزمان را فقط با مکتب سلیمانی می‌شود رد کرد. و صدالبته این مکتب، بروز شده‌ همان مکتب خمینی است. نمی‌دانم؛ شاید فردای قیامت خدا از هیچ جوانی نپذیرد اگر کم‌کار کرده باشد و زیادی خوابیده باشد. هر بهانه‌ای اگر بیاورد، خدا می‌تواند بگوید: یک شهید فوق جذاب در اختیارت گذاشتم که بعد از سه سال ۷۰۰ جلد کتاب درباره‌اش نوشته شد! چرا کنجکاو نشدی که ببینی کیست این آدم؟! روزی چند صفحه اگر کتاب‌های حاجی را می‌خواندی بمب انرژی می‌شدی مثل خودش، نترس می‌شدی مثل خودش، پرکار می‌شدی مثل خودش، متواضع و خاکی می‌شدی مثل خودش، باتقوا و باخدا می‌شدی مثل خودش، مبتکر و خلاق می‌شدی مثل خودش، روابط عمومی‌ات بالا می‌رفت مثل خودش، عاشق رهبر می‌شدی مثل خودش، توفیقاتت زیاد می‌شد مثل خودش، در فتنه‌های آخرالزمان سربلند می‌شدی مثل خودش و شاید شهید می‌شدی مثل خودش! حالا مثل خودش نه؛ ولی چیزی شبیه خودش!
اگر کاره‌ای بودم می‌دادم ۴۰ ـ ۵۰ کتاب، به‌عنوان اصول مکتب سلیمانی معرفی یا تألیف شود و آنگاه تصویب می‌کردم که هر که بخواهد در این نظام پست و مسئولیتی بگیرد باید این ۴۰ ـ ۵۰ کتاب را مطالعه کرده باشد و حداقل با مکتب سلیمانی آشنا باشد.
خدا وقتی امکاناتِ زیاد ریخت‌وپاش کند، بدان که بعدش امتحان‌های سختی در کار است. قاعدتا در روزها و سال‌های پیش رو حمله‌های فوق سنگینی به شخص رهبر انقلاب خواهد شد. بعید نیست آدم‌های خیلی مهم‌ و سابقه‌داری یکی‌یکی به شخص رهبر انقلاب حمله کنند و خیلی‌ها را به شک بیندازند. خدا از این امتحان‌ها باکی ندارد، چون قبلش محکم‌کاری‌ها را کرده و حجت را تمام کرده است. بروید وصیت‌نامه‌ شهید سلیمانی را بخوانید. این آدم باسابقه و باتجربه و پراطلاع و خبره و فوق نورانی که سینه‌اش آکنده از حکمت شده بود، این شهید استثنایی در وصیت‌نامه‌اش، تقریبا فقط از امام خامنه‌ای گفت و رفت. دیگر خدا چگونه منظورش را برساند؟!