اتحادیه اروپا و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در بیانیه موهوم، غیرحقوقی و پایانی نشست مشترک خود از ایران خواستند به «اشغال» جزایر سه‌گانه ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی پایان دهد.این ادعا در حالی مطرح می شود که تعلق خاطر جزایر سه گانه به ایران طبق اسناد تاریخی، سرزمینی و حقوقی مسجل بوده و مواضع جمهوری اسلامی ایران در صیانت از این حریم جدانشدنی سرزمینی خود نیز بر همگان محرز است. طرح چنین موضوعی در بحبوحه تشدید بحران‌های جاری در منطقه غرب آسیا ( که به واسطه جنگ غزه و لبنان رخ داده است)، نماد و نشانه ای دال بر فقدان عقلانیت در شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه اروپاست:بازیگرانی که به جای تلاش برای مهار بحران نسل کشی غزه و ممانعت از توحش صهیونیست‌ها در لبنان، اصلی ترین و واقعی ترین حامی مردم فلسطین و لبنان یعنی جمهوری اسلامی ایران را هدف مواضع مضحکانه و در عین حال وقیحانه خود قرار داده اند.

عقلانیت راهبردی و زمانی، شاخصه ای مهم برای سنجش وزن و توانایی یک بازیگر در هضم و تحلیل شرایط بین المللی محسوب می شود. دقیقا همان فاکتور و شاخصه ای که اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلیج فارس در طول سال‌های گذشته و اخیر به صور مطلق از آن بی بهره بوده اند. اتحادیه اروپا، همان مجموعه ای‌است که پس از انعقاد پیمان ماستریخت در سال‌های پایانی قرن بیستم با هدف جلوگیری از بحران‌های امنیتی و استقرار ثبات در اروپا ایجاد شد اما اکنون خود مولد بحران‌های پایداری در این حوزه جغرافیایی و نظام بین الملل است. نقش مخرب اتحادیه اروپا در جنگ اوکراین و تحولات خونین منطقه بر هیچ کس پوشیده نیست.

این قاعده درخصوص شورای همکاری خلیج فارس نیز صادق است:بازیگرانی که به جای استقرار صلح و ثبات واقعی در خلیج فارس و منطقه غرب آسیا، هر از گاهی به مهره های بی اراده بازی آمریکا ، اتحادیه اروپا و رژیم اشغالگر قدس تبدیل می شوند و هیچ گاه در راستای استقرار صلح و آرامش در منطقه گامی موثر برنداشته اند. برخی کشورهای حوزه خلیج فارس از این مرحله نیز گامی فراتر نهاده و به سوپاپ اطمینان غرب و صهیونیست‌ها در ایجاد بحران‌های خونین و دامنه دار در منطقه تبدیل شده اند. تحریم پروازهای مسافری و اتهام عبث اشغالگری به جمهوری اسلامی ایران، از جمله اقدامات تقابلی اخیر اتحادیه اروپا در قبال کشورمان محسوب می شود.اروپائیان قطعا در برابر این رویکرد ستیزه جویانه خود، از ایران ملاطفت و انفعال نخواهند دید. بازی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در زمین اروپائیان نیز مصداق همین قاعده بارز است. بنابراین بهتر است هر دو بازیگر( اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلیج فارس) هر چه سریع تر خبط خود را جبران کنند یا در انتظار عواقب آن بمانند….