حنیف غفاری
اگرچه  مقامات رژیم اشغالگر قدس ترجیح داده‌اند در قبال جزئیات توافق غیرمستقیم با بیروت بر سر نحوه استفاده از منابع انرژی در میدان کاریش سکوت کنند،اما شواهد و مستندات موجود بیانگر تسلیم همه‌جانبه تل‌آویو در برابر قدرت مقاومت و ملت لبنان است. دولت لبنان با پشتوانه محکمی به نام «اراده مقاومت» ، توانست به پیروزی قابل‌توجهی  در برابر دشمن صهیونیستی دست پیدا کند.درنتیجه این پیروزی ،منابع تحلیلی در اراضی اشغالی، نسبت به شکست خود در مذاکرات غیرمستقیم با بیروت بر سر تعیین حدودوثغور استخراج منابع انرژی در مدیترانه صحه گذاشته‌اند.طی هفته‌های گذشته، بارها رژیم صهیونیستی با ارسال سیگنال‌هایی که منبعث از جلسات طولانی‌مدت کابینه ورشکسته «یائیر لاپید» ، سعی کرد افکار عمومی لبنان را با القای شکست مذاکرات و آغاز جنگ تحت تأثیرقرار دهد. بااین‌حال تهدیدات تل‌آویو هرگز     سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب‌الله و اعضای مؤثر جریان ۸ مارس مانند میشل عون، رئیس‌جمهور و نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان را تحت تأثیر قرار نداد.در این میان، دو نکته اساسی وجود دارد که لازم است مدنظر قرار گیرد:
نخست اینکه رژیم اشغالگر قدس در سال ۲۰۰۶ میلادی و درنبرد نظامی مستقیم با حزب‌الله، طعم شکست را چشید. هدف قرار گرفتن ناوچه مدرن ساعر از یک‌سو و انهدام ده‌ها تانک مرکاوا توسط رزمندگان مقاومت ،نقطه آشکارساز شکست نظامی صهیونیست‌ها در برابر حزب‌الله بود. پس‌ازآن، ناکامی چندباره جریان ۱۴ مارس در راه‌اندازی جنگ داخلی، موفقیت دیگری را به سود جریان مقاومت و به ضرر جریان سازش در بیروت( جریان ۱۴ مارس) رقم زد. اکنون، با شکست آشکار رژیم صهیونیستی در منازعه حقوقی با دولت لبنان در میدان گازی کاریش،کلکسیون شکست‌های تل‌آویو در برابر جریان مقاومت تکمیل‌شده است. 
نکته دوم به آثار وضعی و تأثیرات تبعی شکست رژیم صهیونیستی در برابر ملت لبنان و جریان مقاومت بازمی‌گردد. امروز طنین صدای مقاومت را در سرتاسر منطقه می‌شنویم.صدای مقاومت هرروز بلندتر از قبل شنیده می‌شود و مؤلفه‌های  گفتمانی و فرهنگی مقاومت با سرعتی مثال‌زدنی در حال تکمیل و لاپوشانی یکدیگر هستند. بدون شک پیروزی اخیر حزب‌الله در تقویت شبکه مقاومت و افزایش ضریب استقامت و هوشمندی آن در برابر تهدیدات فعلی و آتی دشمنان خواهد افزود. دشمنان مقاومت سال‌هاست شکست و ناکامی در برابر این جبهه متحد و استوار را لمس می‌کنند.  بدیهی است که واشنگتن، تل‌آویو و متحدان آن  تاکنون ابزارهای متعددی را باهدف ایزوله سازی مقاومت و جلوگیری از رشد آن تعریف کرده‌اند اما هر بار در نیل به این اهداف با شکست و تباهی مواجه شده‌اند. این روند در آینده نیز ادامه خواهد داشت.