اخبار ویژه »
شناسه خبر : 71250
پرینتخانه » بین الملل, مطالب روزنامه
تاریخ انتشار : ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ - ۶:۱۴ |
رسانه‌های آمریکایی به قدرت‌گیری سایبری حزب‌الله با کمک جمهوری اسلامی اعتراف کردند
حزب‌الله؛ امتداد قدرت سایبری ایران
امروزه اینترنت نقش بسزایی در ارتباطات جهانی ایفا می‌کند و به‌طور فزاینده‌ای با زندگی مردم جهان عجین شده است . باوجوداین اینترنت دولت‌ها رادر مقابل چالش‌های جدید امنیتی قرارداده است. گسترش حملات سایبری فرامرزی، امنیت سایبری را به یکی از نگرانی‌های عمده جهانی درقرن بیست ویکم تبدیل کرده است.
سجاد عابدی
امروزه اینترنت نقش بسزایی در ارتباطات جهانی ایفا می‌کند و به‌طور فزاینده‌ای با زندگی مردم جهان عجین شده است . باوجوداین اینترنت دولت‌ها رادر مقابل چالش‌های جدید امنیتی قرارداده است. گسترش حملات سایبری فرامرزی، امنیت سایبری را به یکی از نگرانی‌های عمده جهانی درقرن بیست ویکم تبدیل کرده است. تأمین امنیت و مبارزه با تروریسم یکی از وظایف اصلی دولت‌ها می‌باشد که این مهم درفضای مجازی با توجه به ماهیت فضای سایبری به‌عنوان بستر اصلی اطلاعات کشور و احتمال هرگونه حمله و جنگ سایبری که باعث تهدید امنیت ملی کشورها می‌شود موجب گردیده تهدیدات سایبری ازتهدیدات سنتی متمایز گشته واهمیت فراوانی به خودگیرد. حملات سایبری ، پدیده‌ای نوظهور در میان جنگ افزارهای مدرن محسوب می‌شود که این حملات صلح وامنیت جهانی را تهدید
می کند. درسال ۲۰۱۰ نیز برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران موردحمله‌ی بدافزار ((استاکس نت)) قرارگرفت. گرچه استاکس نت ازطریق اینترنت درجهان منتشر شد،اما آثار مخرب آن محدود به سیستم‌های کنترلی خاصی بود که درایران موردهدف قرارگرفته بود.بررسی اجمالی مفهوم وانواع حملات سایبری ونوع ارتباط آن باامنیت ملی را می‌توان به درک درستی ازمیزان واهمیت حملات سایبری به‌عنوان یک تهدید بزرگ علیه امنیت ملی کشورمان
پی برد. بررسی مسئولیت دولت‌ها درخصوص حملات سایبری وعدم وجود قواعد آمره بین‌المللی ، اهمیت نیاز به تدوین قواعد جدید ومنطبق با اصول بین‌الملل ومنشورسازمان ملل متحد وقواعد حقوق بشر را گوشزد می‌نماید.نشریه آمریکایی «نشنال اینترست» در یادداشتی با موضوع قدرت گرفتن سایبری حزب‌الله از طریق جمهوری اسلامی ایران نوشت: از زمان حمله بدافزار رایانه‌ای «استاکس‌نت» به تأسیسات هسته‌ای ایران، تهران بر گسترش عملیات سایبری و قابلیت‌های نظارت دیجیتالی خود تمرکز کرد و متحد خود یعنی حزب‌الله را هم به‌عنوان بخش مهمی از برنامه سایبری پیشرفته خود می‌بیند.جمهوری اسلامی ایران مدت‌ها است که «هکرهای میهن‌پرست» را پذیرفته است. این اصطلاح را متخصصان امنیت سایبری برای توصیف شهروندان یک کشور استفاده می‌کنند که برای پیشبرد منافع راهبردی میهن خود در حملات سایبری مشارکت می‌کنند و از آن‌ها به‌عنوان بخشی از راهبرد کلی سایبری استفاده می‌شود. پیمان سایبری ایران و حزب‌الله نشان‌دهنده گام بعدی در برنامه سایبری جمهوری اسلامی ایران است؛ زیرا نمایندگان لبنانی زیرساخت‌های سایبری بسیار ارزشمندی را با متحدان خود در تهران به اشتراک خواهند گذاشت.حملات سایبری حزب‌الله مدت‌ها است که دولت‌های خاورمیانه و غرب را نگران کرده است. در ژانویه ۲۰۲۱ مشخص شد که یک واحد سایبری وابسته به حزب‌الله معروف به «چدار» (Cedar APT) لبنان، بیش از یک سال به شرکت‌های مخابراتی و ارائه‌دهندگان اینترنت در ایالات‌متحده، بریتانیا، اسرائیل، مصر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اردن، فلسطین و لبنان حمله کرده است. مأموران سایبری چدار همچنین موفق شدند برای جمع‌آوری داده‌های حساس، شبکه‌های داخلی برخی شرکت‌ها مانند شرکت «ارتباطات مرزی» مستقر در ایالات‌متحده را هک کنند.در سال ۲۰۱۰، دولت اوباما ،حزب‌الله را «فنی‌ترین گروه تروریستی در جهان» توصیف کرد. حالا حمایت مستقیم جمهوری اسلامی ایران از واحد سایبری حزب‌الله، پیچیدگی فناوری این سازمان را بیشتر کرده است.شهرت دیرینه حزب‌الله در اجرای عملیات روانی به فضای مجازی نیز کشیده شده است. در طول همه‌گیری کرونا، این گروه آموزش‌های سایبری در مورد جنگ اطلاعاتی را در فضای مجازی ارائه کرد و مهم‌تر از آن، آموزش سایبری حزب‌الله برای پیشبرد منافع راهبردی جمهوری اسلامی ایران و براندازی دشمنان منطقه‌ای تهران به‌ویژه اسرائیل و عربستان سعودی است.
پس از حمله ویرانگر استاکس‌نت، دولت ایران می‌داند که تقویت قابلیت‌های سایبری در کنار قدرت نظامی، بخش مهمی از جنگ قرن بیست‌ویکم است. در سال ۲۰۱۵، گزارش شد که دولت ایران بودجه امنیت سایبری خود را در یک دوره دوساله یک هزار و ۲۰۰ درصد افزایش داده است. اگر تهران بخواهد قدرت منطقه‌ای در خاورمیانه باشد و جانشین نفوذ آمریکا و اسرائیل در منطقه شود، تقویت قابلیت‌های سایبری جنبش‌ها و سازمان‌های طرفدار ایران در خاورمیانه یک اقدام ضروری برای دولت ایران است.
رشد فزاینده تکنولوژی در حوزه اطلاعات و ارتباطات، تهدیدهایی نیز به دنبال داشته است که حمله سایبری نمونه بارز چنین تهدیدی محسوب می‌گردد. تبعات چنین حملاتی به حدی جدی است که بازیگران بین‌المللی به‌ویژه دولت‌ها را جهت اتخاذ رویه‌های مناسب و مواضع سیاسی-حقوقی به تکاپو واداشته است. مهم‌ترین چالش فرا روی این موضوع مسئله مفهوم شناسی و تعریف حمله سایبری و لزوم تبیین و تعیین دایره مفهومی این پدیده است که در میان رویه رسمی کشورها و سازمان‌های بین‌المللی به‌شدت اختلاف است، به‌طوری‌که تاکنون هیچ‌گونه اجماعی در خصوص تعریف حمله سایبری حاصل نشده است.
جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان کشوری با موقعیت راهبردی، در دنیای معاصر همواره در معرض انبوهی از تهدیدات در سطوح فروملی، ملی و فراملی است. آنچه بیش از هر چیز دیگر برای تأمین امنیت ملی کشور لازم به‌نظر می‌رسد توجهِ ویژه به شناسایی و احصای تهدیدات امنیت ملی کشور و تلاش درجهت مقابله با این تهدیدات است و، باتوجه‌به محدودیت زمان و منابع مالی و انسانی برای مقابله با این تهدیدات، اولویت‌بندی دقیق تهدیدات اهمیت دارد. لزوم برقراری تناسب میان عمل و پاسخ و ضرورت تأثیرگذاری پاسخ، خود چالش دیگری را مطرح می‌کند مبنی بر آنکه بایستی به توانمندی‌ای دست‌یافت که تأثیرگذاری پاسخ و تکرار آن به‌کرات در صورت نیاز را تضمین کند. برخی از کارشناسان معتقدند که دفاع سایبری، برخلاف تدابیر مقابله‌جویانه (فیزیکی) که رقیب را کمابیش به‌طور قطعی خنثی می‌کند، می‌تواند فعالیت‌های رقیب را مختل کرده یا موقتا وی را خلع سلاح سازد؛ اما هیچ‌یک از راهکارهای سایبری نمی‌تواند منجر به خنثی‌سازی قطعی تهدید شوند.
امروزه اینترنت نقش بسزایی در ارتباطات جهانی ایفا می‌کند و به‌طور فزاینده‌ای با زندگی مردم جهان عجین شده است . باوجوداین اینترنت دولت‌ها رادر مقابل چالش‌های جدید امنیتی قرارداده است. گسترش حملات سایبری فرامرزی، امنیت سایبری را به یکی از نگرانی‌های عمده جهانی درقرن بیست ویکم تبدیل کرده است. تأمین امنیت و مبارزه با تروریسم یکی از وظایف اصلی دولت‌ها می‌باشد که این مهم درفضای مجازی با توجه به ماهیت فضای سایبری به‌عنوان بستر اصلی اطلاعات کشور و احتمال هرگونه حمله و جنگ سایبری که باعث تهدید امنیت ملی کشورها می‌شود موجب گردیده تهدیدات سایبری ازتهدیدات سنتی متمایز گشته واهمیت فراوانی به خودگیرد. حملات سایبری ، پدیده‌ای نوظهور در میان جنگ افزارهای مدرن محسوب می‌شود که این حملات صلح وامنیت جهانی را تهدید
می کند. درسال ۲۰۱۰ نیز برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران موردحمله‌ی بدافزار ((استاکس نت)) قرارگرفت. گرچه استاکس نت ازطریق اینترنت درجهان منتشر شد،اما آثار مخرب آن محدود به سیستم‌های کنترلی خاصی بود که درایران موردهدف قرارگرفته بود.بررسی اجمالی مفهوم وانواع حملات سایبری ونوع ارتباط آن باامنیت ملی را می‌توان به درک درستی ازمیزان واهمیت حملات سایبری به‌عنوان یک تهدید بزرگ علیه امنیت ملی کشورمان
پی برد. بررسی مسئولیت دولت‌ها درخصوص حملات سایبری وعدم وجود قواعد آمره بین‌المللی ، اهمیت نیاز به تدوین قواعد جدید ومنطبق با اصول بین‌الملل ومنشورسازمان ملل متحد وقواعد حقوق بشر را گوشزد می‌نماید.نشریه آمریکایی «نشنال اینترست» در یادداشتی با موضوع قدرت گرفتن سایبری حزب‌الله از طریق جمهوری اسلامی ایران نوشت: از زمان حمله بدافزار رایانه‌ای «استاکس‌نت» به تأسیسات هسته‌ای ایران، تهران بر گسترش عملیات سایبری و قابلیت‌های نظارت دیجیتالی خود تمرکز کرد و متحد خود یعنی حزب‌الله را هم به‌عنوان بخش مهمی از برنامه سایبری پیشرفته خود می‌بیند.جمهوری اسلامی ایران مدت‌ها است که «هکرهای میهن‌پرست» را پذیرفته است. این اصطلاح را متخصصان امنیت سایبری برای توصیف شهروندان یک کشور استفاده می‌کنند که برای پیشبرد منافع راهبردی میهن خود در حملات سایبری مشارکت می‌کنند و از آن‌ها به‌عنوان بخشی از راهبرد کلی سایبری استفاده می‌شود. پیمان سایبری ایران و حزب‌الله نشان‌دهنده گام بعدی در برنامه سایبری جمهوری اسلامی ایران است؛ زیرا نمایندگان لبنانی زیرساخت‌های سایبری بسیار ارزشمندی را با متحدان خود در تهران به اشتراک خواهند گذاشت.حملات سایبری حزب‌الله مدت‌ها است که دولت‌های خاورمیانه و غرب را نگران کرده است. در ژانویه ۲۰۲۱ مشخص شد که یک واحد سایبری وابسته به حزب‌الله معروف به «چدار» (Cedar APT) لبنان، بیش از یک سال به شرکت‌های مخابراتی و ارائه‌دهندگان اینترنت در ایالات‌متحده، بریتانیا، اسرائیل، مصر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اردن، فلسطین و لبنان حمله کرده است. مأموران سایبری چدار همچنین موفق شدند برای جمع‌آوری داده‌های حساس، شبکه‌های داخلی برخی شرکت‌ها مانند شرکت «ارتباطات مرزی» مستقر در ایالات‌متحده را هک کنند.در سال ۲۰۱۰، دولت اوباما ،حزب‌الله را «فنی‌ترین گروه تروریستی در جهان» توصیف کرد. حالا حمایت مستقیم جمهوری اسلامی ایران از واحد سایبری حزب‌الله، پیچیدگی فناوری این سازمان را بیشتر کرده است.شهرت دیرینه حزب‌الله در اجرای عملیات روانی به فضای مجازی نیز کشیده شده است. در طول همه‌گیری کرونا، این گروه آموزش‌های سایبری در مورد جنگ اطلاعاتی را در فضای مجازی ارائه کرد و مهم‌تر از آن، آموزش سایبری حزب‌الله برای پیشبرد منافع راهبردی جمهوری اسلامی ایران و براندازی دشمنان منطقه‌ای تهران به‌ویژه اسرائیل و عربستان سعودی است.
پس از حمله ویرانگر استاکس‌نت، دولت ایران می‌داند که تقویت قابلیت‌های سایبری در کنار قدرت نظامی، بخش مهمی از جنگ قرن بیست‌ویکم است. در سال ۲۰۱۵، گزارش شد که دولت ایران بودجه امنیت سایبری خود را در یک دوره دوساله یک هزار و ۲۰۰ درصد افزایش داده است. اگر تهران بخواهد قدرت منطقه‌ای در خاورمیانه باشد و جانشین نفوذ آمریکا و اسرائیل در منطقه شود، تقویت قابلیت‌های سایبری جنبش‌ها و سازمان‌های طرفدار ایران در خاورمیانه یک اقدام ضروری برای دولت ایران است.
رشد فزاینده تکنولوژی در حوزه اطلاعات و ارتباطات، تهدیدهایی نیز به دنبال داشته است که حمله سایبری نمونه بارز چنین تهدیدی محسوب می‌گردد. تبعات چنین حملاتی به حدی جدی است که بازیگران بین‌المللی به‌ویژه دولت‌ها را جهت اتخاذ رویه‌های مناسب و مواضع سیاسی-حقوقی به تکاپو واداشته است. مهم‌ترین چالش فرا روی این موضوع مسئله مفهوم شناسی و تعریف حمله سایبری و لزوم تبیین و تعیین دایره مفهومی این پدیده است که در میان رویه رسمی کشورها و سازمان‌های بین‌المللی به‌شدت اختلاف است، به‌طوری‌که تاکنون هیچ‌گونه اجماعی در خصوص تعریف حمله سایبری حاصل نشده است.
جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان کشوری با موقعیت راهبردی، در دنیای معاصر همواره در معرض انبوهی از تهدیدات در سطوح فروملی، ملی و فراملی است. آنچه بیش از هر چیز دیگر برای تأمین امنیت ملی کشور لازم به‌نظر می‌رسد توجهِ ویژه به شناسایی و احصای تهدیدات امنیت ملی کشور و تلاش درجهت مقابله با این تهدیدات است و، باتوجه‌به محدودیت زمان و منابع مالی و انسانی برای مقابله با این تهدیدات، اولویت‌بندی دقیق تهدیدات اهمیت دارد. لزوم برقراری تناسب میان عمل و پاسخ و ضرورت تأثیرگذاری پاسخ، خود چالش دیگری را مطرح می‌کند مبنی بر آنکه بایستی به توانمندی‌ای دست‌یافت که تأثیرگذاری پاسخ و تکرار آن به‌کرات در صورت نیاز را تضمین کند. برخی از کارشناسان معتقدند که دفاع سایبری، برخلاف تدابیر مقابله‌جویانه (فیزیکی) که رقیب را کمابیش به‌طور قطعی خنثی می‌کند، می‌تواند فعالیت‌های رقیب را مختل کرده یا موقتا وی را خلع سلاح سازد؛ اما هیچ‌یک از راهکارهای سایبری نمی‌تواند منجر به خنثی‌سازی قطعی تهدید شوند.
برچسب ها
آمریکا , حزب الله , سجاد عابدی , لبنان
به اشتراک بگذارید
https://resalat-news.com/?p=71250
تعداد دیدگاه : ۰
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.