جنایتی به نام سکوت!
گروه بین‌الملل
سازمان ملل متحد همچنان در مقابل آوارگی صدها هزار مسلمان بی‌گناه در میانمار سکوت کرده و اقدامی در راستای بهبود وضعیت آن‌ها صورت نمی‌دهد. در این میان، گزارش‌هایی از وضعیت سخت و تکان‌دهنده آوارگان روهینگیایی در کشورهای اطراف میانمار منتشر می‌شود که دل هر انسانی را به درد می‌آورد. اخیرا، در بنگلادش هزاران پناه‌جوی روهینگیایی به اسکان خود در جزیره‌ای که جاری شدن سیل آن را تهدید می‌کند، اعتراض کردند. شمار پناه‌جویان روهینگیایی که از دست ارتش میانمار به بنگلادش فرار کردند به یک‌میلیون نفر می‌رسد.
تظاهرات مسلمانان روهینگیایی در بنگلادش
پلیس بنگلادش اخیرا دریک گزارش رسمی، از تظاهرات پناه‌جویان روهینگیایی خبر داد. شمار معترضان چهار هزار نفر بوده و پناه‌جویان حین بازدید نمایندگان آژانس پناهندگان سازمان ملل از جزیره «بهاسان چار»
در خلیج بنگال تظاهرات کردند.دولت بنگلادش گفته است برای کاهش ازدحام اردوگاه پناه‌جویان روهینگیا، بخشی از آن‌ها را به جزیره بهاسان چار منتقل می‌کند. نهادهای حقوق بشری ولی این اقدام بنگلادش را محکوم کردند و گفتند انتقال پناه‌جویان مسلمان روهینگیایی برخلاف میل آنان بوده است.اما این اعتراضات ظاهری و بی‌خاصیت سازمان‌های بین‌المللی ،تأثیری در جلوگیری از نقض تمام‌عیار حقوق مسلمانان میانمار نداشته است.
بنگلادش دسامبر ۲۰۲۰ حدود ۱۸ هزار پناه‌جوی روهینگیایی را از اردوگاه‌ها به جزیره بهاسان چار منتقل کرد و اکنون نیز تصمیم گرفته۱۰۰ هزار پناه‌جوی دیگر روهینگیایی را به این جزیره انتقال دهد.درمجموع بیش از یک‌میلیون پناه‌جوی مسلمان روهینگیایی در منطقه‌ای واقع در نزدیکی مرز بنگلادش با میانمار زندگی می‌کنند.ارتش میانمار از سال ۲۰۱۷ اقلیت مسلمان روهینگیایی را با توسل به خشونت، کشتار و نسل‌کشی آشکار آواره کرد. سازمان ملل متحد در ماه اوت سال ۲۰۲۰ این عمل ارتش میانمار را «نسل‌کشی عامدانه» نامید و خواستار تحریم شرکت‌های مرتبط با ارتش این کشور شد اما در عمل، اقدامی در راستای احقاق حقوق مسلمانان بی‌گناه و بازماندگان صورت نداد.
سازمان ملل فقط ابراز نگرانی می‌کند!
«تام اندروز» گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور میانمار با انتشار بیانیه‌ای در خصوص انتقال هزاران مسلمان راخینی به جزیره دورافتاده «بهاسان چار» اعلام کرد که «اسکان مسلمانان پناه‌جوی راخین در این جزیره بدون هیچ تحقیقات مستقلی از سوی سازمان ملل، نگران‌کننده است».
در بیانیه صادره از سوی گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور میانمار در این خصوص آمده است: با وجود گذشت بیش از ۳ سال، شرایط بازگشت مسلمانان راخینی از بنگلادش به میانمار فراهم نشده است. این وضعیت هم برای مسلمانان راخین و هم بنگلادش قابل‌تحمل نیست.«تام اندروز» ضمن اشاره به عدم انجام تحقیقات مستقل پیرامون شرایط زندگی مسلمانان راخین در جزیره «بهاسان چار» از سوی سازمان ملل متحد، تأکید کرد: انجام تحقیقات به نفع همه خواهد بود.
وی در این خصوص اضافه کرد: آن‌ها خواستار بازگشت به خانه‌های خود هستند و سزاوار این نیز هستند. بحران روهینگیا از میانمار آغاز شد. بر این اساس دولت میانمار برای پایان دادن به این مسئله مسئولیت حقوقی و اخلاقی دارد.
ارتش میانمار در ۲۵ آگوست ۲۰۱۷ حملات خود به منطقه راخین واقع در شمال غربی میانمار را آغاز کرد. در این حملات هزاران غیرنظامی راخینی جان باخته و حدود ۳۵۰ روستا توسط ارتش و بودائیان افراطی به آتش کشیده شد.نحوه برخورد دولت میانمار با مسلمانان روهینگیا که اغلب مورد شکنجه، قتل و آزار جنسی قرار گرفتند به بزرگ‌ترین چالش «آنگ سان سوچی» رهبر حزب حاکم این کشور تبدیل‌شده که از قرار برنده جایزه صلح نوبل نیز بوده است!طبق آخرین گزارش سازمان ملل، شمار مسلمانانی که از ۲۵ آگوست ۲۰۱۷ به این‌سو از خشونت‌های ارتش میانمار و بودائیان افراطی فرار کرده و به اردوگاه‌ها و اقامتگاه‌های موقت در حومه «کاکس بازار» واقع در بنگلادش پناه برده‌اند، به بیش از یک‌میلیون نفر رسیده است. از سال ۱۹۷۰ تاکنون ۸۴ درصد از جمعیت ۲ میلیونی مسلمانان راخینی در پی خشونت‌های ارتش میانمار و بودائیان افراطی به کشورهای همسایه گریخته‌اند.
میانمار کشوری است در آسیای جنوب شرقی كه از شمال شرقی با چین، از شرق با لائوس، از جنوب شرقی با تایلند، از غرب با بنگلادش و از شمال غربی با هند مرز مشترک دارد . میانمار طبق آخرین آمار به‌دست‌آمده در سال ۲۰۰۵ از جمعیتی بالغ‌بر
۴۰ میلیون نفر برخوردار است.۷۰ درصد جمعیت ۴۰ میلیونى میانمار بودایى هستند.خشونت‌های سال ۲۰۱۷ علیه مسلمانان میانمار بعد از کشته شدن ۱۱ مسلمان بی‌گناه توسط ارتش این کشور آغاز شد.به دنبال آغاز درگیری‌ها در غرب میانمار، بودایی‌ها با حمله به مناطق مسلمان‌نشین هزاران منزل مسکونی متعلق به مسلمانان را به آتش کشیدند و بیش از یک‌صد هزار نفر را آواره و بی‌خانمان کردند.این روند طی سال‌های اخیر ادامه پیدا کرد و مقامات میانمار صدها هزار مسلمان ساكن در این كشور را قومیتی خارجی می‌دانند كه باید در اردوگاه‌های آوارگان متمرکزشده یا از كشور اخراج شوند.مسلمانانی كه قرن‌هاست در میانمار زندگی می‌کنند و تنها جرم آن‌ها بودایی نبودن است !
تصاویری كه از میانمار و نسل‌کشی مسلمانان در آن منتشرشده است، دل هر انسان آزاده و دردمندی را می‌آزارد .كشتار فجیع كودكان و زنان و زنده در آتش افكندن مسلمانان توسط عده‌ای بودایی موردحمایت دولت این كشور نشان از فاجعه‌ای هولناك در جنوب شرق آسیا دارد که همچنان نیز ادامه دارد.به‌راستی چه كسی باید به این فاجعه پایان دهد ؟متأسفانه سازمان ملل متحد مانند اكثر موارد مشابه در قبال این فاجعه نیز سكوت كرده است تا بر همگان اثبات شود كه شورای امنیت سازمان ملل متحد اساسا صلاحیت ورود به مسائل بحرانی دنیا را ندارد .
مقامات آمریكایی ، انگلیسی و فرانسوی در این خصوص سكوت وقیحانه‌ای داشته‌اند.مقامات این كشورها كه همواره دم از حقوق بشر و رعایت حقوق جمعی انسان‌ها می‌زدنند در قبال کشتارجمعی و دهشتناك مسلمانان میانماری چشمان خود را بسته و لام تا كام سخن نمی‌گویند.به عبارت بهتر، آمریکا ، انگلیس و فرانسه به‌عنوان سه عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد طرفدار نسل‌کشی مسلمانان میانمار هستند.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
موقعی که کشورهای مسلمان یکی نوکر اسراییل میشه یکی نوکر آمریکا یکی نوکر هند یکی نوکر ارمنستان و یکی نوکر چین میشه دیگر هر گونه توجه و امید به کشورهای اسلامی فقط سراب هست