جدال نوشت‌افزار داخلی با سیطره تولیدات خارجی
گروه اجتماعی- مریم رمضانی
گردش مالی نوشت‌افزار در کشور ۶ هزار میلیارد تومان برآورد شده که در حدود ۶۰ درصد در تصرف برندهای خارجی است، رقم و عددی که در شرایط رکود اقتصادی و به تعبیر عوامانه‌تر، بی بازاری به‌مثابه زخمی بر زخم‌های دیگر فعالان حوزه تولید لوازم‌التحریر و توزیع‌کنندگان به شمار رود و متأسفانه واردات بی‌رویه و توزیع و فروش محصولات قاچاق، سهم قابل‌توجهی از این گردش مالی را به جیب تولیدکنندگان خارجی سوق می‌دهد. مشکل زمانی عمیق‌تر و تأسف‌آورتر می‌شود که در بسیاری از اقلام و تولیدات مرتبط با لوازم‌التحریر، تولیدکنندگان داخلی قادر به تأمین و توزیع آن هستند اما دلالان، واسطه‌ها و برخی از فعالان به‌اصطلاح اقتصادی، سود خود را بر هر چیز ترجیح می‌دهند و به‌واقع مصالح و منافع اقتصادی کشور را قربانی سودجویی شخصی و گروهی خویش می‌سازند اما از سوی دیگر، جذابیت کالای داخلی هم طی سال‌های اخیر در سطح کشور روند صعودی داشته و بر اساس آمار اعلام‌شده، تمایل خانواده‌ها برای استفاده از کالای ایرانی در حوزه لوازم‌التحریر نسبت به چند سال پیش افزایش‌یافته است. بااین‌حال «مهدی پارسا»- مدیر مجموعه خانه ایرانی که از دغدغه مندان این حوزه است و در این عرصه فعالیت دارد، با تأکید بر اینکه تولیدات نوشت‌افزار ایرانی به لحاظ کیفیت و تنوع در رقابت با محصولات خارجی با خلائی مواجه نیست، به «رسالت» می‌گوید: شاید تا ۵ سال پیش اگر قرار بود دفتری تهیه کنیم که تولید داخلی باشد و به لحاظ طرح و گرافیک باارزش‌های اخلاقی همخوانی داشته باشد، به‌سختی این مسئله ممکن بود و حتی فروشگاه‌های عرضه‌کننده لوازم‌التحریر چنین دفتری نداشتند اما تصور می‌کنم در حال حاضر اغلب تولیدات در این حوزه داخلی هست و درزمینهٔ طرح و گرافیک هم تولیدکنندگان بسیاری سرمایه‌گذاری کردند و با چنین محتوا و رویکردی در حال تولید محصول هستند. اگر بخواهیم دفتری انتخاب کنیم که محتوای ایرانی- اسلامی داشته باشد، دست‌کم ۱۰ تا ۲۰ تولید با این ویژگی موجود است. به‌عنوان‌مثال در حوزه دفتر، چندین و چند طرح داریم که یکی اصطلاحاً کلاسیک است و فاقد تصویر بوده و صرفاً ترکیب گرافیکی هست و طرح دیگر، فانتزی هست که معمولاً به یک شخصیت خاص کارتونی اشاره دارد که در این زمینه بخش قابل‌توجهی از محتواها یا ایرانی هستند و یا طرح‌های مذهبی و اسلامی. البته ممکن است برخی از عرضه‌کنندگان این دغدغه را نداشته باشند و لو ازم‌التحریر با طرح‌های مذهبی را چندان عرضه نکنند، چون معتقدند پرفروش نیست اما به هر ترتیب این محصولات عرضه می‌شود.«پارسا» بر این باور است که ما درگذشته بر روی زیبایی بصری لوازم‌التحریر کار نمی‌کردیم، درحالی‌که اکنون طرح‌های جذابی بر روی نوشت‌افزار نقش بسته و فارغ از شخصیت‌هایی که در طرح زمینه دفاتر یا نوشت‌افزارها هست، خود طرح‌ها این قابلیت را دارند که برای کودکان جذاب باشند.
موانع تولید لوازم‌التحریر، بازار فروش است
مدیر مجموعه خانه ایرانی با اشاره به این مسئله که برخی معتقدند یارانه به برخی از بخش‌ها تعلق می‌گیرد، اما این یارانه به صنایع فرهنگی تعلق نمی‌گیرد و دولت با اعطای این یارانه می‌تواند توان رقابتی را در حوزه نوشت‌افزار ارتقاء دهد، عنوان می‌کند که چنین اعتقادی ندارد، چون این حوزه مربوط به اقتصاد است و اقتصاد باید خودش آن‌قدر مزیت داشته باشد که خود مخاطب انتخاب کند. این مزیت با بحث کیفیت و یا قیمت در ارتباط است. اعتقادی ندارم که محصولی گران و بی‌کیفیت تولید کنم و بعد بخواهم با کمک یارانه و حمایت‌های دولتی محصولم را عرضه و به فروش برسانم. این تفکر اشتباه است و چنین قاعده‌ای در درازمدت دوامی نخواهد داشت اما واقعیت این است که محصولات ما در حوزه نوشت‌افزار واقعا قابلیت دارد و در بحث کیفیت و نوع چاپ و نوع طرح، حرف برای گفتن داریم و از طرفی در حوزه دفتر، چون ماده اصلی آن کاغذ است، آن کاغذ کماکان وارداتی هست، چون تولید داخلی کاغذ هنوز پاسخگو نیست اما بخشی که توسط ما انجام می‌شود، یعنی چاپ، طراحی و صحافی و لوازم جانبی داخلی است و ازنظر تولید و کیفیت از نمونه‌های خارجی کم ندارد. «پارسا» تأکید می‌کند، به لحاظ توانایی تولید کشور ما این توان و دانش را دارد، اما موانع این حوزه، بحث بازار فروش است و سرمایه‌گذار نگران این هست که با توجه به سرمایه‌گذاری که داشته، می‌تواند محصولش را بفروشد یا نه، گاهی محصولی را می‌خواهیم تولید کنیم که دانش آن را نداریم اما در حوزه نوشت‌افزار با این مسئله روبه‌رو نیستیم، فقط نگرانی از بابت بازار فروش است. با توجه به نگاه‌های فرهنگی که برای ما ایرانی‌ها نهادینه نشده و اغلب به کالای خارجی گرایش داریم، سرمایه‌گذار نگران فروش نرفتن محصول است و ازاین‌جهت برای سرمایه‌گذاری در حوزه نوشت‌افزار احساس خطر می‌کند. وی بدون اشاره به آمار واردات و گردش مالی بازار لوازم‌التحریر می‌گوید: بالای ۹۵ درصد اقلام موردنیاز در حوزه نوشت‌افزار در داخل تولید می‌شود، اما هنوز بازار خیلی جدی‌ای را از سهم کلان نوشت‌افزار از آن خود نکرده‌ایم اما در ۵ یا ۶ ماهه اخیر به دلیل تشدید تحریم‌ها و مسئله کرونا، شاید ۶۰ درصد نوشت‌افزارهای داخلی ما از سوی مردم تهیه می‌شود اما علت آن، اصلاح بازار نیست بلکه محدودیت برای واردات است و اگر فضا باز باشد، دوباره ۶۰ تا ۷۰ درصد بازار نوشت‌افزار ما در تصرف برندهای خارجی خواهد بود. این تولیدکننده تأکید می‌کند که ما در بخش تولید نوشت‌افزار نگرانی نداریم و می‌توانیم باکیفیت عالی و قیمت مناسب، محصولی را تولید و عرضه کنیم ولی باید در این حوزه فعالیت فرهنگی جدی‌ای صورت بگیرد و حتی در نگرش خرید کالای ایرانی باید چنین فرهنگ‌سازی اتفاق بیفتد تا وقتی نام کالای ایرانی می‌آید، تصور نکنیم این کالاها بی‌کیفیت یا گران هستند. ما باید بازار خرید ایجاد کنیم، در این صورت مشکل حل خواهد شد. بر همین اساس استراتژی‌ای که مجموعه خانه ایرانی پیش‌گرفته این است که کالاهای باکیفیت را ارائه کند تا افراد با خرید این کالاها پشیمان نشوند و قیمت‌ها هم رقابتی باشد، ما از سود خود کم کرده‌ایم تا قیمت فروش این محصول را برای مخاطبان مان جذاب کنیم.
لوازم التحریر , مریم رمضانی , نوشت افزار
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.