اخبار ویژه »
شناسه خبر : 42429
پرینتخانه » سیاسی, مطالب روزنامه
تاریخ انتشار : 06 اردیبهشت 1400 - 5:59 |
تازهترین اظهارات رئیس دولت واکاوی شد
تکرار آدرس غلط
روزهای پایانی هشت سال حکمرانی ناکارآمد دولت موسوم به تدبیر و امید در حالی نزدیک میشود که شاهد تمرکز روحانی و همحزبیهایش به «انحراف اذهان» از کارنامه خالی وای بسا خسارتهای حدود ۳ هزار روز در اختیار داشتن همه مناصب مهم و اصلی این کشور هستیم. «تحریم» شاید پربسامدترین معنایی است که این روزها از سوی دولتمردان آشنا به نحوه دستکاری افکار عمومی تقریبا در همه جلسات مرتبط و نامرتبط روحانی به سیاست خارجی مطرح میشود؛ حتی آنجایی که مردم را توصیه به مصرف آبزیان میکند نیز گریزی به تحریم میزند.
وحید عظیمنیا
روزهای پایانی هشت سال حکمرانی ناکارآمد دولت موسوم به تدبیر و امید در حالی نزدیک میشود که شاهد تمرکز روحانی و همحزبیهایش به «انحراف اذهان» از کارنامه خالی وای بسا خسارتهای حدود ۳ هزار روز در اختیار داشتن همه مناصب مهم و اصلی این کشور هستیم. «تحریم» شاید پربسامدترین معنایی است که این روزها از سوی دولتمردان آشنا به نحوه دستکاری افکار عمومی تقریبا در همه جلسات مرتبط و نامرتبط روحانی به سیاست خارجی مطرح میشود؛ حتی آنجایی که مردم را توصیه به مصرف آبزیان میکند نیز گریزی به تحریم میزند.
مرور تجربه روزها و ماههای منتهی به آنچه برجام نامیده میشود، نشانگر آن است که دولت با تمام توان درصدد تکرار دَرِ باغ سبز نشان دادن به مردم است تا از این نمد کلاهی برای کارنامه ضعیف هشتساله درست کند چه آنکه بعید است ندانند که رژیم آمریکا هرگز حاضر نخواهد شد مهمترین مؤلفه فشار به مردم ایران یعنی تحریمها را بهراحتی کنار بگذارد ازاینجهت بهزعم کارشناسان دولت روحانی با دو هدف دم از رفع تحریم میزند؛ هدف اول آن است که آمریکا بهعنوان ضلع خارجی انتخابات ۱۴۰۰ و بهمنظور تأثیرگذاری در افکار عمومی، بهصورت صوری اقدام به تعلیق – و نه رفع – بخشی از تحریمها کند لذا دولت از این «آبنبات» استفاده سیاسی کرده و دولت را در حالی تحویل میدهد که زعمشان دستاوردی داشتهاند. هدف دوم نیز آن است که حتی اگر آمریکا در قبال «دُّرِ غلطانی» که گرفته «آبنبات» هم ندهد، دولت با این راهبرد «که میخواستیم، ولی نگذاشتند»، از پاسخگویی به مردم شانه خالی کنند و به خانههایی بروند که مردم حتی طبقه متوسط خواب آن را نخواهند دید.
روحانی روز شنبه در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا گفت «وقتی میگوییم تحریم روی همه زندگی مردم تأثیر میگذارد، مثلاینکه بعضیها باور نمیکنند، مثل اینکه خبر ندارند اداره کشور چگونه است، نمیدانند که در این کشور برای اینکه مرغ را پرورش دهیم و گوشت مرغ در اختیار مردم قرار بگیرد، عمدتا نگهداری و آب آن داخلی است، تمام نهادهها از خارج میآید، تمام نهادههایی که مصرف میشود از ذرت، کنجاله، جو گرفته، تمام اینها، بخش بزرگی از واکسنها، همه اینها از خارج میآید. حتی مرغ اجداد و مرغ لاین همه از خارج میآید». البته او نگفت مگر با شعار رفع تحریم سرکار نیامد؟ و مگر بنا نبود تحریمها را بالمره لغو کند؟ و مگر خود او نبود که
۲۸ دی ۱۳۹۵ گفت «همه تحریمهای هستهای ایران برداشته شده است»؟! حال چه شده است که بعد از ۵ سال فرصتسوزی و تحمیل خسارتهای بعضا جبرانناپذیر به جوانان و آحاد این ملت از «تحریم» حرف می زند؟! مردم بر اساس کدام استدلال باید به حرفهای روحانی و همحزبیهایی او اعتماد کنند و باز وقت و سرمایه عمر یک ملت را در انتظار مذاکره بگذرانند؟ روحانی چرا توضیح نمیدهد چرا با فرار مالیاتی برای رفع مشکلات مردم برخورد نمیکند؟ چرا ۱۵ هزار میلیارد تومان حقوق دولتی معادن را که به گفته دادستان دیوان محاسبات از سال ۱۳۹۲ معوق مانده است، نمیگیرد؟ و چراهای زیادی که پاسخی به آنها داده نمیشود؟
روحانی که در ابتدای دهه ۸۰ و بازهم در ابتدای دهه ۹۰ با غرب مذاکره کرد و به نتیجه نرسید، در جلسه روز شنبه هیئت دولت مدعی شد «واقعا تحریم یک جنایت بزرگ است که در تاریخ ایران رخداده و متأسفانه عدهای روی باندبازیهای سیاسی برای اینکه همه مشکلات را به دوش دولت بیندازند، حاضر نیستند مسئله را فهم کنند. حاضر نیستند بفهمند که برای اینکه واکسن وارد کنیم حداقل یک و نیم میلیارد دلار پول میخواهیم. حداقل باید یک و نیم میلیارد دلار پول مصرف شود، برای اینکه واکسن بیاید. جابه جایی این پول، تأمین این پول، خرید اینها از کشورهای مختلف، بخش خصوصی هم آزادشده که برود و بیاورد، البته زیر نظر وزارت بهداشت و درمان، حتی نیازمندیهای خودِ وزارت بهداشت و درمان هم اگر بخش خصوصی توانست تأمین کند، انجام بدهد، این کار آسان و ساده نیست. حملونقل آن، جابه جایی
آن، نظارت آن، امنیت واکسنها همه اینها مطرح است». روحانی به این نکته اشاره نمیکند که چرا از راههای دیگر برای برداشتن جنایت تحریم و کمک به مردم خود استفاده نمیکند؟ او که هشت سال کشور را معطل مذاکره با غرب کرد، ولی وقتی دولتمردان وحشی آمریکا حاضر به برداشتن تحریمها نیستند چرا به دنبال خنثیسازی تحریم نمیرود؟ چرا ظرفیتهای داخلی کشور را معطل نگهداشته و حتی بهزعم برخی مسئولان وقت، معیشت مردم را گروگان گرفته است؟ روحانی توضیح نمیدهد چرا از جیب ملت ارز دولتی برای واردات کالاهای اساسی برداشتند، اما کالاهای واردشده را به قیمت ارز آزاد به ملت تحمیل کردند؟ چرا سازمان عریض و طویل تعزیرات حکومتی نتوانست و یا نخواست به بازار نظارت کند تا مردم طعم تلخ گرانی را نچشند؟ آیا هدف فشار به مردم برای مذاکره بود؟
روحانی در بخش دیگری از این جلسه گفت «دولت به سهم خود، ممکن است قصور یا تقصیری داشته باشد، دولت را معصوم نمیدانیم، ولی دولت از روز اول یعنی از روز اولی که در سال ۹۸ ورود این ویروس برای ما محرز شد، همه توان خود را به کار گرفته برای هر چه که نیاز بوده، هر دارویی که نیاز بوده، هر امکاناتی که برای بیمارستانهای ما موردنیاز بوده تامین کرده و چه تلاش عظیم و بزرگی در این مدت انجام گرفته است.» روحانی حتی حاضر نیست صراحتا مسئولیت بیتدبیری در لغو محدودیتهای آستانه عید ۱۴۰۰ را بپذیرد؛ بیتدبیریای که به قیمت پرپر شدن روزانه بیش از ۴۰۰ هموطن تمامشده و هنوز هم این روند ادامه داد.
نکتهای که نباید از آن غافل شد به کار بردن گزاره «مردم اطلاعات کافی ندارند» از سوی روحانی در این نشست بود. مردم در حالی به نداشتن اطلاعات کافی متهم میشوند که مسئولیت دبیرخانه عریض و طویل شورایعالی اطلاعرسانی با دولت است و متأسفانه تیم اطلاعرسانی دولت با رفتار حزبی نهتنها نتوانسته با رسانههای مختلف ارتباط برقرار کند که مانع از ارتباط رسانههای با مسئولان دولت هم میشود. در کنار این بیتدبیری گریزان بودن مسئولان دولتی از رسانه نیز مزیدی بر علت است؛ شاید خود را تافته جدا بافته از مردم دیدن باعث چنین گریزی شده است!
روزهای پایانی هشت سال حکمرانی ناکارآمد دولت موسوم به تدبیر و امید در حالی نزدیک میشود که شاهد تمرکز روحانی و همحزبیهایش به «انحراف اذهان» از کارنامه خالی وای بسا خسارتهای حدود ۳ هزار روز در اختیار داشتن همه مناصب مهم و اصلی این کشور هستیم. «تحریم» شاید پربسامدترین معنایی است که این روزها از سوی دولتمردان آشنا به نحوه دستکاری افکار عمومی تقریبا در همه جلسات مرتبط و نامرتبط روحانی به سیاست خارجی مطرح میشود؛ حتی آنجایی که مردم را توصیه به مصرف آبزیان میکند نیز گریزی به تحریم میزند.
مرور تجربه روزها و ماههای منتهی به آنچه برجام نامیده میشود، نشانگر آن است که دولت با تمام توان درصدد تکرار دَرِ باغ سبز نشان دادن به مردم است تا از این نمد کلاهی برای کارنامه ضعیف هشتساله درست کند چه آنکه بعید است ندانند که رژیم آمریکا هرگز حاضر نخواهد شد مهمترین مؤلفه فشار به مردم ایران یعنی تحریمها را بهراحتی کنار بگذارد ازاینجهت بهزعم کارشناسان دولت روحانی با دو هدف دم از رفع تحریم میزند؛ هدف اول آن است که آمریکا بهعنوان ضلع خارجی انتخابات ۱۴۰۰ و بهمنظور تأثیرگذاری در افکار عمومی، بهصورت صوری اقدام به تعلیق – و نه رفع – بخشی از تحریمها کند لذا دولت از این «آبنبات» استفاده سیاسی کرده و دولت را در حالی تحویل میدهد که زعمشان دستاوردی داشتهاند. هدف دوم نیز آن است که حتی اگر آمریکا در قبال «دُّرِ غلطانی» که گرفته «آبنبات» هم ندهد، دولت با این راهبرد «که میخواستیم، ولی نگذاشتند»، از پاسخگویی به مردم شانه خالی کنند و به خانههایی بروند که مردم حتی طبقه متوسط خواب آن را نخواهند دید.
روحانی روز شنبه در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا گفت «وقتی میگوییم تحریم روی همه زندگی مردم تأثیر میگذارد، مثلاینکه بعضیها باور نمیکنند، مثل اینکه خبر ندارند اداره کشور چگونه است، نمیدانند که در این کشور برای اینکه مرغ را پرورش دهیم و گوشت مرغ در اختیار مردم قرار بگیرد، عمدتا نگهداری و آب آن داخلی است، تمام نهادهها از خارج میآید، تمام نهادههایی که مصرف میشود از ذرت، کنجاله، جو گرفته، تمام اینها، بخش بزرگی از واکسنها، همه اینها از خارج میآید. حتی مرغ اجداد و مرغ لاین همه از خارج میآید». البته او نگفت مگر با شعار رفع تحریم سرکار نیامد؟ و مگر بنا نبود تحریمها را بالمره لغو کند؟ و مگر خود او نبود که
۲۸ دی ۱۳۹۵ گفت «همه تحریمهای هستهای ایران برداشته شده است»؟! حال چه شده است که بعد از ۵ سال فرصتسوزی و تحمیل خسارتهای بعضا جبرانناپذیر به جوانان و آحاد این ملت از «تحریم» حرف می زند؟! مردم بر اساس کدام استدلال باید به حرفهای روحانی و همحزبیهایی او اعتماد کنند و باز وقت و سرمایه عمر یک ملت را در انتظار مذاکره بگذرانند؟ روحانی چرا توضیح نمیدهد چرا با فرار مالیاتی برای رفع مشکلات مردم برخورد نمیکند؟ چرا ۱۵ هزار میلیارد تومان حقوق دولتی معادن را که به گفته دادستان دیوان محاسبات از سال ۱۳۹۲ معوق مانده است، نمیگیرد؟ و چراهای زیادی که پاسخی به آنها داده نمیشود؟
روحانی که در ابتدای دهه ۸۰ و بازهم در ابتدای دهه ۹۰ با غرب مذاکره کرد و به نتیجه نرسید، در جلسه روز شنبه هیئت دولت مدعی شد «واقعا تحریم یک جنایت بزرگ است که در تاریخ ایران رخداده و متأسفانه عدهای روی باندبازیهای سیاسی برای اینکه همه مشکلات را به دوش دولت بیندازند، حاضر نیستند مسئله را فهم کنند. حاضر نیستند بفهمند که برای اینکه واکسن وارد کنیم حداقل یک و نیم میلیارد دلار پول میخواهیم. حداقل باید یک و نیم میلیارد دلار پول مصرف شود، برای اینکه واکسن بیاید. جابه جایی این پول، تأمین این پول، خرید اینها از کشورهای مختلف، بخش خصوصی هم آزادشده که برود و بیاورد، البته زیر نظر وزارت بهداشت و درمان، حتی نیازمندیهای خودِ وزارت بهداشت و درمان هم اگر بخش خصوصی توانست تأمین کند، انجام بدهد، این کار آسان و ساده نیست. حملونقل آن، جابه جایی
آن، نظارت آن، امنیت واکسنها همه اینها مطرح است». روحانی به این نکته اشاره نمیکند که چرا از راههای دیگر برای برداشتن جنایت تحریم و کمک به مردم خود استفاده نمیکند؟ او که هشت سال کشور را معطل مذاکره با غرب کرد، ولی وقتی دولتمردان وحشی آمریکا حاضر به برداشتن تحریمها نیستند چرا به دنبال خنثیسازی تحریم نمیرود؟ چرا ظرفیتهای داخلی کشور را معطل نگهداشته و حتی بهزعم برخی مسئولان وقت، معیشت مردم را گروگان گرفته است؟ روحانی توضیح نمیدهد چرا از جیب ملت ارز دولتی برای واردات کالاهای اساسی برداشتند، اما کالاهای واردشده را به قیمت ارز آزاد به ملت تحمیل کردند؟ چرا سازمان عریض و طویل تعزیرات حکومتی نتوانست و یا نخواست به بازار نظارت کند تا مردم طعم تلخ گرانی را نچشند؟ آیا هدف فشار به مردم برای مذاکره بود؟
روحانی در بخش دیگری از این جلسه گفت «دولت به سهم خود، ممکن است قصور یا تقصیری داشته باشد، دولت را معصوم نمیدانیم، ولی دولت از روز اول یعنی از روز اولی که در سال ۹۸ ورود این ویروس برای ما محرز شد، همه توان خود را به کار گرفته برای هر چه که نیاز بوده، هر دارویی که نیاز بوده، هر امکاناتی که برای بیمارستانهای ما موردنیاز بوده تامین کرده و چه تلاش عظیم و بزرگی در این مدت انجام گرفته است.» روحانی حتی حاضر نیست صراحتا مسئولیت بیتدبیری در لغو محدودیتهای آستانه عید ۱۴۰۰ را بپذیرد؛ بیتدبیریای که به قیمت پرپر شدن روزانه بیش از ۴۰۰ هموطن تمامشده و هنوز هم این روند ادامه داد.
نکتهای که نباید از آن غافل شد به کار بردن گزاره «مردم اطلاعات کافی ندارند» از سوی روحانی در این نشست بود. مردم در حالی به نداشتن اطلاعات کافی متهم میشوند که مسئولیت دبیرخانه عریض و طویل شورایعالی اطلاعرسانی با دولت است و متأسفانه تیم اطلاعرسانی دولت با رفتار حزبی نهتنها نتوانسته با رسانههای مختلف ارتباط برقرار کند که مانع از ارتباط رسانههای با مسئولان دولت هم میشود. در کنار این بیتدبیری گریزان بودن مسئولان دولتی از رسانه نیز مزیدی بر علت است؛ شاید خود را تافته جدا بافته از مردم دیدن باعث چنین گریزی شده است!
برچسب ها
دولت , رئیس جمهور , روحانی , وحید عظیم نیا
به اشتراک بگذارید
https://resalat-news.com/?p=42429
تعداد دیدگاه : دیدگاهها برای تکرار آدرس غلط بسته هستند
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.