پیشنهاد اخیر رئیس‌جمهور فرانسه مبنی بر اعزام نظامیان ناتو به جنگ اوکراین و درگیر شدن مستقیم آتلانتیکی‌ها در جنگ با روسیه ، حتی به مذاق نزدیک‌ترین متحدان این کشور در پیمان ناتو نیز خوش نیامده است! رئیس‌جمهور فرانسه این روزها تبدیل به یکی از سیاستمداران خبرساز در اروپا و ناتو شده است. پس از ادعای امانوئل ماکرون مبنی بر احتمال اعزام نیروهای نظامی ناتو به خاک اوکراین جهت تقابل با روسیه، برخی اعضای پیمان آتلانتیک شمالی بلافاصله سخنان و مواضع وی را تکذیب کرده و در مقابل تأکید کردند که قصد چنین اقدامی را ندارند. برخی تحلیلگران و نظریه‌پردازان حوزه‌های امنیتی و سیاسی اروپا معتقدند سخنان ماکرون نوعی ژست تبلیغاتی و سیاسی از سوی وی محسوب می‌شود اسما قطعا عواقب و تبعات آن برای آتلانتیکی‌ها سخت و دشوار خواهد بود! سخنان رئیس‌جمهور فرانسه می‌تواند تبدیل به دستمایه‌ای برای ارتقای دامنه فعالیت‌های روسیه در عرصه بازدارندگی( در مقابل ناتو ) شود. 
 ایده‌هایی که ارزش راهبردی ندارد
در اینجا باید متوجه عیار واقعی مواضع ماکرون و دیگر مقامات ارشد فرانسوی بود. واقعیت امر این است که در دوران ریاست جمهوری ترامپ نیز ماکرون ایده ایجاد «ارتش واحد اروپایی»را مطرح کرد اما این ایده بلافاصله با انتقاد آنگلا مرکل صدراعظم سابق آلمان مواجه شد. به عبارت بهتر، پاریس حتی قدرت اقناع اصلی‌ترین متحد اروپایی خود در ناتو را بابت ایجاد یک ساختار نوین در خارج و حتی اعمال برخی اصلاحات ساختاری در دل پیمان آتلانتیک شمالی را ندارد. ضمن آنکه اساسا فرانسه بازیگری«تابع» ونه «مستقل»در نظام بین‌الملل محسوب می‌شود. پاریس طی دو دهه اخیر بیش از آنکه بر نظام بین‌الملل تأثیرگذار باشد، از مناسبات قدرت در جهان تأثیرپذیر بوده و همین مسئله منجر به تنزل ملموس جایگاه آن در معادلات جهانی نسبت به قرن گذشته
( خصوصا در دوران پساجنگ جهانی دوم) تبدیل شده است. مواضع اخیر ماکرون در خصوص جنگ اوکراین را نیز باید در همین فرامتن مورد تجزیه‌وتحلیل قرار داد. رئیس‌جمهوری فرانسه در پایان نشست کمک به اوکراین در پاریس گفت که اعزام نیروی زمینی به اوکراین، «گزینه غیرممکنی» نیست. این اظهارات با مخالفت جدی برخی از مقامات اروپایی روبه رو شده و البته روس‌ها نیز نسبت به این مواضع ماکرون شدیدا هشدار داده‌اند. بدیهی است که ماکرون نه‌تنها قدرت اقناع دیگر اعضا در قبال این ایده را ندارد، بلکه خود نیز در موقعیت و جایگاهی قرار ندارد که بخواهد چنین فرمانی را تحت عنوان یک «تصمیم ملی» به عینیت برساند. ماکرون مدعی شده که  هر کشوری می‌تواند به‌طور مستقل در مورد استقرار نیروهای زمینی تصمیم بگیرد اما ماده ۵ پیمان ناتو مبنی بر لزوم دفاع جمعی اعضا از کشوری که مورد حمله قرار می‌گیرد ، جایی برای توجیه این ادعا از سوی وی باقی نگذاشته است.مقامات ارشد ناتو متفق‌القول هستند که شوی سیاسی ماکرون صرفا اقدامی در راستای جلب توجه وی در اروپا و داخل فرانسه بوده و نباید برای آن اهمیتی قائل شد.
  امنیت ما در خطر است! 
مکرون در توجیه مواضع اخیر خود مدعی شده است :«نتیجه‌گیری کلی امروز این است که امنیت همه ما در خطر است. رفتار و موضع روسیه، هم در سطح سیاسی و هم در جبهه اوکراین، جایی که با حملات جدید روسیه تهدید می‌شود، در حال سخت‌تر شدن است. شکست روسیه برای ثبات و امنیت اروپا ضروری است. به همین دلیل است که حامیان اوکراین باید حرکتی را انجام دهند.”
این مواضع در حالی اتخاذ می‌شود که فرانسه یکی از اصلی‌ترین مخالفان پشت پرده عضویت اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی ( و حتی اتحادیه اروپا ) محسوب می‌شود. ماکرون مدعی است که قصد تضمین امنیت امروز و فردای اروپا را دارد اما وی نه‌تنها قادر به تأمین امنیت اروپا در زمان حال نبوده، بلکه خود و دولت متبوعش یکی از موانع این هدف‌گذاری در آینده به شمار می‌آیند. 
 واکنش کرملین
در همین حال، رابرت فیکو، نخست‌وزیر اسلواکی روز دوشنبه هفتم اسفند، پیش از عزیمت به نشست کمک به اوکراین در پاریس، نسبت به تشدید خطرناک تنش‌ها با روسیه هشدار داد. او گفت، کشورهایی که نمی‌خواهد نامشان را ببرد، ظاهرا آماده‌اند تا سربازان خود را مستقیما به اوکراین اعزام کنند. فیکو تأکید کرد که اسلواکی، عضو اتحادیه اروپا و ناتو، به اوکراین نیروی نظامی اعزام نخواهد کرد.
کرملین در واکنش به اظهارات ماکرون هشدار داد در صورت استقرار نیروهای ناتو در اوکراین، رویارویی روسیه و ناتو «اجتناب‌ناپذیر» خواهد بود. دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین گفت: «ما باید نه در مورد امکان، بلکه اجتناب‌ناپذیر بودن این رویارویی صحبت کنیم.»
 واکنش‌های منفی به مواضع ماکرون 
اظهارات ماکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه در خصوص غیرممکن نبودن گزینه اعزام نیروی زمینی به اوکراین، در بین سیاست‌مداران آلمانی نیز با واکنش‌های منفی روبه رو شده است. صدراعظم آلمان با رد اظهارات ماکرون گفت برای آینده توافق شده که «از طرف ناتو یا کشورهای اروپایی هیچ نیروی زمینی و هیچ سربازی به خاک اوکراین اعزام نشود.»
 اولاف شولتس تأکید کرد بر سر این اصل بار دیگر «به‌طور متفق‌القول» موافقت شده است. ازنظر صدارعظم آلمان نباید سربازانی از کشورهای دیگر در این جنگ دخالت داده شوند.حتی  رهبران کشورهای اروپایی در این رابطه نیز بحث کرده‌اند که سربازان شاغل در ارتش این کشورها نباید خودشان به اختیار شخصی فعالانه در جنگ اوکراین مشارکت کنند.
 بر اساس مواضع اولاف شولتس و دیگر سیاستمداران اروپایی،  مشارکت سربازان دیگر کشورهای اروپایی در جنگ اوکراین از راه دور، می‌تواند برای نمونه در قالب برنامه‌ریزی آموزش داده‌های مورد استفاده برای موشک‌ها باشد.تورستن فرای، مدیر گروه پارلمانی احزاب ائتلافی سوسیال مسیحی و دموکرات مسیحی آلمان نیز با انتقاد از موضع اعزام سرباز به اوکراین گفت: «این‌که آلمان به یک‌طرف جنگ تبدیل شود بی‌معنی است.»
ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین، قانونی را امضا کرد که بر مبنای آن، سربازان وظیفه پس از پایان دوره خدمت سربازی خود از خدمت مرخص می‌شوند.بر اساس گزارش رسانه‌های اوکراینی، سربازانی که برخی از آن‌ها از دو سال پیش که جنگ آغاز شد در صحنه جنگ با روسیه حضور دارند،  ممکن است به نیروهای ذخیره منتقل شوند. تعداد دقیق این افراد در حال حاضر مشخص نیست و این امکان وجود دارد که بسیاری از کسانی که مشمول این قانون می‌شوند تاکنون جان خود را ازدست‌داده باشند.بر اساس آخرین آمار رسمی سال ۲۰۲۱، حدود ۱۳ هزار نفر جذب ارتش اوکراین شدند. درمجموع در سال ۲۰۲۱ در حدود ۲۸ هزار سرباز برای خدمت در ارتش، گارد ملی و حفاظت مدنی فراخوانده شدند. در آن زمان مدت خدمت اجباری سربازی تا ۱۸ ماه بود.