علیرضا صادقی
در سال ۲۰۱۵ میلادی، زمانی که توافق هسته‌ای میان ایران و اعضا ۱+۵ منعقد شد، هنری کسینجر استراتژیست و نظریه‌پرداز مشهور آمریکایی در حوزه سیاست خارجی  نتوانست مخالفت خود را با این توافق پنهان کند! هنری کسینجر شخصیتی که نزدیک به چهار سال از دهه هفتاد میلادی (سپتامبر ۱۹۷۳ تا ژانویه ۱۹۷۷ – شهریور ۱۳۵۲ تا دی‌ماه ۱۳۵۵) سکان دیپلماسی آمریکا را در دست داشت، در آن زمان مدعی شد:
« توافق اتمی ایران می‌تواند نظم موجود در جلوگیری از گسترش سلاح‌های استراتژیک در خاورمیانه را برهم بزند. این توافق، به مفهوم پایان تلاش‌های آمریکا در مورد جلوگیری از گسترش [سلاح‌های استراتژیک] در منطقه تعریف می شود و تمام کشورهای منطقه با نیت ایجاد توانایی‌های هسته‌ای [وارد این عرصه شوند] و یا به داشتن توانایی‌هایی مانند آنچه که ایران در چارچوب توافق [برجام] به‌دست آورده اصرار ورزند، ما شاهد درهم ریختن رژیم عدم گسترش [سلاح‌های هسته‌ای] خواهیم بود!سپس ما با شرایطی روبه رو خواهیم شد که در آن به دلیل محدود بودن قابلیت‌های تکنولوژیک جهت پوشش گسترده بازدارندگی اتمی برای اقدامات پیشگیرانه این کشورها باید بهایی پرداخت شود».
البته زبیگنیو برژینسکی مشاور امنیت ملی اسبق آمریکا و  استراتژیست مشهور حوزه روابط بین‌الملل در آمریکا، قبل از مرگش و در همان سال ۲۰۱۵ میلادی، پاسخ کسینجر را به‌صورت غیرمستقیم داده بود. برژینسکی صراحتا اعلام کرد که ادعای آمریکا مبنی بر ساخت بمب هسته‌ای توسط ایران، نوعی حقه‌بازی هسته‌ای محسوب می‌شود و باید هر چه سریع‌تر به این بازی تبلیغاتی و سیاسی خطرناک ( از سوی آمریکا) پایان داده شود. درهرحال، هنری کسینجر پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ میلادی، نقش به سزایی در ترغیب رئیس‌جمهور جنجالی آمریکا مبنی بر خروج از برجام ایفا کرد. کسینجر معتقد بود توافق هسته‌ای باید درهم‌شکسته شود و  به‌پیش درآمدی برای تحقق «استراتژی فشار حداکثری آمریکا علیه ایران» تبدیل گردد! ترامپ نیز تحت تأثیر کسانی مانند کسینجر، مایک پمپئو و جان بولتون ( مشاور امنیت ملی سابق خود) دست به چنین اقدامی زد. 
با همه این اوصاف، کسینجر نشان داد که برخلاف آنچه برخی تحلیلگران حوزه روابط بین‌الملل می‌پندارند، چندان فرد عاقلی در حوزه سیاست خارجی محسوب نمی‌شود!  میان «تصور کسینجر» از “آثار خروج ترامپ از برجام  و آنچه در حقیقت رخ داد، تناسبی وجود نداشت! ماجرا به این نقطه ختم نشد! کسینجر در ابتدای حضور ترامپ در کاخ سفید نیز به وی توصیه کرده بود تا «سیاست مهار چین» را در دستور کار قرار دهد اما در ماه‌های پایانی حضور ترامپ در کاخ سفید و پس‌ازآنکه جنگ اقتصادی چین و آمریکا، بدون نتیجه و دستاوردی برای واشنگتن به پایان رسید، از ترامپ خواست تا مانع از شکل‌گیری نبردی جدید میان آمریکا و چین شود! 
اما سؤال اصلی اینجاست که دلیل اصلی نگرانی کسینجر نسبت به آنچه در منطقه و در قبال ایران می‌گذرد چیست؟! آیا نگرانی وی واقعا معطوف به سند برجام است؟! پاسخ این سؤال منفی است! اصل‌ترین نگرانی کسینجر مربوط به افزایش قدرت بازدارندگی ایران در مقابل رژیم اشغالگر قدس و متحدان سعودی و منطقه‌ای تل‌آویو می‌باشد.به عبارت بهتر، کسینجر به استراتژی« مهار حداکثری ایران قدرتمند» می‌اندیشد، یعنی دقیقا همان چیزی که ترامپ و بایدن نیز مشترکا در قبال ایران دنبال آن بوده و خواهند بود. اما باید تأکید کنیم که بایدن نیز در مسیر تحقق این استراتژی، به‌مانند ترامپ ناکام خواهد ماند.