حجت‌الاسلام علی‌اکبر خراسانی
تفکر سیستمی نوعی نگاه نظام‌مند ژرف و آینده‌نگر به جهان هستی و پدیده‌های آن است. رهبر و مدیری که دارای تفکر سیستمی است با موضوعات برخورد سیستمی می‌کند و در رفتارهای خود به فکر تشخیص عناصر تشکیل‌دهنده و موضوع  پیوندهای موجود بین این عناصر می‌گردد و به مسائل  به‌صورت جامع و آینده‌نگر و  نظام‌مند نظر می‌کند.
سالار شهیدان امام حسین(ع) تفکر و نگرش سیستمی خود را خالصانه با خط سرخ شهادت به لوح زرین حیات انسانی به زیباترین وجه باعزت و افتخار نگاشته تا همواره آزادگان؛ جوان مردان و عدالت‌خواهان آن را سرلوحه عمل خویش قرار دهند. اگر گفته می‌شود: «شهید؛ قلب تاریخ است.» یعنی نوری است در ظلمات و فریادی است در سکوت و حرکتی است در سکون؛ حیات‌بخش و جنبش آفرین و حرکت زا و  فرهنگ‌ساز تا به‌روز قیامت.
 قیام و حماسه عاشورایی در سرزمین کربلا به رهبری امام حسین(ع) در سال۶۱هجری زمانی صورت می‌گیرد که تیرگی‌های ظلم و جهالت عوام ،اشرافیت و نفاق اموی و سکوت و مدارای خواص در بین مسلمین بیداد می‌کند و سنت نبوی و علوی درحال فراموشی بود. بدعت‌های در جامعه آشکار شد که نه‌تنها به نفع دین نبود بلکه خسران‌های جبران‌ناپذیر و خطرناک را متوجه جامعه اسلامی و باورها و ارزش‌ها دینی می‌کرد و فرهنگ و تفکر جامعه اسلامی موردتهاجم همه‌جانبه امویان قرارگرفته بود. امام حسین(ع) با تفکر سیستمی خود که منشأ الهی داشت آن‌چنان اخلاص و صداقت و استقامت و حماسه و عرفان و…در کربلا آفرید که هر زمان و هرلحظه که از طلوع آن می‌گذرد، درخشندگی و تابش آن افزون‌تر می‌گردد. بنا براین بهترین و سودمندترین راهکار تغییر بینش از عاشورای سراسر احساس به عاشورای عقلانی، بازخوانی تاریخی و حرکت قدم‌به‌قدم حوادث منتهی به قیام عاشورا و بیانات امام حسین (ع) و عبرت گیری‌ها و لذت چشیدن از احادیث و نکات ناب است. قیام و حرکت امام(ع) یک  سیستم است و باید با نگرشی سیستمی به آن نگاه کرد و این نگرش و بینش را خود قیام کربلا مرحله‌به‌مرحله به ما خواهد داد. 
امام حسین(ع) در وصیت‌نامه کوتاه خود که می‌توان آن را منشور عاشورا و درون داد تفکر سیستمی نامید ، به سه هدف بزرگ از اهداف عالیه قیام عاشورا، اشاره می‌کند : الف) اصلاح تفکر امور مسلمین و زدودن جهل و ذلالت و آثار ظلم و فساد از جامعه اسلامی ب) اجرای دو فریضه بزرگ الهی یعنی امربه‌معروف و نهی از منکر در میان مسلمین ابزار و مکانیزم اصلاح‌طلبی دینی ، زیرا نفس اصلاح گری دعوت به خیر و معروف و نهی و بازداشتن از منکر و تباهی‌ها است و این دو واژه خاستگاهی الهی و آسمانی دارد ج) احیا و زنده کردن سیره و سنت جدش رسول خدا(ص)و پدرش علی بن ابیطالب(ع).
امام حسین(ع) در وصیت‌نامه خود به خصوصیات و ویژگی‌های بزرگ قیام عاشورا که آن را از دیگر انقلاب‌ها دنیا برتر و متمایز می‌سازد ، اشاره می‌کند که یکی از آن‌ها ، اهداف عالیه آن است و دومی اینکه یک قیام خودسرانه و غیرمسئولانه نیست که هدف ، وسیله را توجیه کند و به هر شکل و روش دلخواهی انجام گیردو به نتیجه برسد، بلکه برنامه منظم و چهارچوب مشخص و مشروعی  دارد که تحت رهبری و ولایت امام معصوم و در چهارچوب سیره  سنت و روش جد بزرگوارش رسول خدا و پدرش علی ابن ابیطالب هست و هر انقلاب و قیامی که این دو خصوصیت را دارا باشد  قیام شرعی و الهی است و کشته شدن در آن قیام شهادت است. در غیر این صورت مشروعیت ندارد.اصلاح‌طلبی و احیاگری بخش غیرقابل‌تفکیک از آموزه‌های ناب دینی و احیای قرآن کریم و سنت پیامبران گذشته است.
سیدالشهدا با شهادت خویش چند هدف را بین مسلمانان به‌صورت سیستمی و هوشمند تا قیامت محقق نمود:۱.اساس دین را از اضمحلال و نابودی نجات داد و مرز میان اسلام حقیقی راباآنچه در زمان امویان به نام اسلام معروف وموصوف بود جدا کرد ۲.زمینه بیداری  امت اسلامی را فراهم ساخت،چراکه تا قبل از این مردم،در حیرت ضلالت و گمراهی به سر می‌برند و فرهنگ جاهلی در تاروپود ورفتار گفتارشان تنیده بود و گمان می‌کردند که اسلام باسکوت در مقابل ظلم و ستم همخوانی و با بی‌تفاوتی نسبت به منکرات سازگاری دارد. ۳.با بیدار کردن وجدان مسلمانان، زمینه تبیین مبانی وفروعات اسلام اصیل را در مقابل اسلام بدیل  برای نسل‌های آینده فراهم شد ۴.خون سیدالشهدا و یارانش، روحیه شهادت‌طلبی و شهامت مبارزه با بنی امیه را زنده کرد و این امر خود زمینه‌ساز قیام‌های متعدد ضد اموی شد و قیام‌های بزرگی در طول تاریخ اسلام به پیروی از قیام امام حسین(ع) برای رهایی، آزادی و استقلال مسلمانان از دست حاکمان مستبد فریبکاران جهانی صورت گرفت.