سعید امینی
هرچه در مورد خوزستان و مشکلات مردم این استان بنویسیم، کم است. مردم خوزستان آن‌قدر رشادت و دلیری از خود نشان داده‌اند که بهترین‌ها لیاقت آن‌هاست، نه اینکه در تابستان گرم امسال مسائل کوچک و پیش‌پاافتاده‌ای مانند قطعی برق یا کمبود آب موجب آزردگی خاطر و رنجش مردم این خطه از کشور عزیزمان شود.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در یکم مرداد ماه سال جاری پس از دریافت نوبت دوم واکسن کوو ایران برکت، به‌شدت از اتفاقاتی که در خوزستان در جریان است و سوءمدیریت‌های دولتی انتقاد کردند. ایشان با گلایه از رعایت نشدن توصیه‌های متعدد قبلی درباره آب خوزستان و فاضلاب اهواز فرمودند: «اگر آن توصیه‌ها مورد توجه قرار می‌گرفت مسلماً این وضع ایجاد نمی‌شد که مردم وفادار خوزستان را باوجود این‌همه امکانات و استعدادهای طبیعی و کارخانجات در استان، ناراضی و ناراحت کند.»
  ترک فعل‌هایی که خوزستان را آزار می‌دهد
اینکه استان خوزستان با برخی پیش‌آمدهای طبیعی دست‌وپنجه نرم می‌کند و این پیش‌آمدها به مشکلات این استان دامن می‌زنند، موضوعی انکارناپذیر است، اما آنچه‌که شرایط این استان را وخیم‌تر کرده، ترک فعلی است که بعضی از مسئولان استانی در خوزستان انجام داده‌اند. درواقع آنچه‌که واضح است و رهبر انقلاب نیز نسبت بدان تذکر داده‌اند این است که برخی مسئولین نسبت به بخش‌هایی از وظایف خود بی‌اعتنا بوده و با ترک فعل‌های مداوم شرایط را در خوزستان بدتر از قبل کرده‌اند؛ به بیان ساده‎تر خوزستان چوب مدیریت ناکارآمد دولتی را می‌خورد.
دهن‌کجی روحانی به مردم و نخبگان
غلامرضا شریعتی از متهمان ردیف اول است که باید به‌دلیل وجود مشکلات فراوان در استان خوزستان و مدیریت اشتباه چندساله خود در استانداری خوزستان پاسخگو باشد. اما آنچه‌که بیشتر مردم این استان را رنج می‌دهد و همچون نمک بر زخم می‌ماند، حمایت تمام‌قد رئیس دولت تدبیروامید از مدیران ناکارآمدش است. روحانی مدیریت استانداری خوزستان را به مردی سپرد که در سال ۹۸ ضعیف‌ترین استاندار کشور لقب گرفت. باوجوداین‌که سال‌هاست سهم قابل‌توجهی از بودجه به استان خوزستان تخصیص داده می‌شود، اما عملکرد ضعیف استاندار سابق خوزستان اجازه نداد که این بودجه در مسیر درست و اساسی صرف شود و همچنان هم شفاف نیست بودجه‌های تخصیص‌داده‌شده چگونه و در کجا هزینه می‌شد. دولت روحانی حداقل باید به‌خاطر عدم رعایت شفافیت، عدم مدیریت صحیح در زمان وقوع بحران‌های طبیعی و مسئله آب هم که شده، غلامرضا شریعتی را از کار برکنار می‌کرد اما او نه‌تنها از سمت خود برکنار نشد بلکه روحانی با دهن‌کجی به مردم رنج‌دیده خوزستان و نخبگان جامعه شریعتی را از استانداری خوزستان به سازمان ملی استاندارد منتقل کرد تا حداقل‌های استاندارد زندگی را هم ذبح کند.  
متأسفانه تحصیلات غلامرضا شریعتی نه با سمت استانداری او تناسبی داشت و نه با سمت فعلی‌اش در سازمان ملی استاندارد؛ او دارای مدرک دکترای ژنتیک است که تعجب همه را برانگیخته و مردم از خود بارها پرسیده‌اند چرا باید حسن روحانی بر حفظ چنین مدیر بی‌کفایتی تأکید داشته باشد؟!
آنچه پیداست این انتصاب در دولت روحانی تکمله‌ای بر کیفیت حدود ۸ سال زمامداری دولت تدبیروامید است؛ ارتقاء و پیشرفت شخصی با کارنامه ضعیف و نامحبوب در فضای عمومی که با هیچ معیاری قابل‌فهم و پذیرش نیست.
پرواضح است غلامرضا شریعتی باید پاسخگوی شرایط امروز خوزستان باشد؛ شرایطی که به‌دلیل عدم شایسته‌سالاری در انتصابات، وضعیت مبهم اعتبارات پروژه‌ها، آشفتگی مدیریتی، اظهارات جنجال‌برانگیز و حواشی مختلف به وجود آمده است.
 فرصتی که سوخت شد
سال گذشته رهبر انقلاب با تخصیص ۱۰۰ میلیون یورو برای اصلاح شبکه فاضلاب اهواز از محل صندوق توسعه ملی طی دو سال موافقت کردند که اگر دولت تدبیروامید شایستگی حل مشکلات را داشت و بر عملکرد مدیران خود نظارت قوی و کارآمدی اعمال می‌داشت، از این فرصت طلایی می‌توانست به نحو احسن استفاده کند؛ اما به‌دلیل ضعف مدیریت دولت این فرصت‌ها نادیده گرفته شد؛ بنابراین باید منتظر ماند و دید دولت سیزدهم چگونه ورود پیدا خواهد کرد و آیا خواهد توانست خلأهای مدیریتی در خوزستان را جبران کند.براساس این گزارش؛ متأسفانه عدم تعهد، دلسوزی و همچنین بی‌تدبیری مدیران و مسئولان استان سبب شده  تا گرد محرومیت همچنان بر چهره‌ خوزستان خودنمایی کند و این استان را به‌صورت دائم در میان استان‌های ضعیف و کمتر توسعه‌‌یافته با آمار بیکاری بالا در کشور قرار دهد. مدیران استان که شعار را سرلوحه کار خود قرار داده‌اند تا عمل، با ارائه آمارهای غیرواقعی نه‌‌تنها دستاوردی برای خوزستان به ارمغان نیاورده‌اند بلکه خود مانعی برای توسعه و ترقی شده‌اند به‌طوری‌که آمارها نشان می‌دهد خوزستان در بسیاری از شاخص‌های صنعتی، اقتصادی و اجتماعی نسبت به گذشته تنزل داشته است.