نفیسه امامی 
تقریبا دو ماه است که بازار سرمایه بدون چراغ سبز در حال اصلاح و یا به‌زعم عده‌ای در حال افت و ریزش است. دیروز شاخص کل بازار به کانال یک‌میلیون و ۴۰۰ هزار واحد سقوط کرد و در پایان معاملات در نقطه یک‌میلیون و ۴۹۲ هزار ثابت ماند. 
در شرایطی که نرخ دلار به‌یک‌باره روند افزایشی گرفت، انتظار می‌رفت سهام شرکت‌های حاضر در بورس نیز با ارزش شوند، اما این شرایط رقم نخورد و نه‌تنها سهام شرکت‌های کوچک بلکه سهام شرکت‌های بزرگ نیز مجددا با افت ارزش سهام روبه رو شدند. 
بسیاری از کارشناسان و صاحب‌نظران معتقد بودند بعدازاینکه شاخص کل از کانال ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار به یک‌میلیون و ۷۰۰ هزار و سپس به کانال یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار واحد عقب‌گرد کرد، در پایان شهریورماه مجددا در مدار صعودی قرار بگیرد اما در ظاهر زمان دوماهه اصلاح همچنان تداوم دارد. 
بسیاری از مردم که از ابتدای امسال با ورود سرمایه‌های خود به بازار سرمایه به دنبال حفظ ارزش سرمایه‌شان بودند، بعد از اختلاف‌نظر میان وزرای اقتصاد و نفت و از ترس از دست رفتن سرمایه خود، صف‌های فروش سنگین تشکیل دادند و اولین خشت از دیوار کج بورس گذاشته شد. 
در پی این اتفاق تصمیمات متعددی باهدف کمک به رشد شاخص کل بازار گرفته شد، اما مخرج مشترک همه آن‌ها روند نزولی شاخص بود؛ اقداماتی همچون ورود حقوقی‌ها، کاهش نرخ خوراک پتروشیمی‌ها،دوقسمتی کردن ساعت معاملات بازار، افزایش حدنصاب صندوق‌ها با درآمد ثابت و عدم امکان فروش سهم در همان روز خریداری‌شده، بخشی از تصمیماتی بود که برای بهبود وضعیت بازار گرفته شد، درحالی‌که تقریبا همه این راهکارها به منفی شدن بازار منجر گردید. 
به نظر می‌رسد در شرایطی که وجود نوسان، اصلاح و افت شاخص کل بازار باعث خروج سرمایه‌های مردم شده است و بخش دیگری از سهامداران هم با از دست دادن قسمتی از سرمایه خود روبه رو شده‌اند، بازار سرمایه به‌زودی روی سبز خود را نشان نخواهد داد و هفته‌های بی‌ثباتی را باز هم تجربه می‌کند.  
مهدی رباطی مدیرعامل و رئیس هیئت‌مدیره کارگزاری بورس بیمه ایران در گفت‌وگو با «رسالت» درباره روند نزولی شاخص کل بازار سرمایه بیان کرد: اصلاح ذات بازار بورس است و از این نظر نباید نگرانی وجود داشته باشد. در دوره‌هایی بازار رشد می‌کند و در دوره‌های دیگری بازار وارد اصلاح و رکود می‌گردد، اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که به دلیل عدم توجه به نظرات کارشناسی، عدم‌اصلاح ساختارها در زمان مقتضی، وجود دامنه نوسان در بازار، دخالت‌های بی‌دلیل نهاد ناظر در فرآیند بازار و اظهارات ضدونقیض افراد مسئول و غیرمسئول اصلاح طبیعی بازار به روند ریزشی و فرسایشی تبدیل می‌شود و بازار حالت غیرطبیعی به خود می‌گیرد. 
وی افزود: مجموعه عوامل و اقدامات سبب می‌شود بازار نتواند به‌سرعت تعادلی که باید داشته باشد را پیدا کند. به همین علت ما شاهد روند ریزشی شدید دوماهه در بازار هستیم و شاخص کل هم افت حدود
 ۳۰ درصدی پیدا کرده است. اغلب نمادهای بازار بین ۵۰ تا ۷۰ درصد از سقف قیمتی مردادماه ۹۹ افت داشتند و کماکان با وجود وضعیت فعلی نمی‌توان در کوتاه‌مدت به وضعیت بازار سرمایه خوش‌بین بود و انتظار رشد قوی داشت.
رباطی وضعیت رکود در بازار سرمایه را حداقل تا زمان برگزاری انتخابات آمریکا و اواسط آبان‌ماه ارزیابی کرد و ادامه داد: نتیجه انتخابات آمریکا بر وضعیت دلار و قیمت نفت تأثیرگذار است. پیش‌بینی می‌شود از پایان آذرماه و اوایل دی‌ماه، بازار رشد پرقدرت خود را آغاز کند. این کارشناس بازار سرمایه معتقد است: در شرایط فعلی اگر شاخص به کانال یک‌میلیون و ۶۰۰ یا یک‌میلیون و ۷۰۰ هم برسد، رشد پرقدرتی را تجربه نکرده است و امکان نزول مجدد آن وجود دارد. تصمیماتی که برای جلوگیری از بروز نوسان در بازار گرفته شد، باعث گردید بخشی از نقدینگی در بازار گردش نداشته باشد آن‌هم در شرایطی که بازار احتیاج به نقدینگی دارد.
وی با اشاره به عملکرد حقوقی‌ها در جهت افزایش شاخص کل گفت: حقوقی‌ها شامل بنگاه‌های اقتصادی می‌شوند که به‌طور قطع کاری در جهت خلاف سودآوری‌شان انجام نمی‌دهند. نمی‌توان از طریق اجبار آن‌ها را به انجام کاری وادار کرد، مگر حقوقی‌هایی که سهام‌دارشان دولت هستند که آن‌ها هم توانایی مالی خیلی زیادی ندارند. 
وی در پاسخ به این سؤال که چرا بالا رفتن نرخ ارز تأثیری در رشد شاخص کل ایجاد نکرده است، افزود: رشد بورس جلوتر از رشد نرخ دلار بود و به همین علت با نرخ‌های فعلی دلار نمی‌توان انتظار افزایش رشد شاخص بورس را داشت. اگر دلار بر نرخ‌های فعلی تثبیت شود شاید در دی‌ماه شاهد رشد شاخص باشیم. رباطی در پایان سخنانش با بیان اینکه نقدینگی بورس در پی افت شاخص به بازارهای موازی وارد شده است، گفت: نقدینگی بورس به بازارهای خودرو، سکه و ارز تزریق شده که یکی از مهم‌ترین دلایل آن وجود دامنه نوسان در بازار است. وقتی دامنه نوسان در بازار وجود داشته باشد باعث خروج تدریجی سرمایه از بازار می‌شود و نتیجه آن ورود نقدینگی به بازارهای موازی است.