|مسعود پيرهادي – سردبير|
اين روزها، موافقان و مخالفان در مورد طرح اصلاح قيمت بنزين، مرتبا موضع مي‌گيرند و برخي هم که موضع روشني ندارند، اظهارنظرهاي دوپهلويي مي‌کنند که هم هواي مردم را داشته باشند و هم تصميم گيران و مسئولان را ناراضي نکنند. در اين ميان اما، عجيب‌ترين اظهارنظرها آن مواردي است که متأسفانه اولين مطرح کننده آن‌هم شخص رئيس‌جمهور است. ايشان در همان روز اول اجراي طرح، صراحتا گفتند «افزايش نرخ بنزين، به نفع مردم است.» اين موضع‌گيري، بعدازآن توسط ديگر مسئولان دولت و برخي کارشناسان، مطرح شد. برخي گفتند که طرح افزايش قيمت بنزين ضروري است اما تنها شيوه اجرايش اشکال دارد، برخي ديگر گفتند که فوايد اين طرح براي مردم تشريح نشده و عده‌اي هم تأکيد کردند که اگر به‌صورت ملايم و تدريجي، چنين طرحي با مردم در ميان گذاشته مي‌شد، اين‌قدر بازخورد منفي پيدا نمي‌کرد.
ايراد اصلي و مشترک تمام مواضع و اظهارنظرهاي اين‌چنيني که تنها مختص به حوزه بنزين هم نيست، داشتن اين پيش‌فرض است که «مردم نمي‌فهمند!» معمولا سخنان سياسيون، بخش‌هايي دارد که بنا به مصلحت و ضرورت گوينده، حذف مي‌شود. بياييد يک‌بار ديگر اين جمله را با بخش محذوف آن بخوانيم. بيان اين جمله که «افزايش نرخ بنزين به نفع مردم است» باآنکه «افزايش نرخ بنزين به نفع مردم است اما مردم نمي‌فهمند» اگرچه در نوع ادبيات و گفتار، تفاوت دارد، اما متأسفانه در معنا و مفهوم فرق چنداني ندارد. عموم مردم حق‌دارند بپرسند که آخر اين چه نفعي است که ما خودمان متوجه آن نيستيم. علاوه بر اين، اگر حساب معدود اغتشاشگران و اراذل‌واوباشي که بايد با آن‌ها برخورد شود را جدا کنيم، به نظر نمي‌رسد عموم مردم رضايت چنداني از طرح افزايش قيمت بنزين داشته باشند و اگر هم‌چنين طرحي در حقيقت به نفع مردم است اما اکثريت چنين حس نمي‌کنند، حتما يک جاي کار مي‌لنگد و باز مي‌توان با قطعيت گفت که مردم قطعا مقصر نيستند.
مردم عيال حکومت‌اند و حتي اگر در موضوعي متوجه مسئله‌اي نباشند، مقصر حاکمان هستند که توجيهشان نکرده‌اند. ملتي که مسئولان را به قدرت رسانده، انتظار ندارد هم‌ فشار اقتصادي تحمل کند و هم توسط منتخبان خود، مستقيم يا غيرمستقيم تحقير شود. بياييد نگاهمان را به مردم‌سالاري از بن و ريشه تغيير دهيم، مخصوصااين توصيه بيشتر شامل کساني است که گاه‌وبيگاه، دم از رفراندوم مي‌زنند. ضمن آن‌که خود نارضايتي مردم، يک شاخص اساسي است. جالب است درجايي مي‌گويند به‌اجبار کسي را حتي به بهشت نمي‌بريم اما حالا به‌اجبار معلوم نيست مي‌خواهند چه نفعي به ما برسانند. اين نگاه، سرسوزني با مردم‌سالاري همخواني ندارد و اگر سخنان مقام معظم رهبري پيرامون مسئله بنزين را هم دوباره مرور کنيد، هيچ ردپايي از اين ادبيات توهين‌آميز نمي‌يابيد، چراکه حقيقتا کسي مثل ايشان، صادقانه به مردم‌سالاري ديني اعتقاد ندارد. آن دسته از مسئولان و کارشناساني هم که درصدد توجيه کار دولت‌اند بدانند که مردم‌داري و ايستادن کنار مردم وسيله نيست، بلکه خود هدف است.