حانیه مسجودی 
نوذر شفیعی، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با «رسالت» به روند مذاکرات هسته‌ای وین اشاره کرد و افزود: ازآنجاکه از دستور کار مذاکرات وین اطلاعاتی در دست نیست، افرادی در سطح کارشناسی دسترسی به چنین اطلاعاتی ندارند و نمی‌توان درباره مذاکرات و میزان پیشرفت یا پسرفت و دستاوردهایش یا ناکامی‌های آن صحبت کرد. وی گفت: بااین‌حال ازآنچه به بیرون درز می‌کند مشخص است که در وین راجع به چیزی بیش از برجام سابق صحبت می‌شود و ما با پدیده‌ای به نام «برجام پلاس» مواجه هستیم. یعنی می‌دانیم آمریکایی‌ها بر سر اینکه نفوذ منطقه‌ای ایران و توانمندی موشکی جمهوری اسلامی ایران در دستور کار برجام قرار گیرد می‌خواهند اقداماتی را انجام دهند و این موضوعات را وارد مبحث برجام کنند. شفیعی تصریح کرد: درعین‌حال جمهوری اسلامی ایران نیز در پی این است که نه‌تنها آمریکا به برجام برگردد بلکه هر تحریمی که بعد از خروج آمریکا از برجام علیه ایران وضع‌شده با یک دید موثق برداشته شود. 
ایران و آمریکا در مذاکرات وین چیزی فراتر از برجام را طلب می‌کنند 
این کارشناس ادامه داد: باید دید منظور از دید موثق چیست. دید موثق یعنی؛ جسم و روح برجام به جمهوری اسلامی ایران این امکان را می‌داد که بتواند با دنیا مراودات اقتصادی گسترده داشته باشد. اکنون نیز هر تحریمی که این روح و هدف را نقض کرده باشد باید برداشته شود. بنابراین شاهد هستیم که هم ایران و هم آمریکا چیزی فراتر از برجام سابق را طلب می‌کنند و همین مسئله باعث می‌شود از واژه‌ای به نام برجام پلاس استفاده کنیم. او ادامه داد: به نظر می‌رسد این پدیده تاکنون تحت تأثیر دو مؤلفه مهم قرارگرفته است. نخست؛ موضوعاتی است که درباره آن‌ها بحث می‌شود و مشخص است موضوعات به‌قدری مهم و حساس هستند که وقت و دور زیادی از مذاکرات را به خودش اختصاص داده است. تحلیلگر مسائل بین‌الملل بیان کرد: نکته دوم نیز به جابه جایی قدرت در ایران مربوط می‌شود. یعنی آمریکایی‌ها نگران هستند اگر اکنون با دولت روحانی به توافقی برسند دولت بعد نسبت به این توافق چه رویکردی خواهد داشت؟ یعنی دقیقاً همان نگرانی که ما در دوران انتقال قدرت از اوباما به ترامپ داشتیم، حال آمریکایی‌ها با آن مواجه هستند. شصفیعی معتقد است که آمریکا مایل نیست مذاکرات را به درازا بکشاند اما اگر قرار است توافقی صورت گیرد می‌خواهند با دولت بعدی انجام شود. وی در انتها خاطرنشان کرد: ازطرفی دولت روحانی برای اینکه برجام به‌عنوان یک موفقیت در کارنامه‌اش ثبت شود تلاش گسترده‌ای را انجام داده تا به هر شکل ممکن مذاکرات را به نتیجه برساند. البته این مسئله هم یک فرصت و هم یک تهدید محسوب می‌شود. اینکه تلاش شود مذاکرات به نتیجه برسد و طولانی نشود یک گام مثبت است، اما اگر قرار باشد به  دلیل سرعت بخشیدن به کار، کیفیت را از دست دهیم پیامد های منفی را به همراه خواهد داشت.