گروه اجتماعی
عبارت «قرنطینه هوشمند» زیاد به گوشمان خورده، طرحی که بناست در هفته‌های آینده، دسترسی افراد واکسینه نشده به خدمات عمومی و اجتماعی را محدود کرده و با تدارک زیرساخت های لازم، بیماری کرونا را به شکل هوشمند، رصد و کنترل کند. رفتارها و مداخلات با رویکرد هوشمندانه به منظور پیشگیری از اپیدمی کووید ۱۹ در بسیاری از کشورها مؤثر است. محدودیت در ارائه برخی از خدمات برای کسانی که تمایلی به تزریق واکسن ندارند، شیوه‌ای است که در سراسر جهان مورد پذیرش واقع شده و  این طرح قرار است به صورت آزمایشی در قزوین اجرایی و کسب و کارها بازگشایی شود و چنانچه نتایج موفقیت آمیز باشد وارد مرحله کشوری خواهیم شد.
مصطفی قانعی- عضو کمیته ملی واکسن کرونا  ابراز امیدواری کرده که نتایج این طرح تا ۳ ماه آینده به ستاد ملی کرونا عرضه می شود و در بیانی دقیق تر تشریح کرده است: «سامانه قرنطینه هوشمند تمام ترددها، کسب و کار، رفت و آمدهای جاده‌ای و…، را به طور هوشمند رصد می‌کند و این امکان را فراهم می‌سازد تا فردی که واکسن زده و ناقل کرونا نیست بتواند به ادامه کسب و کار بپردازد دیگر نیازی به ثبت نامه در این سامانه نیست و کسی کارتی دریافت نمی‌کند بلکه بر اساس قدرت‌های این سامانه در کشورهای پیشرفته، فقط اطلاعات تردد مبادی میان جاده‌ای هر فرد ردیابی می‌شود و در صورتی که فرد واکسن زده باشد و ناقل نباشد اجازه انجام سفر و تردد را دارا خواهد بود فقط اطلاعات آزمایشگاهی و فردی هر شخص در سامانه ثبت خواهد شد و دوربین‌های کنترل و ردیابی مجوز سامانه‌ای صادر می‌کنند و چنانچه منعی وجود داشته باشد مجوز تردد صادر نخواهد شد.»
با اجرای قرنطینه هوشمند، همه فعالیت‌های روزمره با کارت واکسن، امکان پذیر است و آن‌طور که وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشورمان تأکید کرده، «در این صورت لازم نیست که دیگر از قوه قهریه استفاده کنیم و مردم با داشتن کارت می‌توانند به مسافرت بروند، در هتل‌ها اقامت داشته باشند و خدمات مختلف از جمله حمل و نقل عمومی به راحتی قابل ارائه است؛ با اجرایی شدن قرنطینه هوشمند، بسیاری از مشکلات، حل می‌شود.» مطابق گفته «بهرام عین اللهی» با اجرای این برنامه نیازی به محدودیت‌ها نیست و هر فردی که واکسینه شود می‌تواند با اپلیکیشن وزارت بهداشت «کیو آر کد» را دریافت و از خدمات مورد نیاز خود استفاده کند اما در این باره گفتنی هایی هست که «مسعود یونسیان» و سپس «علیرضا ناجی» در گفت و گو با «رسالت» این موارد را مطرح کرده اند.
 کمتر از یک سوم جمعیت واجد شرایط، دو دز واکسن را دریافت کرده اند
مسعود یونسیان- استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران به ما می گوید: «قرنطینه هوشمند قرار است در آینده ای نزدیک اجرایی شود و ما ابتدا باید ببینیم این آینده نزدیک چه زمانی خواهد بود، در حال حاضر کمتر از یک سوم جمعیت واجد شرایط، یعنی چیزی در حدود ۲۰ درصد، دو دز واکسن را دریافت کرده اند. اما اگر جمعیت بالغ را در نظر بگیریم تقریبا نزدیک به یک سوم جمعیت، دو دز واکسن را گرفته اند. ما انتظار داریم اگر واکسیناسیون با همین سرعت پیش برود، در اواخر مهرماه نیمی از جمعیت واجد شرایط (حدود ۳۰ میلیون نفر از ۶۰ میلیون نفر) دو دز واکسن خود را دریافت کنند. چنانچه همین آهنگ حفظ شود، دو هفته بعدتر، یعنی در نیمه آبان ماه، حدود دو سوم از جمعیت واجد شرایط و نیمی از کل جمعیت کشور دو دز واکسن خواهند گرفت. منتها باید حواسمان باشد که اولا این نسبت ها هنوز نمی توانند متضمن ایمنی جمعی باشند. ثانیا، تنها دو هفته بعد از دز دوم است که می توانیم انتظار داشته باشیم ایمنی ظاهر شود. بنابراین چند شرط وجود دارد: اول اینکه باید واکسن به تعداد کافی در اختیار مان باشد. دوم اینکه باید با همین سرعت، واکسیناسیون جلو برود و میزان استقبال کم نشود. ما در کشور آمریکا هم دیدیم که در اوایل سرعت بسیار بالا بود اما کارزارها و کمپین های ضدواکسن، سرعت واکسیناسیون را خراب کردند. مسئله سوم این است که باید دو هفته از دز دوم گذشته باشد، به نظر می رسد که در بهترین و خوشبینانه ترین شرایط، حتی تا انتهای آبان ماه تازه دو سوم جمعیت واجد شرایط (نه دو سوم کل کشور) به زمانی که انتظار داریم مصونیت ظاهر شود رسیده باشند. موضوع چهارم، این است که همه افرادی که واکسن می زنند ایمن نمی شوند و ما انتظار داریم که حدود سه چهارم افراد واکسینه به طور کامل مصون شوند (هرچند بیش از ۹۰% جمعیت مبتلا به فرم های شدید و کشنده نخواهند شد، ولی درصدی ممکن است آلوده شده و قدرت آلوده کنندگی دیگران را پیدا کنند). پنجمین مسئله این است که برای حصول ایمنی جمعی، برای واریانت دلتا، نسبت ۷۰% ایمن کافی نیست و باید حدود ۸۵% جمعیت واکسینه شده باشند. در نهایت، باید توجه داشته باشیم که نسبت قابل ملاحظه ای از جمعیت کشور (حدود دو سوم) قبلا مبتلا شده و لذا ممکن است نسبت جمعیتی که ایمن شده اند، بیش از جمعیتی باشد که واکسن خواهند گرفت، اما در هر حال انتظار نمی رود مجموع واکسن زده ها و افرادی که به دلیل ابتلا مصون شده اند ما را به ایمنی جمعی برای واریانت دلتا برساند. منظور از ایمنی جمعی، آن است که با خیال راحت، تمام محدودیت ها را برداریم و به زندگی عادی خود برگردیم.» 
 اجرای قرنطینه هوشمند، فعلا شامل بخش ناچیزی از جمعیت می شود
یونسیان ادامه می دهد: «گرچه رسیدن به ایمنی جمعی و زندگی بدون محدودیت فعلا دور از انتظار است، ولی نزدیک شدن به آن شرایط کاملا شدنی است. یکی از این راه ها، همین برنامه ای است که تحت عنوان قرنطینه هوشمند از آن یاد می شود. در این روش، افرادی که به طور کامل واکسینه شده اند اجازه خواهند داشت فعالیت هایی را انجام دهند، بدون اینکه سلامت خود و دیگران را به مخاطره بیندازند. به عبارت دیگر، به افرادی که انتظار داریم مصون شده باشند، اجازه دهیم از یکسری خدمات و امکانات بهره مند شوند. اگر در حال حاضر بخواهیم قرنطینه هوشمند را اجرایی کنیم، فقط شامل بخش ناچیزی از جمعیت کشور خواهد شد و طبیعتا اگر ما بخواهیم برنامه ای را اجرایی کنیم که اولا فقط جمعیت ناچیزی می توانند از آن بهره‌مند شوند و ثانیا مابقی جمعیت تمایل داشته اند، اما هنوز فرصت به آنها نرسیده و یا نوبت شان نشده، هم با عدالت اجتماعی در تناقض است و هم مقاومت هایی رخ می دهد. فکر می کنم هنگامی که بخش گسترده ای از جمعیت ما که تمایل به واکسن زدن دارند، به واکسن دسترسی پیدا کرده و دو دز را تزریق کنند و دو هفته هم از واکسیناسیون آنها بگذرد، زمان مناسبی برای قرنطینه هوشمند است و به شخصه با این اقدام موافقم اما نمی توانم تاریخ تقویمی خاصی برای این موضوع مشخص کنم، چون همانطور که اشاره کردم ما هنوز با ایمن سازی بخش قابل ملاحظه ای از جمعیت کشور فاصله داریم و گرچه برای اجرای این برنامه لازم نیست به ایمنی جمعی رسیده باشیم، اما باید شرایط برای واکسن زدن به کسانی که تمایل داشته اند واکسن تزریق کنند مهیا شده باشد. بدیهی است در این صورت کسانی که واکسن در اختیارشان بوده اما تمایلی به تزریق نداشته اند از خدمات اجتماعی مذکور محروم خواهند شد که منطقی هم هست و اصلا با اخلاقیات هم منافات نخواهد داشت. در مجموع اگر کسی یا کسانی تمایل به واکسینه شدن داشته اند اما هنوز نوبت به آنها نرسیده و یا رسیده و فعلا دز اول را تزریق کرده اند و یا دز دوم را هم تزریق کرده اند و هنوز ایمنی در آنها ایجاد نشده، اجازه دادن برای برقراری تعامل به افراد جامعه در این شرایط، نگران کننده خواهد بود.»
 اهرمی تشویقی برای ترغیب به واکسیناسیون 
استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران، قرنطینه هوشمند را اقدامی تشویقی می داند، برای کسانی که دو دز واکسن را تزریق کرده و از زمان تزریق دو هفته گذشته است: «در اینجا می خواهم یک ذهنیت جاری بین مردم را تصحیح کنم، به این علت که زیاد می شنویم، افرادی واکسن زده اند اما بیمار شده اند و وقتی بررسی می کنیم، متوجه می شویم که بسیاری از این افراد تازه دز اول را تزریق کرده بودند، یا دو دز گرفته بودند ولی هنوز فاصله دو هفته ای از دریافت واکسن نوبت دوم شان نگذشته بوده  و بلافاصله بعد از دریافت این دز، رعایت اصول بهداشتی را متوقف کرده بودند. قرنطینه هوشمند اقدامی تشویقی است برای کسانی که برنامه واکسیناسیون خود را کامل کرده اند. نکته مثبتی که در اخبار مرتبط با این تصمیم وجود دارد، جنبه اجرای پایلوت و آزمایشی آن است که در یک جمعیت کوچکتر، قرنطینه هوشمند اجرایی می شود و به نظرم هر اقدام بزرگی که انجام می‌دهیم، ابتدا باید در یک جمعیت کوچکتر، حتی کوچکتر از حد یک استان، طرح را محک بزنیم و جمعیت باید آنقدر کوچک باشد که بتوانیم تمام افراد را به درستی تحت نظر داشته باشیم و آنها را ترغیب کنیم تا اگر برای آنها اتفاقی رخ داد به سرعت به ما اطلاع دهند یا به سیستم بهداشتی مراجعه کنند و ما نیز قادر به مدیریت کردن این موارد باشیم. اگر توانایی ما به حدی است که می توانیم همه این افراد را دنبال کنیم و چنانچه اتفاقی افتاد، این ها را بلافاصله شناسایی کنیم و به عنوان مثال روزانه تست بگیریم، می توانیم این مطالعه پایلوت را با خیال راحت اجرا کنیم. به عبارت دیگر جمعیت باید آنقدر کوچک باشد که بتوانیم روزانه تک تک افراد را چه از نظر علائم و چه از نظر آزمایش ها رصد کنیم. در هر حال، بهتر است که محدودیت ها را یکی یکی و به شکل مرحله بندی شده برداریم تا اگر اپیدمی محدودی دراین جامعه رخ داد، بدانیم حذف کدامیک از این محدودیت ها، منجر به شعله ور شدن بیماری در کانونی از آن جامعه شده است. در غیر این صورت، این خطر وجود دارد که مجبور شویم دوباره همه محدودیت ها را از نو وضع کنیم.  در برداشتن برخی محدودیت ها باید بسیار احتیاط کنیم، به عنوان مثال با آزاد شدن مسافرت‌های بین شهری، حتی در جمعیت پایلوت، ممکن است بیماری در کل کشور منتقل شود. لذا نفس کار خوب است اما نباید در بازگشایی ها تعجیل کرد و اجرای پایلوت هم مؤثر است. البته نمی دانم قزوین چه ویژگی هایی دارد. باید اجرای پایلوت را از استانی شروع کرد که میزان پوشش واکسیناسیون بالا بوده و جمعیت آن نسبتا محدود باشد. نکته بعدی هم، همان‌گونه که پیش تر گفتم، این است که محدودیت ها باید مرحله به مرحله برداشته شود و یا امکان پایش گسترده و دقیق را برای افرادی که می خواهند محدودیت هایشان برداشته شود، فراهم کنیم.» 
امکان جعل کارت واکسیناسیون
یونسیان به امکان جعل کارت واکسیناسیون نیز اشاره کرده و می گوید: « اگر به شکل درست از تکنولوژی های مدرن مثل تکنولوژی گوشی هوشمند و «کیو آر کد» استفاده شود، احتمال جعل کارت واکسیناسیون کاهش می یابد و ما برای اینکه بخواهیم با چنین مسئله ای مقابله کنیم باید به روش‌های مختلفی مجهز شویم، اول اینکه به روزترین تکنولوژی که در عین حال دقیق است و در دسترس اغلب جامعه هست را به‌کار بگیریم که فراگیری قابل ملاحظه ای هم داشته باشد و به نظر می رسد گوشی های هوشمند به نسبت فراگیری بالایی دارد و شاید بتوان از این تکنولوژی استفاده کرد، البته نیاز به مطالعه دارد که چقدر مردم به این گوشی ها دسترسی دارند، هرچند که مطالعات اولیه می گوید، دسترسی بالاست. نکته دوم این است که باید مقررات لازم برای برخورد هرچه شدیدتر با افرادی که متقلب هستند، پیش بینی شده باشد. اگر خطایی از فردی سر بزند و با او شدیدترین برخوردها صورت بگیرد، طبیعتا حساب کار دست دیگران هم خواهد آمد. اما اگر در پیچ و خم ارجاع از واحدهای مختلف، افراد گم شوند و یا به یک جریمه نقدی ناچیز بسنده شود،  احتمال تقلب و جعل افزایش می یابد. البته ما نمی توانیم تخلفات را به صفر برسانیم اما می‌توانیم با اتخاذ تدابیر متعدد، میزان آن را آنقدر کاهش دهیم تا دیگر دغدغه ای ایجاد نکند. از طرف دیگر، از ترس تقلب تعداد معدودی از آحاد جامعه، نباید عموم جمعیت را از یک خدمت محروم کنیم.»
او در پاسخ به این پرسش که اگر ۹۰ درصد جمعیت ما دو دز واکسن را دریافت کنند، آیا بازهم نیاز هست که قرنطینه هوشمند را اجرایی کنیم، توضیح می دهد: «ما برای پاسخ به این سؤال باید شرایط مان را در زمان مقتضی، یعنی زمانی که در آن قرار گرفتیم رصد کنیم. باید ببینیم گردش ویروس در جامعه ما چگونه است، ویروس غالب چیست، سرایت پذیری آن در جامعه چقدر است، وضعیت رعایت اصول بهداشتی چگونه است و در نهایت، تعداد موارد جدید روزانه به چه میزان است. تعداد مرگ و میر را ملاک قرار نمی دهم؛ چون بیمارانی که در حال حاضر در تخت های بیمارستانی بستری هستند و فوت می کنند شامل موارد قدیمی ابتلا هستند، اما تعداد موارد جدید شناسایی شده بسیار کمک می کند تا ما محدودیت هایمان را برداریم یا برنداریم. اگر تعداد موارد انتقال کم باشد، حتی بدون طرح قرنطینه هوشمند هم می توانیم برخی محدودیت ها در مورد فعالیت هایی که برای ما بسیار کلیدی است و از نظر اقتصادی به جامعه آسیب وارد می کنند ولی از نظر ابتلا، کم خطر تشخیص داده می شود را برداریم، اما اگر در شرایطی هستیم که انتقال، شدید و گسترده است، حتی ممکن است که قرنطینه هوشمند را هم معلق کنیم. بنابراین هیچ قانونی را نمی توانیم در درازمدت مصوب کنیم، باید همیشه بیماری را رصد کرده و باتوجه به جمیع جوانب، تصمیمات پویا بگیریم. لذا نمی توان نسخه کلی پیچید، معتقدم که قرنطینه هوشمند ابزار خوبی است اما در کنار همه ارزیابی های دیگری که باید انجام دهیم، لازم است تصمیم بگیریم که از قرنطینه هوشمند تا چه حدی باید استفاده کرده و در کجا این طرح را معلق کنیم و به عنوان یک محدودیت، این طرح را چه هنگامی برداریم و به زندگی عادی برگردیم و نمی توانیم از حالا نسخه ژنریکی بپیچیم.» 
یونسیان در تحلیل این شائبه که هنوز میزان ابتلا و مرگ و میر بالاست، با این وجود چرا روند بیماری هنوز در کشور کنترل نشده، می گوید: «ما تازه به یک سوم جمعیت واجد شرایط که باید دو دز واکسن زده باشند، رسیده ایم و حدود یک ششم جمعیت واجد شرایط مان دو هفته از دریافت دز دوم شان گذشته. بی تردید سرعت واکسیناسیون ما تأثیر چندانی در فروکش کردن موج اخیر نداشته، چون عمده واکسن های مان را در زمانی که اوج قله را پشت سر گذاشته بودیم (۲۶ مرداد) 
زده ایم. لذا، به اعتقاد بنده، این موج طبق روال خودش کاهش پیدا کرده و واکسیناسیونی که انجام داده ایم فقط توانسته تعداد مرگ در افراد سالمند را کاهش دهد، چرا که آنهایی که در سنین بالا بوده اند را خیلی زودتر واکسن زده ایم و به طور مشخص مشهود است که در بستری و مرگ و میر آنها، سهم سنین بالا کاهش یافته است. این پدیده (کاهش بستری و مرگ سالمندان در موج پنجم نسبت به موج های قبلی) را می توان به شکل شفاف و به درستی، به واکسن منتسب کرد. ما باید همین سرعت را حفظ کنیم تا اگر موج دیگری رخ داد، اثرات چشمگیر واکسیناسیون را ببینیم.»
 هدایت واکسن نزن ها به سمت برنامه واکسیناسیون با اجرای قرنطینه هوشمند
علیرضا ناجی- رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح دانشوری نیز در گفت و گو با ما بر اهمیت واکسیناسیون و اجرای قرنطینه هوشمند تأکید داشته و می گوید: «قرنطینه هوشمند تجربه ای است که دیگر کشورها دارند و ما هم باید در این مسیر حرکت کنیم. موضوع بر سر اجرای این نوع قرنطینه است و کسانی که واکسن زده اند و سیف هستند می توانند به آزادی های اجتماعی بیشتری برسند اما نه اینکه به طورکامل آزاد باشند و برای کسانی که مخالفت کرده و واکسن را تزریق نمی کنند، یکسری محدودیت های اجتماعی ایجاد خواهد شد. در کشورهای دیگر نیز به همین صورت است، به عنوان مثال اساتید در برخی کشورها مخالف واکسن بوده اند و قراردادشان تمدید نشده است و یا آنهایی که واکسن تزریق نکرده اند، فقط در یکسری از شعبه های خاص از ادارات و یا بانک ها می توانند خدمات اجتماعی دریافت کنند و این باعث محدودیت شده و افراد را مجبور می کند که حتما به سمت واکسیناسیون بروند. ما در حال حاضر در زمینه مخالفت با واکسن، با کسانی روبه رو هستیم که چندان دلیل منطقی و سفت و سختی برای واکسن نزدن ندارند و اگر در این محدودیت های اجتماعی قرار بگیرند، واکسن را تزریق خواهند کرد. برخی افراد، نحله فکری شان به این سبک است که اصلا و تحت هیچ شرایطی تمایل به تزریق واکسن ندارند که این موضوع هم بسیار اشتباه است چون به سلامت جامعه آسیب می زند ولی با این سازوکارها می شود، عده زیادی را به سمت تزریق واکسن مجاب کرد، چون واقعیت علمی این است که تا پوشش واکسیناسیون ما بالا نرود، کووید همچنان به عنوان یک معضل در کشور باقی خواهد ماند. با اجرای قرنطینه هوشمند که منظور و مفهومش محدودیت خدمات اجتماعی است، می توانیم آن عده ای که نمی خواهند واکسن بزنند را به سمت واکسیناسیون هدایت کنیم، چرا که واکسن بسیار مؤثر است و با قرنطینه هوشمند بسیار موافق هستم، حتی موافق اجباری کردن واکسن هم هستم. البته بسیاری به این مسئله ایراد می گیرند و می گویند باید آزادی داد تا افراد خودشان انتخاب کنند ولی آزادی انسان و دموکراسی هم تا جایی می تواند محترم باشد که باعث برهم زدن نظم و سلامت اجتماع نشود واگر به نظم و سلامت اجتماعی آسیب بزند باید واکسن را اجباری کرد. ما این تجربه را در مورد چیزهای دیگر هم داریم و در کشورهای دیگر، عده ای واکسن هایی مثل سرخک و سرخجه را تزریق نمی کردند و باعث شیوع این بیماری ها شدند و از نظر اجتماعی، مورد محاکمه هم قرار گرفتند، بنابراین واکسن زدن یک واقعیت اجتماعی است که با سلامت آحاد جامعه گره خورده و برای خلاصی از کووید حتما باید واکسن تزریق کرد و جالب است که مخالفان واکسن یا هیچ ادله ای در علت مخالفت خود ندارند و یا ادله آنها مبنای علمی ندارد لذا باید برای افرادی که سلامت جامعه را با حرف‌های غلط به خطر می اندازند، محدودیت ایجاد کرد. شاید این گروه که مخالف واکسن هستند، ادعا کنند که با وجود سرعت گرفتن واکسن، هنوز تأثیرش را درآمارها نمی بینیم و واکسیناسیون کمکی به کنترل روند بیماری نکرده، درحالی که ما هنوز در شروع واکسیناسیون هستیم و هنوز تعداد زیادی از افراد جامعه، واکسن نزده اند و به هر ترتیب واکسیناسیون سبب شده که بازهم بهتر شود، شاهد مثال استان‌هایی مثل سیستان و بلوچستان است که واکسن به تعداد زیاد تزریق شد و می بینیم که در حال حاضر تعداد مرگ و میرها در این استان کاهش یافته است. این یک واقعیت است که بیش از ۹۰ درصد موارد مثبت و موارد مرگ و میر در افراد غیرواکسینه است. در هر صورت ما باید سطح پوشش واکسیناسیون را به بالای ۸۰ درصد برسانیم تا بتوانیم تعداد مرگ و میرها را کاهش دهیم، منظور این است که تعداد مبتلایان کم شود که از سوی دیگر، تعداد کشته ها کاهش یابد. ما پیک بسیار سهمگینی را متحمل شدیم که هنوز هم با آن درگیر هستیم. از طرفی باید برای افرادی که در معرض خطر هستند به منظور دریافت دز بوستر برنامه ریزی کنیم، چون در حال حاضر تعداد زیادی از افرادی که مبتلا به بیماری های خاص هستند و یا ضعف سیستم ایمنی دارند و یا داروهایی مصرف می کنند که ممکن است واکسیناسیون خیلی مؤثر نباشد، اکنون زمانی رسیده که باید دز بوستر را برای این گروه‌ها تزریق کرد و البته تأکید بسیاری دارم که دز بوستر برای افراد بزرگسال و مسن هم تزریق شود. در کنار واکسیناسیون، اقدامات غیردرمانی هم مهم است و باید به نحو احسن انجام شود و با پایش ها و افزایش تست ها و شناسایی موارد جدید، افراد را نسبت به رعایت موارد بهداشتی تشویق کنیم.»
 اهمیت نحوه اجرای قرنطینه هوشمند 
ناجی در پاسخ به این سؤال که بسیاری مطرح می کنند جزئیاتی از قرنطینه هوشمند اعلام نشده و شاید طرح پخته ای نباشد و زمینه ای را فراهم کند که ما وارد پیک ششم شویم، می گوید: «ممکن است همینطور باشد، ابتدا باید قرنطینه هوشمند مورد واکاوی قرار بگیرد و نحوه اجرای آن هم بسیار مهم است. ما این تجربه را داریم که وقتی اعلام می کردیم شهرها قرمز هستند، بازهم رفت و آمد زیاد بود و حتی مسافرت و جابه‌جایی صورت می گرفت، بنابراین باید مکانیسمی داشته باشیم تا جلوی این موضوع را بگیریم. این مکانیسم در قرنطینه هوشمند بسیار اهمیت دارد که اگر اتومبیلی می خواهد جابه‌جا شده و به سفر برود، چگونه باید تحت نظارت قرار بگیرد و جلوی این اتومبیل گرفته شود و چگونه باید بررسی کنیم که این افراد واکسن زده اند یا خیر و اگر واکسن نزده باشند، چطور باید مانع سفر یا جابه‌جایی آنها شویم. چون ممکن است ما بتوانیم جلوی مسافرت هایی که با قطار و هواپیما و اتوبوس های بین شهری صورت می گیرد و نظم بهتری دارند را بگیریم و مشخص است افرادی که برای تهیه بلیت مراجعه می کنند، حتما باید گواهی و یا کارت واکسیناسیون را ارائه بدهند و ما امیدواریم در رابطه با صدور گواهی واکسیناسیون و تقلب هایی که در این زمینه انجام می شود هم نظارت بیشتری صورت بگیرد اما بسیاری از نقل مکان ها و جابه‌جایی ها به صورت شخصی انجام می شود و باید ببینیم چه مکانیسم هایی در این زمینه داریم و نباید صرفا به جریمه کردن بسنده کنیم، چون این اقدام چیزی را درست نمی کند. ما باید با اعمال قوانین درست و بسیار سخت و قاطع، جلوی کسانی که واکسن نزده اند بایستیم و آنها را از دریافت خدمات اجتماعی محروم کنیم. خیلی ها کارت واکسیناسیون را جعل می کنند و مثل جعل اسناد است، باید راهکاری در این زمینه اتخاذ شود تا بتوانیم بر روی این موضوع نظارت مناسبی داشته باشیم.»