گروه بین الملل
 درست در شرایطی که اصرار ناتو بر گسترش به شرق ، مولد منازعه ای تلخ  به نام جنگ اوکراین  بوده و اکنون شاهد یک‌سالگی این نبرد خطرناک هستیم، سازمان سیا دقیقا در حال پیاده سازی همین فرمول خطرناک در شرق آسیا و تایوان است. ویلیام برنز، ر ئیس سا زمان سیا در مصاحبه با شبکه سی بی اس، مدعی شده است  شی جین‌پینگ، رئیس جمهور چین به ارتش کشورش دستور داده است تا سال ۲۰۲۷ برای حمله به تایوان آماده باشند اگرچه ممکن است با توجه به تجربه روسیه در جنگ با اوکراین، در حال حاضر در مورد توانایی خود برای چنین اقدامی مردد باشد! در خصوص اظهارات برنز، نکاتی وجود دارد که لازم است مدنظر قرار گیرد.
نخست اینکه کلیت طرح این موضوع از سوی رئیس سازمان سیا در یک مصاحبه تلویزیونی می تواند مقدمه ای جهت توجیه مداخله گرایی مستمر واشنگتن در تایوان باشد، موضوعی که قطعا با پاسخ طرف چینی مواجه خواهد شد. از این رو باید مراقب آدرس غلط آمریکا و ویلیام برنز در قبال موضوع تایوان بود. فراموش نکنیم که اگر شدت تحرکات آمریکا در تایوان، تبت، هنگ کنگ، دریای جنوبی چین و…. افزایش پیدا کند ،در آن صورت ممکن است چینی ها در قالب «واکنش سریع»یا حتی «اقدام پیش دستانه»
گام‌هایی را در شرق آسیا بردارند که قطعا تحقق آنها به ضرر مقامات آمریکایی و متحدان آنها در تایوان  خواهد بود. در هر حال، مقامات آمریکایی به دنبال بستر سازی برای تبدیل تایوان به یک «نقطه کور راهبردی»در نظام بین الملل هستند وقصد دارند با تعیین زمان احتمالی برای جنگ تایوان، زمینه ها و پیش شرط‌های شکل گیری این گره کور را مهیا سازند. 
نکته دوم به پیمان‌ها و معاهداتی مربوط می شود که مقامات آمریکایی معطوف به  جنگ بالقوه  تایوان و در ارتباط با متحدان خود مانند ژاپن، استرالیا و کره جنوبی طراحی خواهند کرد. طی ماه‌های قبل شاهد انعقاد پیمان‌هایی مانند«اوکاس» میان آمریکا، استرالیا و انگلیس با هدف مهار قدرت نظامی و دریایی پکن بودیم. مبنای  پنهانی و غیر اعلامی انعقاد این پیمان‌ها، جلوگیری از تحقق قدرت اقتصادی و نظامی چین در شرق آسیا و متعاقبا نظام بین الملل است. در این میان تأکید مداوم بر «تهدید چین»و«احتمال جنگ تا سال ۲۰۲۷» حکم ابزار بازی مداخله گرایانه غرب در شرق آسیا را خواهد داشت. 
نکته پایانی، به واکنش احتمالی چینی ها نسبت به اقدامات تحریک آمیز آمریکا مربوط می شد. بدیهی است که پکن از هر گونه اهرمی جهت مهار بازی واشنگتن و بازیگران اروپایی در شرق آسیا استفاده خواهد کرد .
ائتلاف سازی با شرکای استراتژیک مانند روسیه و حتی انجام برخی تحرکات در عرصه جنگ ترکیبی که می تواند محاسبات و 
پیش فرض‌های ذهنی وعملیاتی آمریکا در تایوان را دگرگون سازد، از جمله این موارد خواهد بود. چینی ها نشان داده اند که صبر استراتژیک آنها تاریخ مصرف معینی داشته و تایوان را نقطه ثقل بازی مداخله گرایانه واشنگتن قلمداد می کنند.از این رو پکن هم در رصد بازی آمریکا و هم درمهار آن، تابعی از پیش بینی های اتاق‌های فکراین بازی خطرناک در واشنگتن نخواهد بود. به کارگیری راهبردهای جدید و تاکتیک‌های ابتکاری و هدفمند، از این پس به شیوه ای دیگر در دستور کار شی جین پینگ وهمراهانش قرار خواهد گرفت .قطعا دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه آمریکا از تبعات این ایده پردازی و عملگرایی نوین مصون نخواهند ماند….
 جنگی که ادامه دارد 
یک‌سال از جنگ اوکراین سپری شده و نبرد کماکان با تمرکز برمناطق شرقی و جنوبی شرقی  ( دونتسک،لوهانسک،زاپورژیا و خرسون) ادامه دارد و دیگر نقاط این کشور نیز مصون از منازعه ،بمباران‌های مقطعی و …نیستند. در یک‌سالگی جنگ اوکراین، گمانه زنی های زیادی در خصوص آینده جنگ و چگونگی گذار طرفین ( مسکو و  کی یف) از وضعیت کنونی هستیم.برخی تحلیلگران، از حرکت طرفین به سوی صلح در سال ۲۰۲۳ میلادی خبر می دهند اما برخی دیگر، مؤلفه های نبرد را گسترده تر و عمیق تر از حد تصور تلقی می کنند. 
اکنون، در یک‌سالگی جنگ اوکراین طول خط مقدم نبردها در شرق اوکراین که از شمال تا جنوب این کشور ادامه دارد به ۱۵۰۰ کیلومتر می‌رسد. شهر باهموت در شرق اوکراین این روزها محل اصلی درگیری‌ها بین دو طرف است. نیروهای اوکراینی این شهر را «جهنم روی زمین» توصیف کرده‌اند. ارتش روسیه به همراه شبه‌نظامیان گروه واگنر طی هفته‌های گذشته موفق به پیشروی در باهموت و دیگر مناطق در جبهه شرق اوکراین شده است.نیروهای روسی هم‌‌اکنون کنترل حدود ۱۸ درصد از خاک اوکراین را در اختیار دارند. والری زالوژنی، فرمانده نظامیان اوکراین مدعی شده است  که سربازان این کشور موفق شده‌اند ۴۰ درصد از مناطق اشغال شده کشور را که کنترل آنها پس از آغاز تهاجم نظامی روسیه به دست نیروهای روس افتاده بود بازپس بگیرند. با این حال اطلاعات میدانی چنین ادعایی را حداقل در برهه کنونی مورد تأیید قرار نمی دهد! تولید ناخالص داخلی اوکراین در سال ۲۰۲۲ با افت ۳۵ درصدی روبه‌رو شد. یک اندیشکده اقتصادی در کی‌یف میزان خسارت‌های وارده به این کشور را ۱۳۸ میلیارد دلار ارزیابی کرده است. این در حالی است که بخش کشاورزی اوکراین متحمل بیش از ۳۴ میلیارد دلار خسارت شده است.
 راه پایان دادن به جنگ اوکراین 
در چنین شرایطی، مهم ترین راهکارپیشنهادی برای پایان جنگ اوکراین ، از بین بردن عوامل موجده این نبرد می باشد.ماجراجویی و
مداخله گرایی غرب باید به مثابه یک رویکرد نامطلوب  و ناهنجاری «فرهنگی – راهبردی » مورد شناسایی جهانیان قرار گیرد تا با کمرنگ شدن آن، نشانه های پایان جنگ اوکراین نیز هویدا گردد. فراتر از آن، پایان دادن به جنگ یک‌ساله اوکراین در گروی چینش عوامل شناختی، دیپلماتیک و رفتاری از سوی طرف‌های درگیر در این نبرد می باشد. مخالفت صریح سران ناتو با انعقاد صلح در اوکراین ، نشئت گرفته از فقدان این مؤلفه های تأثیرگذار درحوزه امنیت بین الملل است. در اینجا باید نگاه ماکیاولیستی از قدرت را با نگاه ارزشمدارانه نسبت به انسانیت و صلح جایگزین ساخت. در این صورت، تمایل شرکت‌های تسلیحاتی غرب مبنی بر استمرار نبرد ( با هدف کسب سود تسلیحاتی از خون شهروندان اوکراینی)  جای خود را به عقلانیتی راهبردی با محوریت ثبات و آرامش خواهد داد…..