بازی خصوصی‌سازی با سرخابی‌ها!
نفیسه امامی
سال‌هاست مدیران ورزشی و اقتصادی خبر از بورسی شدن باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس می‌دهند و بارها زمانی برای این واگذاری تعیین‌شده اما هر بار به تعویق افتاده است و مشکلات متعددی ازجمله مشخص نبودن صورت‌های مالی، عدم سوددهی باشگاه‌ها و فراهم نبودن زیرساخت‌ها از دلایل عدم واگذاری عنوان‌شده است.
این دو باشگاه پرطرفدار که زیرنظر وزارت ورزش اداره می‌شوند، با مشکلات و موانع متعددی ازجمله بدهی‌های سنگین مالی مواجه هستند و تجربه نشان داده دولت‌ها باوجود شعارهای داده‌شده عزمی برای انجام واگذاری این دو باشگاه بزرگ نداشته‌اند.
مسعود سلطانی فر، وزیر وقت ورزش و جوانان در سال ۹۷ اعلام کرد که پیشنهاد این وزارتخانه مبنی بر واگذاری دو شرکت استقلال و پرسپولیس در هیئت دولت به تصویب رسیده و سازمان خصوصی‌سازی تمامی مراحل ارزیابی، قیمت‌گذاری، تعیین شرایط و نحوه واگذاری به متقاضیان را بر عهده خواهد داشت.
در روزهای پایانی سال ۹۷ سازمان خصوصی‌سازی اعلام کرد این دو باشگاه توسط کارشناسان قیمت‌گذاری شده و در سال ۹۸ و در جلسه هیئت واگذاری این قیمت تأیید یا رد خواهد شد، اما این واگذاری تا پایان سال ۹۸ محقق نشد. قرار بود دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در دهه فجر ۱۳۹۸ بورسی شوند اما رئیس سازمان خصوصی‌سازی وقت بازهم خبر از به تعویق افتادن این واگذاری داد.
طبق گفته مسئولان مربوطه قرار بود عرضه اولیه سهام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس تا پایان نیمه نخست سال ۹۹ انجام گیرد، اما نه‌تنها نیمه نخست بلکه در نیمه دوم سال گذشته نیز، وعده‌های داده‌شده به سرانجام نرسید. در اردیبهشت‌ماه امسال نیز فرهاد دژپسند، وزیر امور اقتصادی و دارایی، بورسی شدن سرخابی‌ها را دارای ملازماتی عنوان کرده بود که مراحل پایانی خود را طی می‌کند، اما بازهم وعده‌های داده‌شده نتوانست جامه عمل
بپوشد.
به‌تازگی هم معاون سازمان خصوصی‌سازی جمع بدهی پرسپولیس و استقلال را ۳۸۰ میلیارد تومان اعلام کرده و گفته بود: «برای پذیرش این دو باشگاه در بورس نیاز است اساسنامه هر دو شرکت متناسب با استاندارد سازمان بورس شود.»
تغییر اساسنامه یکی از موانع بر سر راه خصوصی‌سازی این دو تیم است و مشکلات دیگری ازجمله عدم شفافیت حساب‌های مالی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس باعث شده دلایل هزینه‌های زیادی که در این باشگاه‌ها انجام می‌گیرد، مشخص نشود و ارقام بالای مربیان و بازیکنان خارجی و جریمه‌های آن‌ها از جیب مردم و بیت‌المال پرداخت شود و مدیران باشگاه‌ها نیز نسبت به عملکرد خود پاسخگو نباشند.
پرواضح است تا زمانی که شفافیت در گزارش‌های مالی باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال حاکم نشود، واگذاری این دو باشگاه بیشتر به یک رؤیا شباهت خواهد داشت، همان‌طور که در سال‌های گذشته هم باوجود وعده‌های چندباره نتوانست به این هدف دست پیدا کند.
واگذاری اسمی سرخابی‌ها، مشکلات آن‌ها را رفع نمی‌کند
اسماعیل غلامی، معاون اسبق سازمان خصوصی‌سازی که در جریان روند واگذاری سرخابی‌ها قرار دارد به «رسالت» گفت: باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال از چند سال قبل و در دوران احمدی‌نژاد در راستای انجام واگذاری درصدد اصلاح ساختارشان برآمدند، اما در دولت اول روحانی با استناد به اصل ۴۴ قانون اساسی، عنوان گردید باشگاه‌های فرهنگی قابل‌واگذاری نیستند و فرآیند واگذاری متوقف شد تا اینکه در دولت دوم روحانی مجددا موضوع واگذاری این دو باشگاه مطرح گردید و روش واگذاری از طریق بورس تعیین شد. وی با اشاره به اینکه سازمان بورس در انتظار گزارش صورت‌های مالی جدید باشگاه‌ها برای عرضه اولیه آن‌ها به بورس بود، گفت: در زمستان سال ۹۹ جلسات مختلفی با هیئت‌مدیره هر دو باشگاه برگزار شد و عرضه اولیه باشگاه به علت داشتن بدهی زیاد برای بهبود وضعیت باشگاه‌ها راه‌حل خوبی قلمداد نشد چراکه ابتدا باید تکلیف سهامدار عمده آن‌ها مشخص شود.
غلامی یادآور شد: واگذاری باشگاه‌ها در شرایطی که سودده نیستند نمی‌تواند مشکلات آن‌ها را رفع کند و دولت در تلاش‌هایی که صورت گرفت بیشتر به‌طور اسمی خواستار عرضه سرخابی‌ها در بورس بود.
وی بابیان اینکه دلایل متعددی باعث عدم عرضه سرخابی‌ها در بورس شده است، افزود: زیرساخت‌های واگذاری برای باشگاه‌ها مانند نداشتن حق پخش تلویزیونی، کپی‌رایت، بلیت فروشی و اسپانسر فراهم نیست. بخش خصوصی تا چه اندازه می‌تواند برای باشگاه هزینه کند زیرا هیچ‌کدام از آن‌ها درآمدزا نیستند و اگر باشگاهی متعلق به مجموعه‌های صنعتی مانند فولاد خوزستان یا سایپا باشد به برکت درآمدهای آن مجموعه در حال فعالیت هستند در غیر این صورت جوابگوی تأمین هزینه‌هایشان نخواهند بود. غلامی با تأکید بر اینکه قبل از عرضه باشگاه‌ها باید سهامدار عمده مشخص شود، گفت: مشکل بعدی در واگذاری این دو باشگاه تعیین مالکیت برای آن‌هاست. تا زمانی که مشخص نشود مالکیت ۵ به‌اضافه یک درصد باشگاه در اختیار کیست، اگرچند درصد هم به مردم عادی داده شود، مشکل باشگاه‌ها را رفع نمی‌کند و بازهم مالکیت آن‌ها به عهده دولت خواهد بود.
معاون اسبق سازمان خصوصی‌سازی موضوع مهم در واگذاری باشگاه‌ها را اصلاح ساختار مالی و مشخص شدن وضعیت بدهی‌های آن‌ها دانست و گفت: سرخابی‌ها دارای بدهی‌های زیادی هستند و وضعیت مالیات آن‌ها شفاف نیست مثلا آیا قرارداد همه بازیکنان در دفاتر باشگاه‌ها به ثبت رسیده است که بعید به نظر می‌رسد. تغییر و تحولات مدیریتی هم در باشگاه‌ها زیاد است و در هر دوره جدید بدهکاری تازه‌ای برای باشگاه به وجود می‌آید که هیچ‌کدام از مدیران پاسخگوی آن‌ها نیستند. وی در پایان سخنانش بابیان اینکه تیم‌های دیگر لیگ برتر فوتبال مشکلات کمتری نسبت به سرخابی‌ها دارند، گفت: این دو باشگاه پرطرفدار کانون هوادارانی ندارند که اگر قرار باشد درصدی به آن‌ها سهام داده شود، مشخص باشد. باید کانون هواداران تشکیل شود و به هر شخص کارت و کد مخصوص تعلق بگیرد تا بر اساس کد هواداری، کد سهامداری هم به آن‌ها داده شود.
با تغییر دولت روند واگذاری باشگاه‌ها متوقف گردید و حالا باروی کار آمدن کابینه جدید مجددا وزیر جدید ورزش و جوانان با رئیس سازمان بورس جلساتی را برگزار کرده‌اند و سازمان خصوصی‌سازی اعلام کرده ادامه بررسی روند واگذاری این دو باشگاه در جریان است.
مسئولان ورزشی و اقتصادی کشور همچنان بر واگذاری این دو باشگاه به بخش خصوصی تأکید می‌کنند، اما در سه دولت گذشته محقق نشد. مشخص نیست با توجه به اهمیت و منافع ورود باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای لیگ برتر به بازار سرمایه، چرا این اتفاق نمی‌افتد و چرا همه‌چیز فقط در حد یک شعار باقی می‌ماند؟ چرا دولت‌ها می‌آیند و می‌روند و آنچه باقی می‌ماند صرفا یک وعده رؤیایی است؟
استقلال , پرسپولیس , سرخابی ها , نفیسه امامی , واگذاری سرخابی ها
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.