اخبار ویژه »
شناسه خبر : 26947
پرینتخانه » اجتماعی, مطالب روزنامه
تاریخ انتشار : 21 مرداد 1399 - 8:30 |
طرح تفکیک از مبدأ، کمتر از 10 تا 15 هزار میلیارد تومان هزینه دارد؛
بازیافت؛ صنعتی پردرآمد و پول‌ساز
صنعت بازیافت به یک صنعت پردرآمد و پول‌ساز در کشور‌های پیشرفته بدل شده است و این کشور‌ها زباله‌های عادی خود، از فلز و پلاستیک گرفته تا زباله‌های الکترونیکی مانند موبایل یا رایانه را بازیافت می‌کنند و از این طریق درآمد خوب و هنگفتی را به جیب می‌زنند
محمد درویش- کنشگر محیط زیست
صنعت بازیافت به یک صنعت پردرآمد و پول‌ساز در کشور‌های پیشرفته بدل شده است و این کشور‌ها زباله‌های عادی خود، از فلز و پلاستیک گرفته تا زباله‌های الکترونیکی مانند موبایل یا رایانه را بازیافت می‌کنند و از این طریق درآمد خوب و هنگفتی را به جیب می‌زنند اما در کشور ما وضعیت متفاوت است و قراردادهایی که با پیمانکاران منعقد می‌شود، برای شهرداران منفعت دارد و به‌راحتی جمع‌آوری زباله را به پیمانکاران واگذار می‌کنند و آنان هم زباله‌ها را از خانه‌ها و مراکز صنعتی جمع‌آوری کرده و اگر امکانش باشد، تفکیکی هم انجام می‌دهند و اگر نباشد، در محل دفن، این زباله‌ها را رها می‌کنند که موجب آلودگی محیط‌زیست می‌شود و ازنظر ابتلا به سرطان، شهرهای شمالی در کل کشور رتبه اول رادارند و شیرآبه وارد رودخانه‌ها می‌شود. برخی مطرح می‌کنند که سه هزار تن، میزان زباله تولیدی در مازندران است اما حداقل ۵ هزار تن زباله تولید می‌شود و شدت آلودگی آب مازندران آن‌قدر زیاد است که کارشناسان توصیه کرده‌اند که نباید آب‌تنی کرد چون مخاطرات پوستی دارد و می‌تواند انگل و ویروس را وارد بدن افراد کند و حتی ماهی‌ها نیز به دلیل این‌که جیوه و بسیاری از فلزات سنگین وارد بدنشان شده، قابل‌استفاده نیستند و بر همین اساس صاحب‌نظران تأکید می‌کنند که باید طرح تفکیک از مبدأ اجرایی شود، این طرح نیازمند مهیا‌کردن دستگاه‌هایی برای کمپوست زباله‌ها و تسویه خانه‌هایی برای پساب‌ها و شیرآبه‌هاست، مجموع این زیرساخت‌ها برای کل کشور شاید کمتر از ۱۰ تا ۱۵هزار میلیاردتومان هزینه داشته باشد و معمولااین هزینه را شهرداری و دولت نمی‌پردازند و مدعی‌اند چنین بودجه‌ای وجود ندارد اما حاضرند ده‌ها برابر این رقم را برای طرح‌های سدسازی و انتقال آب هزینه کنند، حال‌آن‌که سفره‌های آب زیرزمینی ما در اغلب نقاط حتی در گیلان افت کرده، چون همین شیرآبه‌ها و پساب‌ها وارد آب‌های زیرسطحی و زیرزمینی و اراضی کشاورزی ما می‌شود. آیا خردمندانه‌تر نیست که به‌جای آلودگی سفره‌های آب زیرزمینی و پرداخت خسارت بیشتر، به سمت پیشگیری برویم؟ یعنی مدیریت زباله را دستور کار خود قرار دهیم؟ به نظر می‌رسد دانای خردمندی وجود ندارد که برای او، مصالح ملی مهم‌تر از مصالح بخشی باشد.
صنعت بازیافت به یک صنعت پردرآمد و پول‌ساز در کشور‌های پیشرفته بدل شده است و این کشور‌ها زباله‌های عادی خود، از فلز و پلاستیک گرفته تا زباله‌های الکترونیکی مانند موبایل یا رایانه را بازیافت می‌کنند و از این طریق درآمد خوب و هنگفتی را به جیب می‌زنند اما در کشور ما وضعیت متفاوت است و قراردادهایی که با پیمانکاران منعقد می‌شود، برای شهرداران منفعت دارد و به‌راحتی جمع‌آوری زباله را به پیمانکاران واگذار می‌کنند و آنان هم زباله‌ها را از خانه‌ها و مراکز صنعتی جمع‌آوری کرده و اگر امکانش باشد، تفکیکی هم انجام می‌دهند و اگر نباشد، در محل دفن، این زباله‌ها را رها می‌کنند که موجب آلودگی محیط‌زیست می‌شود و ازنظر ابتلا به سرطان، شهرهای شمالی در کل کشور رتبه اول رادارند و شیرآبه وارد رودخانه‌ها می‌شود. برخی مطرح می‌کنند که سه هزار تن، میزان زباله تولیدی در مازندران است اما حداقل ۵ هزار تن زباله تولید می‌شود و شدت آلودگی آب مازندران آن‌قدر زیاد است که کارشناسان توصیه کرده‌اند که نباید آب‌تنی کرد چون مخاطرات پوستی دارد و می‌تواند انگل و ویروس را وارد بدن افراد کند و حتی ماهی‌ها نیز به دلیل این‌که جیوه و بسیاری از فلزات سنگین وارد بدنشان شده، قابل‌استفاده نیستند و بر همین اساس صاحب‌نظران تأکید می‌کنند که باید طرح تفکیک از مبدأ اجرایی شود، این طرح نیازمند مهیا‌کردن دستگاه‌هایی برای کمپوست زباله‌ها و تسویه خانه‌هایی برای پساب‌ها و شیرآبه‌هاست، مجموع این زیرساخت‌ها برای کل کشور شاید کمتر از ۱۰ تا ۱۵هزار میلیاردتومان هزینه داشته باشد و معمولااین هزینه را شهرداری و دولت نمی‌پردازند و مدعی‌اند چنین بودجه‌ای وجود ندارد اما حاضرند ده‌ها برابر این رقم را برای طرح‌های سدسازی و انتقال آب هزینه کنند، حال‌آن‌که سفره‌های آب زیرزمینی ما در اغلب نقاط حتی در گیلان افت کرده، چون همین شیرآبه‌ها و پساب‌ها وارد آب‌های زیرسطحی و زیرزمینی و اراضی کشاورزی ما می‌شود. آیا خردمندانه‌تر نیست که به‌جای آلودگی سفره‌های آب زیرزمینی و پرداخت خسارت بیشتر، به سمت پیشگیری برویم؟ یعنی مدیریت زباله را دستور کار خود قرار دهیم؟ به نظر می‌رسد دانای خردمندی وجود ندارد که برای او، مصالح ملی مهم‌تر از مصالح بخشی باشد.
برچسب ها
بازیافت , صنعت بازیافت , محمد درویش
به اشتراک بگذارید
https://resalat-news.com/?p=26947
تعداد دیدگاه : دیدگاه‌ها برای بازیافت؛ صنعتی پردرآمد و پول‌ساز بسته هستند
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.