سعید نوروزی
۱- ماه‌هاست که مشکلات و نابسامانی‌های اقتصادی، وضعیت معیشت مردم را در شرایط سختی قرار داده است و همه‌جا حرف از بحران اقتصادی و عملکرد دور از انتظار دولت است. مشخصا وضعیت این روزهای اقتصادی ایران، حاکی از ناکارآمدی بوده و همگان از حامیان تا منتقدان بر این موضوع اتفاق نظر دارند. عملکرد دولت تدبیر و امید نشان می‌دهد برنامه‌ای برای رفع وضع موجود ندارد و طی ماه‌های اخیر شاهد جابه‌جایی قیمت‌‌ها هستیم. التهابات بازار ارز و سکه که البته امروزه کمی فروکش کرده است، در کنار افزایش قیمت کالاهای اساسی، باعث نارضایتی‌های بسیار در بین مردم شده و همچنین شاهد کاهش قدرت خرید آن‌ها باشیم.روز یک‌شنبه بود که اعلام شد رئیس‌جمهور به وزارت صمت برای مهار گرانی دستور داده است! با یک مرور ساده در اینترنت متوجه می‌شویم دستور اخیر آقای روحانی، هشتمین دستور در این خصوص بوده است.اولین دستور در تاریخ ۱۹ اردیبهشت بوده که ایشان در گفت‌وگو با رضا رحمانی وزیر وقت صمت خواستار رسیدگی فوری به افزایش قیمت خودرو بوده است. یک هفته بعد از آن و پس از انتصاب مدرس خیابانی به سرپرستی وزارت صمت، آقای روحانی در دستوری از ایشان می‌خواهد بر قیمت‌ها نظارت کند و در جهت کنترل بازار و ایجاد آرامش اقدام کند. آقای روحانی در دستور سوم در تاریخ ۲۱ خرداد ماه، مهار قیمت مسکن را مطالبه می‌کند و ۲ روز بعد در تاریخ ۲۳ خرداد، دستور کنترل قیمت لوازم خانگی در بازار را صادر کرد. دستور پنجم نیز به وزیر راه و شهرسازی برای مقابله با معضل گرانی مسکن بود. نوبت ششم، در تاریخ ۵ مرداد ۹۹ رئیس جمهور دوباره خطاب به مسئولین دستور مقابله با گرانی را صادر می‌کند. دستور به وزارت صمت در شهریورماه هفتمین و دستور اخیر نیز هشتمین مرتبه بود که آقای روحانی چنین مدیریتی را اجرا کرده است.اما این دستورها نه تنها نتیجه قابلی قبولی نداشتند بلکه حتی نتوانستند جلوی گرانی و افزایش قیمت‌ها را بگیرند. دلیل آن هم مشخص است و همه می‌دانند که اقتصاد، دستور پذیر نیست. در وضعیت امروز که نه برنامه‌ای برای حل مشکلات وجود دارد و نه جنگ اقتصادی پایان یافته است، نمی‌شود دستور داد قیمت مسکن، لوازم خانگی و دلار کاهش یابد، که اگر با دستور می‌شد وضعیت را بهبود بخشید با این هشت فرمان آقای رئیس جمهور امروز می‌بایست وضعیت گل و بلبل بود لیکن تا زمانی که برنامه‌ای وجود خارجی نداشته باشد حتی اگر بالاترین مقام قوه مجریه دستوری صادر کند، آن امر حتی برای کوتاه مدت هم روی بازار اثر ندارد.
۲- روز جمعه، رهبر معظم انقلاب پس از کاشت نهال به‌مناسبت روز درختکاری در سخنانی فرمودند: «متأسفانه امروز وضع معیشت مردم خوب نیست؛ این غصه‌ بزرگی است برای ما. گرانی‌ها زیاد است؛ شما ملاحظه کنید شب عید، قیمت میوه و مانند اینها خیلی گران است؛ میوه فراوان اما قیمت‌ها بسیار بالا و به مردم هم ضرر می‌رسد؛ بنابراین بایستی مسئولین محترم این مشکل معیشتی مردم و مشکل گرانی را هم حل کنند. و این ممکن است، راه‌حل دارد؛ بنده در جلسات متعدد این را تذکر داده‌ام و نظرات و راه‌حل‌هایی که کارشناسان در این زمینه گفته‌اند، مطرح کرده‌ایم و بیان کرده‌ایم؛ راه‌حل دارد؛ ان‌شاءالله که بتوانند اینها را انجام بدهند.»
پس از سخنان رهبری، روز دوشنبه آقای روحانی در جلسه شورایعالی هماهنگی اقتصادی سران قوا، با بیان این‌که وضعیت اقتصادی به سبب تحریم‌ها به ویژه در حوزه‌هایی که ارتباط مستقیم با زندگی و معیشت مردم دارد، مورد رضایت نیست، اظهار داشت: تمامی تلاش‌ها می‌بایست در جهت کم کردن فشار اقتصادی از زندگی مردم باشد.
این‌که رئیس جمهور از وضع زندگی مردم آگاه است و می‌داند که رضایتمند نیست هم خوب است و هم بد! خوب است چون ایشان می‌داند که مردم به سبب مدیریت او طی این هفت سال و نیم، شرایط سختی را تحمل می‌کنند، اما بد است چون ایشان هیچ اقدامی برای رفع این مشکلات انجام نداده است و به‌جای پاسخگویی درمورد وضعیت موجود، سکوت کرده‌اند و حاضر به قبول کم‌کاری و ضعف خود نیستند. سؤال جامعه پس از شنیدن صحبت‌های آقای روحانی این است که اگر وی می‌داند وضعیت اقتصادی معیشتی امروز در شأن مردم نیست پس چرا اقدامی نمی‌کند؟! پس وعده‌های سال ۹۲ چه شد؟!
۳- همه مشکلات اقتصادی، گرانی و نابسامانی‌ها مطمئنا  راه‌حل دارد و آن اجرای نکاتی است که رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند و آقایان انجام نداده‌اند. نتیجه مدیریت دولتمردان کوچک شدن سفره مردم بوده است. داده‌های بانک مرکزی و مرکز آمار از تغییر قیمت ۲۳ قلم کالای اساسی خوراکی در پایان دولت دهم در سال ۹۲ نسبت به آذر ۹۹، نشان می‌دهد که مجموع قیمت آن‌ها از ۱۷۴ هزار و ۲۰ تومان به ۷۵۴ هزار و ۷۳۰ تومان رسیده و بیش از ۵۸۰ هزار تومان افزایش یافته است. همچنین بر اساس آمارها متوسط رشد اقتصادی دولت روحانی در طول هشت سال گذشته نزدیک به صفر است. علاوه بر این ایران طی سال‌های ۹۸ و ۹۹ کمترین میزان رشد اقتصادی را به صورت مداوم در تاریخ جمهوری اسلامی ایران حفظ کرده است. این‌ها همه نشان از پایان راهکارهای دولتمردان است و این‌که برنامه‌ریزی‌هایی که انجام داده بودند به در بسته خورده است!
اما با همه این تفاسیر و آمارهای منفی که دولت تدبیر و امید بر جای گذاشته، همچنان می‌توان امیدوار بود به حل مشکلات. کافی است نوع نگاه به مسائل تغییر کند و به سرمایه‌های کشور و منابع داخلی چشم داشت؛ همچنین به‌صورت جهادی فعالیت کرد و از همه مهم‌تر نکات و چراغ راهی که رهبری می‌گویند اجرا شود.