نفیسه امامی 
چین و ۱۴ کشور آسیا و اقیانوسیه بزرگ‌ترین توافق تجاری جهان را امضا کردند که می‌تواند یک‌سوم تولید ناخالص ملی کل جهان را شامل گردد. بزرگ‌ترین توافق تجارت آزاد جهان میان ۱۵ کشور حوزه آسیا، اقیانوسیه و چین و بدون حضور آمریکا در حالی امضا  شد که جنگ تجاری میان چین و آمریکا شکل گرفته است و می‌توان از این توافقنامه به‌مثابه یک موفقیت بزرگ برای چین یاد کرد.  
پیمان همکاری اقتصادی جامع منطقه‌ای«RCEP)) پس از گذشت هشت سال توسط ۱۴ کشور آسیا و اقیانوسیه به امضا رسید. مقام‌های این کشورها امیدوارند این پیمان همکاری به بازسازی اقتصادهای منطقه کمک کند که نه‌تنها به علت شیوع کرونا، بلکه کاهش تجارت جهانی با چالش‌های فراوانی مواجه شده‌اند. این همکاری جامع می‌تواند به‌عنوان چتر بزرگی در همکاری‌های اقتصادی میان کشورهای مذبور تلقی گردد. 
این توافقنامه بین چین، کره جنوبی، ژاپن، استرالیا، نیوزلند و ۱۰ کشور عضو (آسه‌آن) متشکل از کشورهای مالزی، سنگاپور، برونئی، کامبوج، اندونزی، لائوس، میانمار، فیلیپین، تایلند و ویتنام امضا شده است که تقریبا یک‌سوم جمعیت و اقتصاد جهان را در خود جای داده‌اند. 
با امضای این توافق عوارض گمرکی در تجارت بین کشورهای امضاکننده کاهش می‌یابد و سطوح مختلف تجارت شامل بازرگانی، خدمات، سرمایه‌گذاری، بازرگانی دیجیتال و ارتباطات را شامل می‌گردد. 
غایب بزرگ این توافقنامه هند است که از حضور در آن انصراف داده، اما بقیه اعضا امیدوار به حضور این کشور در این توافق تجاری هستند. چنانچه هند هم به این توافق ملحق شود نیمی از جمعیت دنیا در این توافقنامه حضور خواهند داشت. بنابر نظر کارشناسان، چین به‌عنوان شریک اصلی در این توافقنامه می‌تواند نقش خود را در اقتصاد جهان پررنگ‌تر کند.
یکی از نکات مهم در ارتباط با این توافقنامه تعامل تجاری ایران با چین است. در حال حاضر هم این کشور یکی از مهم‌ترین شرکای تجاری و سیاسی ایران محسوب می‌شود و چنانچه نقش قدرت اول اقتصادی جهان را بازی کند، این تعامل می‌تواند تبعات مثبتی برای کشور به همراه داشته باشد. 
 چین قدرت اقتصادی خود به رقبای غربی را دیکته می‌کند 
مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین  در گفت‌وگو با «رسالت»، در تشریح قرارداد جدید تجارت آزاد چین و ۱۴ کشور آسیا و اقیانوسیه بیان کرد: قرارداد همکاری اقتصادی جامع منطقه‌ای«RCEP)) ازآن‌جهت دارای اهمیت است که ۱۰ کشور از ۱۴ کشوری که این قرارداد را با چین بسته‌اند، قرارداد مشابهی در گذشته داشته‌اند، اما ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و نیوزيلند که کشورهای کلیدی منطقه اقیانوس آرام هستند و در اردوگاه اقتصادی غرب حضور داشتند به این توافقنامه اضافه شدند آن‌هم در شرایطی که تضادهای سیاسی با چین دارند. 
وی افزود: در صورت حضور هند در این توافقنامه بیش از ۴۰ درصد از اقتصاد دنیا متمرکز بر اتحادیه‌ای می‌شود که در منطقه‌ای از دنیا واقع شدند که مورد منازعه و اختلاف آمریکا و چین است. این در حالی است که ترامپ از توافقنامه مشابهی به نام تجارت آزاد ترنس-پسیفیک در سال گذشته خارج شد. 
حریری با اشاره به چشم‌انداز تبدیل‌شدن چین به ابرقدرت اقتصادی جهان با امضای توافق تجارت آزاد گفت: طیفی از تحلیلگران از خوش‌بین‌ترین‌ها تا بدبین‌ترین‌ها چین را در بازهه زمانی سال ۲۰۳۵ تا ۲۰۵۰ میلادی قدرت اول اقتصادی دنیا ارزیابی می‌کنند و تقریبا هیچ کارشناسی منکر این اصل درباره چین نیست، اما به علت اقدامات ترامپ در آمریکا و شیوع کرونا، چین تا سال ۲۰۲۵ میلادی نقش قدرت اول اقتصادی دنیا را به عهده می‌گیرد. 
وی تصریح کرد: بزرگ‌ترین قدرت اقتصادی دنیا با ابرقدرت اقتصادی، سیاسی و نظامی متفاوت است، اما در حداقل‌ترین شرایط هیمنه ابرقدرت فعلی را شکسته و تسلط چین بر اقتصاد باعث ضعیف شدن آمریکا شده است. چین در حال دیکته ابرقدرتی خود به رقبای غربی‌اش است. 
حریری با اشاره به تأثیرات پیمان همکاری اقتصادی جامع منطقه‌ای برای ایران اظهار کرد: این قرارداد به‌طور مستقیم برای ایران نتیجه‌ای را در برندارد، اما گویای این نکته است که افرادی که مخالف گسترش روابط اقتصادی میان ایران و چین هستند، باید خود را زودتر با شرایط اقتصادی دنیا تطبیق دهند، ضمن این‌که آمریکا با کشور ما دارای مشکلات زیادی است و طی ۴۰ سال قبل هم برطرف نشده است. بنابراین هرچقدر اقتدار آمریکا بر اقتصاد دنیا کمتر شود به نفع ایران خواهد بود. 
رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین با اشاره به این‌که الگوی جدید قدرت اقتصادی در دنیا ارائه‌شده است، افزود: یکی از ابزارهای تبدیل شدن به قدرت اقتصادی، پذیرش این مسئله ازسوی شرکای تجاری است. چین، مدل جدیدی از ابرقدرت اقتصادی را عرضه کرد و الگوهای قبلی سلطه بر سایر کشورها را کنار گذاشت. مدل چین، تعامل با دیگر کشورهاست. به همین علت قراردادهای دوجانبه، چندجانبه و منطقه‌ای با کشورها می‌بندد ازجمله با ایران که قرارداد تجاری بلندمدت ۲۵ ساله را در دست اقدام دارد. 
حریری با بیان این‌که امروز زنگ آغاز ابرقدرت شدن چین زده شده، اما ظرف چند سال آینده اعلام می‌شود، افزود: امروز چین در بعضی از حوزه‌های تکنولوژی نسبت به سایر رقبای خود برتری دارد. به‌عنوان نمونه همه کشورهای دنیا با مشارکت یکدیگر دارای یک ایستگاه فضایی هستند، اما چین ایستگاه فضایی اختصاصی خود را به فضا می‌فرستد. 
وی اضافه کرد: کمپانی‌های اروپایی و آمریکایی در تولید خودرو حرف اول را می‌زنند، اما عمده کمپانی‌های خودرو با چینی‌ها در ساخت اتومبیل‌های برقی شراکت کرده‌اند. دنیای آینده در دست افرادی است که دارای باتری لیتیومی هستند، زیرا همه محصولات برقی می‌شوند و چین در تأمین مواد اولیه و فناوری ساخت باتری از همه کشورها پیشتازتر است. 
وی در پایان یادآور شد: دنیای آینده به باتری ختم می شود که آن‌هم در دست‌چین است. همه این پارامترها نشان‌دهنده آن است که چین بسیار زودتر از آنچه که همه دنیا پیش‌بینی می‌کنند به قدرت برتر اقتصادی دست پیدا می‌کند.