اهواز را دریابید
گروه اجتماعی
مصائب اهوازی‌های مظلوم تمامی ندارد و سال‌هاست که مشکلات متعددی در این منطقه قد علم کرده است، همانند عقب‌ماندگی زیرساخت‌های فاضلاب که قرار بود از صندوق توسعه ملی ۵۰ میلیون یورو برای برنامه‌های کوتاه‌مدت ازجمله لایروبی، ترمیم نقاط آسیب‌دیده و افزایش ظرفیت ایستگاه‌های پمپاژ و تکمیل تصفیه‌خانه فاضلاب در نقاط کم برخوردار اختصاص یابد اما به گفته مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خوزستان، هیچ پولی به‌دست آن‌ها نرسیده است، برای همین اهالی این منطقه، هرروز باید در بین کانال‌هایی از فاضلاب زندگی کنند و استشمام بوی تعفن را تاب بیاورند. مردم منطقه مدام به بیماری‌های پوستی و گوارشی مبتلا می‌شوند. کانال‌های روباز فاضلاب به اطراف کوی سیاحی، منطقه‌ای حاشیه‌نشین در غرب اهواز که می‌رسند، تبدیل به برکه‌های فاضلاب می‌شوند.
به گفته علیرضا حقیقی پور، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خوزستان- منطقه کوی سیاحی، ۲۷ کیلومتر شبکه فاضلاب نیاز دارد؛ تاکنون ۱۰ کیلومتر آن ساخته‌شده اما برای ساخت باقی‌اش پول‌ندارند. اهواز ۶۹ محله کم برخوردار دارد. در بین آن‌ها ۱۸ منطقه مانند کوی سیاحی وضعیت‌شان قابل زندگی نیست و کمترین امکانات شهری را هم ندارند. برای ساخت و یا ترمیم شبکه فاضلاب در این ۱۸ منطقه محروم، ۶۰۰ میلیارد تومان بودجه لازم است و این بلاتکلیفی در شرایطی ادامه دارد که کودکانی همچون صدیقه یک‌ساله، همین دو هفته پیش در کوی سیاحی به درون جوی فاضلاب افتاد و در کسری از ثانیه جان سپرد. مردمان کوی سیاحی و مناطق مشابه آن همچون کوی مندلی و کوت عبدالله و … سقف خواسته‌هایشان آن‌قدر کوتاه شده است که حداقل کاری که از مسئولین می‌خواهند درپوش گذاری بر روی این کانال‌هاست تا جان فرزندانشان در امان باشد اما همین اندک خواسته نیز به‌واسطه دعوای نهادهای مسئول بر سر قبول مسئولیت بی‌پاسخ‌مانده است.
نبود شبکه فاضلاب در منطقه کوی سیاحی و مشکلات ناشی از آن
غرق‌شدگی کودکان در فاضلاب منطقه سیاحی و مناطق مشابه آن مربوط به امروز و دیروز نیست و نمونه چنین اتفاقاتی در سال‌های گذشته نیز رخ‌داده است. مرگ «محمدصادق زرگانی» در ۱۰ فروردین ۹۵، «محمد عرفان عبیداوی» کودک یک و نیم ساله در ۱۹ اردیبهشت ۹۷ ، «علی بروایه» کودک سه‌ساله در ۲۲ مرداد ۹۷ و حالا نیز صدیقه حیدری کودک یک‌ساله اهوازی که به‌غایت دردآور است.
مهران احمدی بلوطکی سرپرست مرکز بهداشت غرب اهواز به خبرگزاری فارس می‌گوید: « منطقه کوی سیاحی ازجمله مناطقی است که شبکه فاضلاب شهری ندارد و ما بارها در مورد معضلات فاضلاب کوی سیاحی با استانداری، دادگستری، آبفا و… مکاتبه کردیم.» وی با اشاره به مشکلات نبود شبکه فاضلاب در این منطقه، رفع آن‌ها را خارج از حوزه اختیارات مرکز متبوع خود دانسته و اظهار می‌دارد: « نبود شبکه فاضلاب در منطقه کوی سیاحی سبب شده است آب‌های سطحی در انتهای این منطقه در محلی که شکل کانال است جمع شوند و اغلب کودکان در کنار این فاضلاب بازی می‌کنند. اهالی منطقه نیز از آب کانال برای خنک کردن گاومیش‌های خود استفاده می‌کنند و دام‌های آن‌ها از فاضلاب نیز استفاده می‌کنند. وجود فاضلاب در منطقه سلامتی دام و اهالی را تهدید میکند. اکنون در پیک بیماری التور هستیم و ادامه این روند، خطر بیماری‌های پوستی و وبا را تشدید میکند. ما به‌عنوان متولی امر بهداشت تذکرات لازم را خواهیم داد اما رفع این معضل خارج از حوزه اختیارات ماست.»
بلوطکی همچنین با انتقاد از کندی عملیات اصلاح شبکه فاضلاب می‌گوید:«یک سال گذشته شرکت آب و فاضلاب از محل اعتبارات نفت قراردادی برای اصلاح شبکه فاضلاب بسته است که اکنون پیمانکار در حال فعالیت است اما کار به‌کندی پیش می‌رود و تاکنون فقط ۲۰ درصد پیشرفت داشته است.»
دیگر بهانه‌ای برای عدم خدمت‌رسانی وجود ندارد!
یک عضو شورای شهر اهواز می‌گوید مناطق حاشیه شهر اهواز در طرح جامع دیده نشده بودند که با پیگیری‌های شورای شهر پنجم و الحاق این مناطق به طرح جامع شهری حجت بر ادارات خدمات‌دهنده برای در نظر گرفتن برنامه‌ریزی، مطالعات، طراحی و ردیف‌های اعتباری این مناطق تمام‌شده است.وی در خصوص کوی سیاحی نیز می‌گوید:«حوزه غرب جاده خرمشهر شامل محلات مختلف ازجمله سیاحی، مندلی، کروشات، سادات، گلدشت، گلبهار و ملاشیه است که به‌غیراز عین‌دو (آن‌هم با شبکه فاضلاب نصفه و نیمه) به‌طور عمومی فاقد شبکه فاضلاب هستند. یک ماه قبل جلسه‌ای در دفتر تسهیل گری کوی سیاحی با حضور معاون خدمات شهری شهرداری اهواز برگزار شد تا رسیدگی بیشتری به این منطقه داشته باشیم که اجرای طرح پنج‌شنبه و جمعه‌های جهادی برای اهالی شروع‌شده است، هرچند که شهرداری متولی فاضلاب نیست اما به دنبال هدایت آب به سمت کانال چمران هستیم.»
فاضل عبیات، معاون عمرانی استاندار خوزستان نیز در این خصوص می‌گوید:
« با توجه به این‌که مناطق حاشیه شهر اهواز ازجمله عین دو و کوی سیاحی در سال اخیر به طرح جامع شهر اهواز الحاق شدند، پس این مناطق نیز جزء حوزه خدمات‌دهی شهرداری محسوب می‌شوند. بنابراین دیگر هیچ مانع و یا دستاویز قانونی برای حضور نداشتن شهرداری و یا بی برنامگی برای خدمات‌دهی وجود ندارد.»
علیرضا عالیپور، معاون خدمات شهری شهرداری اهواز در خصوص ریشه مشکلات مناطقی همچون کوی سیاحی به ایسنا می‌گوید:«منشأ این مشکلات آن است که زندگی روستایی با شهری در هم تلفیق‌شده و قابل‌تفکیک نیست.این‌محلات، سکونت‌گاه‌های غیررسمی هستند که قبلا زمین‌های کشاورزی بوده‌اند و به‌تدریج توسط افراد فرصت‌طلب، قطعه‌بندی و به دیگران فروخته شدند. اکنون نیز روزبه‌روز وسعت این مناطق رو به افزایش است. زمانی که این مناطق به محدوده قانونی اهواز افزوده می‌شوند، به یکباره ساکنین این محلات انتظار دارند از همه امکانات و خدماتی که در سال‌های طولانی در مناطق اهواز ایجادشده، برخوردار شوند که انجام چنین کاری امکان‌پذیر نیست.»
وی انجام وظایف شهرداری را منوط به ایجاد تأسیسات زیرساختی دانسته و تصریح میکند: « شرکت آب و فاضلاب در هسته مرکزی شهر اهواز و حتی در محلات جدید و رسمی مانند کیانشهر و مهدیس نتوانسته شبکه فاضلاب صحیحی اجرا کند، چه برسد به سکونت‌گاه‌های غیررسمی. شهرداری زمانی می‌تواند زیرسازی و آسفالت این مناطق را انجام دهد که تأسیسات زیرساختی ایجادشده باشد؛ در سال ۸۰ شهرداری اهواز با فشارهایی که وارد شد، نسبت به ایجاد جوی و جدول در چنین مناطقی اقدام کرد اما اکنون این جدول‌ها به محلی برای انباشت فضولات دامی و زباله‌های خانگی تبدیل‌شده است. ابتدا باید شبکه فاضلاب ایجاد شود و سپس شهرداری، کارهایی مانند زیرسازی و آسفالت را انجام دهد اما بااین‌وجود، تنها شهرداری اهواز در این محلات حضور دارد و خدمات ارائه می‌دهد.»
اما شرکت آب و فاضلاب استان خوزستان معتقد است: این شرکت وظیفه‌ای در قبال فاضلاب این مناطق ندارد. صادق حقیقی‌پور، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان خوزستان و سرپرست شرکت آب و فاضلاب اهواز دلایل خود در این خصوص را این‌چنین به ایسنا می‌گوید:« طبق قانون در هر جا که شبکه مدرن فاضلاب ایجاد شود و ساکنین، مشترک ما شوند و ما هزینه دفع فاضلاب را دریافت کنیم، جمع‌آوری فاضلاب بر عهده شرکت آب و فاضلاب خواهد بود اما اگر شبکه فاضلاب نداشته باشند و مشترک آب و فاضلاب نباشند، خدمات عمومی را شهرداری‌ها باید ارائه دهند. حتی یک متر جوی روباز در تصرف شرکت آب و فاضلاب نیست. تمام خطوط فاضلاب شرکت آب و فاضلاب اهواز مجاری روبسته و زیرزمینی هستند بنابراین شرکت آب و فاضلاب هیچ وظیفه‌ای در بحث فاضلاب در این مناطق ندارد و همه خدمات را شهرداری باید ارائه دهد. از سال گذشته اجرای شبکه فاضلاب در برخی نقاط کوی سیاحی را شروع کردیم اما تا زمانی که شبکه وارد مدار نشود، خدمات عمومی بر عهده شهرداری‌ها ست. اگر پروژه در نقاطی به بهره‌برداری برسد و مشترک ما شوند، ما باید خدمات را ارائه بدهیم اما هنوز پروژه در حال اجراست. برخی نقاط کوی سیاحی وارد مدار شده‌اند و تنها چند انشعاب باید وصل شوند که پس‌ازآن خدمات ارائه شود.»
یک ماه پیش معاون عمرانی استاندار خوزستان گفته بود در بازدیدی که با همراهی شهرداری اهواز و آبفا از منطقه کوی سیاحی داشته است، به این نتیجه رسیده‌اند که آبفا ابتدا باید لوله‌گذاری مربوط به شبکه فاضلاب (در نقاط فاقد شبکه) را انجام دهد و به شبکه فعلی متصل کند تا مشکل فاضلاب منطقه حل شود.
شرکت آبفای استان خوزستان نیز در واکنش به مطالب منتشرشده درباره مشکلات فاضلاب کوی سیاحی در خصوص فعالیت‌هایی که تابه‌حال در مورد شبکه فاضلاب این منطقه به انجام رسانیده است به خبرگزاری مهر توضیح می‌دهد: « اقدامات شایسته‌ای در سال‌های اخیر باهدف ساماندهی وضعیت فاضلاب در خیابان وحدت جنوبی، نصر جنوبی، مندلی یک و ۳ انجام‌شده است. هم‌اکنون نیز پروژه‌ای به طول ۵/۳ کیلومتر مربوط به خیابان‌های ۲ تا ۹ کروشات از سوی پیمانکار در حال انجام است که روند پیشرفت فیزیکی آن به‌طور مستمر در فضای مجازی اطلاع‌رسانی می‌شود. به‌زودی عملیات اجرایی خط لوله و شبکه فاضلاب به طول ۵/۴ کیلومتر در خیابان صلاح‌الدین آغاز می‌شود و طبق برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده، شاهد رفع تدریجی مشکلات در کوی سیاحی خواهیم بود.»
البته این شرکت تأکید میکند: « تصاویر و فیلم‌های منتشرشده در فضاهای مجازی و رسانه‌ها مربوط به جوی‌های روباز است که لایروبی آن به عهده شهرداری است و بر عهده شرکت آبفا نیست و تا زمانی که اهالی کوی سیاحی مشترک سازمان نشوند و انشعاب دریافت نکنند، شهرداری موظف است به آن‌ها خدمات ارائه دهد و جوی‌های موجود در خیابان‌ها را لایروبی کند تا از بروز مشکلات و شیوع بیماری‌های عفونی جلوگیری شود. » و این درحالی است که شهرداری خود را متولی فاضلاب ندانسته و این مهم را برعهده شرکت آبفا می‌داند.
تعیین تکلیف مسئولیت نهادهای مرتبط مانع از تکرار اتفاقات می‌شود
علیرضا عامری، فعال محیط زیست در گفت‌وگو با «رسالت» ارائه خدمات ناکافی به مناطق کم برخوردار را به دو دلیل دانسته و می‌گوید: « نگاه شهرداری‌ها این است که درآمدهای هر منطقه شهری را در همان منطقه هزینه کنند که این نداشتن نگاه جامع، خود منجر به توسعه نامتوازن شهری شده است. عامل دوم این است که بسیاری از این مناطق مشکل سند و تملک دارند، درنتیجه شهرداری‌ها عایدی چندانی از محل دریافت مالیات از دارندگان املاک ندارند و همین نداشتن اعتبارات و امتیازات کافی طبیعتا کیفیت خدمت‌رسانی را در مناطق کم برخوردار پایین می‌آورد.»
عامری عدم آسیب‌شناسی مسائلی همچون غرق شدن کودکان در کانال‌های فاضلاب و مشخص نشدن قصور هر یک از نهادها در چنین حوادثی را یکی از دلایل تکرار چنین اتفاقاتی دانسته و توضیح می‌دهد:
« سه، چهار سال پیش نیز کودک سه‌ساله‌ای به نام علی بروایه به همین شکل در منطقه‌ای در جوی غرق شد که اتفاقا دوربین‌های محیط‌زیست آنجا نصب بودند و این صحنه را ثبت کردند اما متأسفانه در آن ماجرا هیچ‌یک از نهادهای شهرداری، شرکت آب و فاضلاب و استانداری مسئولیت را به عهده نگرفتند و قضیه نیز به فراموشی سپرده شد. بنده در همان موقع مقاله‌ای نوشتم تحت عنوان«ما فراموش می‌کنیم» و در آنجا به این موضوع ازنقطه‌نظر اجتماعی اشاره کردم و گفتم چنانچه حادثه‌ای آسیب‌شناسی نشود و مسئولیت آن بر عهده یک شخص یا یک ارگان و حوزه خدماتی نیفتد طبیعتا تکرار این قضیه ساده‌تر اتفاق خواهد افتاد. ولی چنانچه مسئول چنین اتفاقاتی مشخص بشود، آن مسئول حواسش را جمع میکند و گام‌های لازم را در جهت اصلاح برمی‌دارد. در حال حاضر در بسیاری از مناطق ما همچون ملاشیه، کوی سیاحی، عین دو، قلعه کنعان و خیلی از نواحی کوت عبدالله و … این مشکلات وجود دارد و راه‌حل اساسی هم برای آن‌ها پیدا نشده است. »
این فعال محیط‌زیست موضوع فاضلاب در مناطقی همچون کوی سیاحی را متأثر از پارادوکسی می‌داند که در روزهای بارانی خودش را بیشتر به رخ می‌کشد: « شهرداری مدعی است اعتبارات و مسئولیت‌اش تنها متوجه آب‌های سطحی است و موضوع جوی‌ها و هدایت پسماندهای شهری در آن‌ها به عهده شرکت آب و فاضلاب است. شهرداری در اینجا درست می‌گوید و متولی مستقیم جوی‌های فاضلاب شرکت آبفاست اما این درحالی است که در خیلی از مواقع، آب‌های سطحی و فاضلاب از یک مجرا خارج و در کانال‌ها می‌ریزند و لذا شهرداری با شرکت آب و فاضلاب در این آب‌ها شراکت دارد. »
وی در ادامه به ارائه راهکاری برای حل این پارادوکس و اختلاف اشاره‌کرده و می‌گوید: « در چنین اختلافاتی یا باید سازمان‌های مردم‌نهاد و دادستانی به‌عنوان مدعی‌العموم از نهادهای مربوطه شکایت کنند و یا یک مسئول مافوق، قصور هر طرف و حدود مسئولیت‌هایش را برای اقدامات عملی مشخص کند. مسئولیت کلان یک استان به عهده استانداری آن است و استانداری به‌نوعی یک دولت کوچک در آن استان محسوب می‌شود. درنتیجه استاندار به‌عنوان پدر یک استان و نماینده عالی دولت می‌بایست در چنین ماجراهایی ورود کرده و در خصوص مسئولیت نهادها تعیین تکلیف کند. وقتی این اتفاق افتاد و حدود مسئولیت هر یک از نهادها مشخص شد دیگر بهانه‌ای برای عدم فعالیت، سلب مسئولیت و یا توجیه باقی نمی‌ماند. اما تا زمانی که علل ایجاد یک مشکل و مسئولیت هر ارگان به‌صورت شفاف و جداگانه روشن نشود شاهد تکرار اتفاقات تلخ این‌چنینی خواهیم بود. »
سازمان آب و فاضلاب شهامت پذیرش مسئولیت خود را داشته باشد
مهران باباپور، نایب رئیس شورای اسلامی شهر اهواز در گفت‌وگو با «رسالت» از بازدیدهای صورت گرفته توسط اعضای شورای شهر اهواز و شهردار منطقه کوی سیاحی، از این منطقه خبر داده و با تأکید بر آگاهی از مشکلات و مضیقه‌های مردم این ناحیه، خاطرنشان میکند:«طبق دستور مقام معظم رهبری یک طرح مطالعاتی از طریق قرارگاه خاتم و مؤسسه مطالعاتی ولی‌عصر برای بررسی مشکلات این ناحیه صورت گرفته است. شهرداری برای توسعه برخی مناطق برنامه‌هایی دارد و قرار است بودجه‌ای ۳۰۰ میلیارد تومانی را برای این موضوع هزینه کند. از طرفی کارکنان شهرداری و اعضای شورای شهر آمادگی لازم برای مشارکت و همکاری با شرکت آب و فاضلاب در راستای اصلاح و احداث فاضلاب رادارند. »
باباپور در موضوع غرق شدن سریالی کودکان در کانال‌های روباز فاضلاب مناطقی همچون کوی سیاحی حق را کاملا با مردم می‌داند و قول بازدیدهای میدانی دیگر در آینده نزدیک به‌منظور برطرف کردن مشکل روباز بودن این کانال‌ها در مناطق پرخطرتر را می‌دهد. وی با تأکید بر این‌که پروژه فاضلاب در مناطقی که فاقد شبکه فاضلاب هستند ربطی به شهرداری ندارد، از بی‌عملی سازمان آب و فاضلاب علی‌رغم دریافت بودجه می‌گوید و بیان می‌دارد: «مسئولیت شبکه فاضلاب متوجه مدیریت سازمان آب و فاضلاب و همچنین مدیریت کلان استانی ازجمله معاونت عمرانی استانداری و سازمان برنامه‌وبودجه است. اما شهرداری این آمادگی را دارد از تمام ظرفیت خود در جهت اصلاح، احداث و یا ترمیم شبکه فاضلاب استفاده کرده و با سازمان‌های فوق‌الذکر همکاری کند. »
نایب رئیس شورای اسلامی شهر اهواز با انتقاد از سازمان آبفا در عدم پذیرش مسئولیت خود می‌گوید:«شرکت آب و فاضلاب می‌گوید مسئولیت آب‌های سطحی به عهده شهرداری است. اکنون در این فصل از سال آب‌های سطحی کجاست؟ اگر این کانال‌ها برای دفع آب‌های سطحی هم باشد در حال حاضر این خود شرکت آب و فاضلاب است که دارد از آن‌ها استفاده میکند. آوردن چنین بهانه‌هایی اصلا درست نیست و مسئولین این سازمان باید شهامت پذیرش مسئولیت‌های خود را داشته باشند. ما غیر از کوی سیاحی در کوی رمضان نیز همین اوضاع را شاهد هستیم. آب‌های فاضلاب در این منطقه رهاشده هستند ولوله‌های فاضلاب ریزش کرده‌اند. کار شهرداری پیاده‌روسازی، ایجاد فضای سبز و یا کارهای زیرساختی مثل آسفالت است که خود همین آسفالت معابر نیز مستلزم این است که سازمان آب و فاضلاب کارها را انجام دهد. حتی خیابان‌هایی که توسط شهرداری اصلاح و آسفالت شده‌اند به دلیل بی‌برنامگی سازمان آب و فاضلاب در به انجام رساندن طرح‌هایش و کنده‌کاری‌های صورت گرفته توسط آن‌ها مجددا از بین رفته‌اند و این موجب نارضایتی مردم شده است. »
باباپور ضمن عرض تسلیت خدمت خانواده داغداری که این اتفاق برایشان رخ‌داده است و عذرخواهی از آنان، از سازمان مدیریت برنامه‌وبودجه، استانداری و معاونت آن و شرکت آب و فاضلاب درخواست میکند به این دغدغه مردم توجه کرده و هر چه سریع‌تر نسبت به اصلاح، احداث، تکمیل و راه‌اندازی شبکه فاضلاب اقدام کنند:
«شورای شهر به‌عنوان خادم و نماینده مردم این هشدار را می‌دهد که اگر دریکی، دو ماه اخیر اقدامی از طرف سازمان آب و فاضلاب استان صورت نگیرد، مجبور می‌شویم برای شفاف‌سازی و اطلاع‌رسانی به مردم یک‌سری مناظره‌ها را در مناطق دارای مشکل داشته باشیم و عیب و ایراد کار را برای آن‌ها روشن کنیم. چنانچه شرکت آب و فاضلاب در اجرای این مهم ناتوان است، اعتبار دریافتی را به شهرداری اختصاص بدهند تا شهرداری خودش اقدامات لازم ازجمله فراهم آوردن زیرساخت‌های شبکه فاضلاب و بعد هم روکش آسفالت را به انجام برساند. »
در این ماجرا، هم شهردار و هم مدیر سازمان آب و فاضلاب استان باید استعفا می‌دادند
هژیر کیانی، دبیر انجمن دوستداران محیط‌زیست خوزستان در گفت‌وگو با « رسالت » دو واژه بی‌برنامگی و سوء مدیریت را علی‌رغم کلیشه بودن، عامل اصلی مشکلات مناطقی همچون کوی سیاحی دانسته و می‌گوید:« این‌که شهرداری و سازمان آب و فاضلاب در خصوص جوی‌های روباز و شبکه فاضلاب یکدیگر را مقصر می‌دانند به موضوع بی‌برنامگی برمی‌گردد چراکه وقتی برنامه نباشد عملا هماهنگی بین دستگاهی هم وجود ندارد. درواقع این ارزش قائل نبودن برای کیفیت و کمیت زندگی مردمان این مناطق و عدم توجه به محیط‌زیست انسانی و شهری و بی‌برنامگی‌های ناشی از سوء‌مدیریت است که همگی دست‌به‌دست هم داده‌اند و هرازگاهی باعث به وجود آمدن چنین حوادث و فجایع تلخی می‌شوند. واقعیت این است که رفع مشکلات این مناطق اولویت شهرداری و سازمان آب و فاضلاب نیست. چراکه بخشی از این کم‌کاری‌ها اگر به خاطر زیرساخت‌های معیوب باشد، بخش ادعای کمبود منابع مالی قطعا بهانه‌ای بیش نیست و ناشی از همان عدم اولویت‌هاست. با عنایتی که مقام معظم رهبری داشتند و مبلغی را از صندوق توسعه ملی به این امر اختصاص دادند و با وام‌های کلانی که این‌ها پیش‌تر دریافت کرده‌اند نباید دیگر دستاویزی به نام کمبود منابع مالی وجود داشته باشد. اما می‌بینیم که این‌ها توان مدیریت همین اعتبارات را نیز نداشتند وگرنه چرا باید منطقه و محله‌ای در کلان‌شهر اهواز چنان رهاشده باشد که بچه‌های مردم در فاضلاب‌اش بیفتند و جانشان را از دست بدهند. البته تحقیقات درزمینه مرگ این کودک ادامه دارد اما صرف‌نظر از این تحقیقات و نتیجه آن‌که البته در برگه فوت نامه هم علت مرگ سقوط در کانال فاضلاب ذکرشده است، موضوع اصلی فراموش کردن ماجراست. اکنون با وقوع این حادثه حساسیتی ایجادشده است اما بعد از مدتی دوباره این موضوع رها می‌شود و کسی نمی‌داند واقعا چه موقع قرار است مسائل و مشکلات در کوی سیاحی یا ملاشیه یا هر نقطه دیگری از این کلان‌شهر حل گردد. از طرفی ما با یک بی‌عدالتی و تبعیض در توزیع خدمات شهری در کلان‌شهر اهواز مواجه هستیم به‌گونه‌ای که وقتی شما از منطقه‌ای وارد یک منطقه دیگر می‌شوید فکر می‌کنید وارد یک شهر دیگر شده‌اید. این توزیع ناعادلانه خدمات خود نشان از بی‌برنامگی دارد که از گذشته تابه‌حال ادامه داشته است و اگر تدبیری صورت نگیرد تا آینده نیز ادامه خواهد داشت. »
کیانی هر دو سازمان شهرداری و آبفا را در این خصوص مقصر دانسته و خواسته فعالان محیط زیستی را اعلام‌جرم علیه این نهادها عنوان کرده و اظهار می‌دارد: « ازآنجایی‌که ریشه چنین اتفاقاتی در بی‌توجهی به محیط‌زیست انسانی و شهری است و پیامدهای رهاسازی آب و فاضلاب صرفا معطوف به حوادث تلخ و جبران‌ناپذیر این‌چنینی نبوده و پای سلامت و بهداشت عمومی مردم نیز در میان است، در حال حاضر شهرداری و سازمان آبفا عملا مجرم هستند. چراکه از دیدگاه قانون رهاسازی فاضلاب‌ها اقدام علیه بهداشت عمومی محسوب می‌شود و دستگاه قضا باید به‌عنوان مدعی‌العموم در این قضیه ورود کرده و جرم انگاری اتفاق بیفتد. اگر این جرم انگاری صورت نپذیرد سوء مدیریت‌ها همچنان ادامه پیدا خواهد کرد. مطالبه ما از دستگاه قضا ورود به این قضیه و پیگیری سوءمدیریت‌هاست تا دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم. این اتفاق در هرکجای دنیا رخ می‌داد، یقینا ما شاهد استعفای مسئولین در سطح وزیر و نخست‌وزیر بودیم و در اینجا نیز حداقل باید هم شهردار و هم مدیر آبفای استان استعفا می‌دادند اما می‌بینیم که آب از آب تکان نمی‌خورد. »
دبیر انجمن دوستداران محیط‌زیست استان خوزستان خاطرنشان میکند:«زمانی می‌توانیم حل شدن واقعی مشکلات را باور کنیم که شهرداری و یا سازمان آب و فاضلاب جدول زمان‌بندی و برنامه مشخصی برای هر منطقه ارائه دهند. حالا ممکن است گفته شود موانعی به لحاظ زیرساختی وجود دارد که مثلا در کوی سیاحی تا ۵ سال آینده مشکلات حل نخواهد شد، خب بیایند و در طول این ۵ سال فرهنگ‌سازی کنند و به مردم آموزش‌های لازم را در جهت خطرات احتمالی بدهند یا علائمی را برای هشدار نصب‌کرده و یا حداقل لایروبی کنند. متأسفانه در حوزه آموزش هم هیچ برنامه مشخصی از شهرداری کلان‌شهر اهواز و شهرداری‌های تابعه‌اش شاهد نبودیم. »
وی مسئولیت گریزی این دو نهاد و استفاده از پاسخ‌های سربالا را در شأن مدیران نظام اسلامی ندانسته و این نوع ادبیات را توهین به مردم دانسته و می‌گوید: « این واقعا توهین به مردم است که ما به دلیل بی‌برنامگی و سوء مدیریت، عامل مرگ یک کودک باشیم و بعد به این شکل به دنبال توجیه مسائل بربیاییم. قطعا مدیران مسئول در این ماجرا باید پاسخگوی عملکرد خود باشند و غرامت پرداخت کنند. این جریان سوء مدیریت باید در یک‌جایی قطع شود. نمی‌توان در مقابل جان انسان‌هایی که دارند در این سرزمین زندگی می‌کنند و متعلق به این آب و خاک هستند با گفتن جمله به ما ارتباطی ندارد از خود سلب مسئولیت کنیم. »
کیانی بابیان این‌که مشکلات حوزه آب و فاضلاب در اکثر شهرهای استان خوزستان وجود دارد، بیان میکند: « به‌عنوان‌مثال در شمال شرق خوزستان ما شهر ایذه راداریم که دقیقا با همین مشکلات در حال دست‌وپنجه نرم کردن است. البته در آنجا ما با کانال‌ها و آبراه‌های روباز و عمیقی به عرض ۱۵ متر و عمق ۳ تا ۵ متر مواجه هستیم. در ایذه نیز همین مسئولیت‌گریزی شهرداری و سازمان آبفا باعث شده است این تراژدی ادامه پیدا کند. ما اعتقادداریم موضوع آب و فاضلاب ازآنجایی‌که به‌سلامت و بهداشت مردم مربوط است به حوزه دفاع غیرعامل زیستی برمی‌گردد و این ستاد باید به قضیه ورود کرده و نهادهای مسئول را موظف به انجام وظایفشان کند.»
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.