ابوذر منتظر القائم، پژوهشگر و کارشناس حوزه فضای مجازی تمامی فعالیت‌هایی که در فضای مجازی خارجی صورت می‌گیرد اعم از فرهنگی، اقتصادی، امنیتی، سیاسی و غیره را آزاد از هرگونه نظارت دانسته و  بابیان این‌که امکان کار  برای کسانی که به دنبال فعالیت‌های شفاف و قانونمند هستند، در شبکه‌های داخلی مهیاتر است، به « رسالت » می‌گوید: « البته برخی فعالیت‌ها که جنبه امنیتی یا سیاسی پیدا می‌کنند بعضا با تلاش ارگان‌هایی همچون پلیس یا سازمان اطلاعات تحت پیگرد قرار می‌گیرند و  فعالان آن تهدید می‌شوند اما به‌عنوان‌مثال اداره مالیات یا تشکیلات ناظر بر تبلیغات کشور، هیچ مدیریتی بر این فضا ندارند.  شما می‌بینید که انواع تخلفات در این فضا دیده می‌شود و گاهی کالا و خدمات غیرقانونی تبلیغ می‌کنند. مسئله مالیات گوشه‌ای از فعالیت‌های غیرقانونی این افراد است که  ادامه فعالیت آن‌ها در فضای مجازی خارجی هیچ نفعی برای کشور نخواهد داشت. در مقابل شبکه‌های داخلی ما امکانات کاملی را ارائه می‌کنند. شما حتی در سرویس‌های داخلی امکان لایو و برنامه زنده را نیز دارید. همچنین در پیام‌رسان‌های داخلی برای کسانی که مایل به فعالیت‌های سالم و قانونمند هستند، نه‌تنها محیط برایشان مساعد است بلکه کسب‌وکارشان در شبکه‌های داخلی با رشد بیشتری نیز مواجه خواهد بود، چراکه در  مصوبات شورای عالی فضای مجازی آمده است، باید خدمات بیشتری به شبکه‌های داخلی داده شود، خدماتی که حاکمیت اصلا آن‌ها را در اختیار شبکه‌های خارجی نخواهد گذاشت. خدماتی مثل امکان تبادل وجه به شکل کاملا قانونی و شفاف…
شبکه‌های داخلی برای ارائه سرویس به صاحبان کالا و خدمات در کشور بسیار آماده هستند. چطور ممکن است  انسداد شبکه‌های خارجی و جایگزینی آن‌ها با سرویس‌های خوب داخلی باعث ضعف در کسب‌وکارهای قانونی شود؟ » 
وی حوزه تبلیغات در کشور را دارای مشکلات اساسی دانسته و بیان می‌دارد: « تبلیغ لازمه کسب‌وکار است. چنانچه تبلیغ صورت نگیرد آن کسب‌وکار شناخته نمی‌شود و شکل نمی‌گیرد. اهمیت نظام تبلیغاتی گاهی از خود کسب‌وکار نیز مهم‌تر است. به‌عنوان‌مثال اگر برخی از برندها و کالاها و خدمات نتوانند در صداوسیما یا رسانه‌های رسمی ما تبلیغ کنند واقعا مردم با آن‌ها آشنا نمی‌شوند. البته ما در حوزه تبلیغات در کشور مشکل اساسی داریم. نگاه کنید اکنون استفاده ابزاری از تصویر زن در تبلیغ کالا و خدمات یا بر روی جلد محصولات تولیدی کشور که در همه ویترین‌ها و قفسه‌های مغازه‌ها نیز وجود دارد دیده می‌شود. یا استفاده از علائم و نشان و نام بیگانه در تولید و تبلیغ و فروش کالای ایرانی را کم‌و بیش شاهد هستیم. متأسفانه این را گاهی در صداوسیما نیز می‌بینیم.  ما به‌طورکلی در حوزه فرهنگی و اجتماعی با یک ولنگاری و رهاشدگی کامل مواجه هستیم،  اما در حال حاضر می‌توان گفت ابزارهای فضای مجازی خارجی این مسئله را به‌شدت تشدید کرده‌اند و می‌توان گفت در مواردی  فضایی که امروز در بقیه کشور شاهد آن هستیم متأثر از همان محیط شبکه‌های خارجی است. » 
این کارشناس فضای مجازی فعالیت‌ها و مشاوره‌های خارج از تخصص افراد در فضای مجازی خارجی را غیرقابل‌کنترل دانسته و معتقد است چنانچه افراد واقعا به دنبال فعالیت شفاف و قانونمند هستند می‌توانند در شبکه‌های داخلی کار خود را دنبال کنند : « آنچه که به‌طورکلی در مورد بلاگرها می‌دانیم این است که هیچ تخصصی در کار این‌ها نیست. گاهی مشاهده می‌شود افراد محتواهایی در حوزه پزشکی، ورزشی و یا درمان چاقی و لاغری منتشر می‌کنند و در این زمینه‌ها مشاوره‌هایی می‌دهند که می‌تواند خسارت‌ها و آثار مخربی نیز به دنبال داشته باشد، اما چنانچه بلاگرهایی هستند که تخصص دارند باید  فعالیت خود را به شکل شفاف دنبال کنند، تخصص خود را اعلام کرده و  از طریق مراجع ذی‌ربط تأیید شوند و در شبکه‌های داخلی به فعالیت بپردازند، اما این نکته نیز قابل‌ذکر است که صرف این‌که کسی در فضای مجازی تجربیات خود را منتشر کند و به مردم راهنمایی بدهد و از آن کسب درآمد کند الزاما شغل کاذب محسوب نمی‌شود. از سیگارفروش کنار خیابان تا برخی دلالی‌ها شغل کاذب محسوب می‌شوند. باید بررسی شود که آیا آن فعالیت واقعا به شکل سالم و در یک فضای شفاف و قانونمند دنبال می‌شود یا یک فعالیت مجرمانه است.  تولید محتوا در فضای مجازی شغلی است که اگر شکل و زیرساخت درستی برای آن آماده  شود، هم برای خود فرد تولید درآمد می‌کند و هم می‌تواند برای فضای فرهنگی – اجتماعی اثر مثبت داشته باشد، اما این امر مشروط به این است که این فعالیت در یک شرایط شفاف، قانونمند و منظم باشد و همه اجزای آن شکل درست و مورد تأییدی داشته باشند، نه وضعیتی که امروز با آن مواجه هستیم. »