| محسن پیرهادی – مدیرمسئول|
در تاریخ خوانده ایم که برخی از مردمان بلاد دوردست در صدر اسلام، تنها پس از یک یا دو بار زیارت نبی مکرم اسلام، مسلمان و متحول شدند وآن قدر پای مکتبشان هزینه دادند که حتی برخی به فیض شهادت نائل آمدند، در حالی که در مدینه، برخی از مجاهدین و انصار، هر روز از نور وجود پیامبر اکرم بهره می بردند، اما پای اندیشه و عملشان مرتب می لغزید و حتی برخی پس از رحلت پیامبر، همه چیز را فراموش کردند.
حکایت عجیب و درس آموزی است و روایت روزگار ماست، شیخ زکزاکی، تنها دو بار و آن هم با مشقت، به دیدار امام خمینی (ره) آمد و آنچنان روحیه انقلابی در او دمیده شد که حتی یک لحظه در راه جاری کردن اسلام انقلابی در نیجریه تحت سلطه، از پای ننشست و در ۹ زندان مختلف، جمعا ۹ سال زندانی شد، فرزندانش کشته شدند به طوری که از ۷ فرزند پسر، تنها یکی زنده ماند و خانه اش هم بر سرش خراب و به شدت مجروح شد. او همچنان بر سر مواضع شیعی خود به شدت ایستاده و در تمام دولت های اخیر نیجریه، حبس کشیده است. ابراهیم زکزاکی که اکنون ۶۶ ساله است، در هر سخنرانی و محفلی، از امام خمینی نام می برد و خود را پیرو و اقامه کننده نهضت او در نیجریه می خواند.
این در حالی است که در ایران، برخی از خواص هر هفته، محضر امام راحل را درک می کردند و پس از او، از صراط مستقیم و میراث ماندگارش که ولایت فقیه است، عدول کردند. حتی برخی گفتند که ما در همان زمان امام هم بسیاری از مواضع او را قبول نداشتیم اما بیان نمی کردیم. برخی از امام خاطره گفتند که او با حذف شعار مرگ بر آمریکا موافق بود. برخی به دنیا و منافعش روی آوردند و در هنگامه فتنه و بلا، حاضر به موضع گیری نشدند تا مبادا فعالیت های اقتصادی خود یا فرزندانشان به خطر بیفتد.
همین امروز هم بسیاری از خواص اگر بر عملکرد و موقعیت خود تمرکز کنند، در می یابند که بیش از آن که خود را برای مردم و کشور هزینه کنند، به کشور و مردم هزینه تحمیل می کنند. آن کسانی که انتقاد به خود را، انتقاد به نظام تلقی می کنند و نظام را هزینه خود می کنند، در خط امام و رهبری نیستند. بسیاری از همین افرادی که ادعای ولایتمداری دارند، در هنگامه ابتلا، در خانه هایشان می مانند، در حالی که جوانان و نوجوانانی که آرزویشان یک بار دیدن رهبری است، در صحنه حضور پیدا کرده و سینه سپر می کنند. برخی از سرانی که در اتاق هایشان، عکس رهبری را نصب کرده و در هر سخنرانی، چند بار از ایشان نام می برند، در عمل، عکس خواسته و منطق رهبری عمل می کنند و در حالی که معظم له از بدبینی به آمریکا سخن می گویند، از خوش بینی به آمریکا دم می زنند. انقلابی بودن به ادعا و حرف نیست، بلکه به عمل مستمر انقلابی است.