|سید محمد بحرینیان| 
در تاریخ پرشکوه انقلاب اسلامی، دومین روز ماه آخر سال، به نام مردم ثبت شد. آنچه برای ملت ما عادی و طبیعی است، روزگاری در این کشور نشدنی به نظر می‌رسید و همین حالا در بسیاری از کشورهای منطقه، برای مردم به آرزو می‌ماند. تنها کافی است به همین حقیقت بنگریم که انتخابات دیروز، در ۴۱ سالی که از انقلاب اسلامی می‌گذرد، انتخابات ۳۷ ام بود. دراین‌باره گفتنی‌هایی هست:
یک. در چند هفته گذشته، اغلب رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی، مردم را به عدم شرکت در انتخابات دعوت کردند و گاهی حتی پا را از دعوت فراتر گذاشته و با توهین به رأی‌دهندگان، یا با تهدید مردم و ترساندن آن‌ها از عواقب رأی دادن، برای کاهش مشارکت مردم در انتخابات هر دست و پایی که می‌توانستند زدند. جالب است بدانید کشورهایی که معمولا مشی و روش‌شان، مداخله در امور سایر کشورهاست، هیچ‌گاه در انتخابات برخی از کشورها مداخله نکرده‌اند و این خود بالاترین دلیل بر تأثیر رأی و اراده مردم است. رسانه دولتی انگلیس که این دور، مردم را دعوت به عدم مشارکت کرد، همان است که در سال ۹۴، مردم را به رأی ندادن به چند فقیه برجسته در انتخابات خبرگان رهبری و رأی به جریان رقیب تشویق می‌کرد، تا جایی که فهرست کذایی به لیست انگلیسی معروف شد. آن‌ها که ساز پای صندوق نیامدن کوک می‌کنند، خودشان بهتر از همه می‌دانند که رأی، ناموس جمهوری اسلامی است و اگر قرار بود به‌دقت خوانده نشود و مؤثر نباشد، دیگر دعوت به عدم مشارکت معنادار نبود.
دو. برخی جریان‌های داخلی هم مانند رسانه‌های معاند، فریاد عدم مشارکت سر داده‌اند. عجیب آنجاست که همان‌هایی که با بی‌تدبیری‌هایشان، باعث ناامیدی برخی از مردم و فاصله گرفتن آن‌ها نسبت به صندوق رأی شده‌اند، در روزهای گذشته بیش از دیگران بر طبل عدم حضور کوبیدند. وقتی رئیس‌جمهور، با کنایه از انتخابات تشریفاتی حرف می‌زند، باید هم رسانه‌های حامی او، با بزرگ‌نمایی یک ویروس، مردم را از حضور در انتخابات بترسانند. ویروسی که اگر خطر آن، واقعا خیلی جدی‌تر از چیزی که تصور می‌شود، بیخ گوشمان باشد، بازهم محصول اهمال دولت در پیشگیری، رسیدگی و اطلاع‌رسانی است.
سه. انتخابات دیگر تمام‌شده و دوران رقابت‌های انتخاباتی به پایان رسیده است، اما عبرت‌ها و تجربه‌هایی از آن به‌جامانده است. ممکن است کسانی از وضعیت کشور به‌ویژه در حوزه اقتصادی ناراضی بوده باشند و حق هم دارند، اما آن‌هایی که با طراحی و به‌طور سازمان‌یافته، دم از عدم حضور زدند، نشان دادند که صلاحیت سیاست ورزی نه در نوع اسلامی و نه حتی در سبک مادی آن را ندارند. مجلس یازدهم و دولت آینده، به فضل خدا و با حمایت مردم گره از مشکلات این کشور خواهند گشود، ان شاءالله.