سعید نوروزی
حسن روحانی، رئیس‌جمهوری کشورمان، روز پنج‌شنبه ۱۷ تیر در جریان بهره‌برداری از برخی طرح‌های ملی به بازار سرمایه اشاره کرد و گفت: «مردم نباید همه سرمایه خود را وارد بازار بورس کنند » و از مردم خواست سرمایه آن‌ها در بورس «در حدی باشد که فراز و نشیب بورس زندگی آن‌ها را به هم نریزد.» این اظهارات عجیب و قابل‌تأمل رئیس‌جمهوری در حالی است که وی سال گذشته از مردم خواسته بود «همه‌چیز را به بورس بسپارند.»
برای وضعیت و تحولات بازار بورس در دولت تدبیر و امید، بهتر است نگاهی به گذشته داشته باشیم.
گزارش‌ها نشان می‌دهد بازار سرمایه در مردادماه سال ۱۳۹۲ شاخص ۵۴ هزار واحد را ثبت کرده بود و در دوره دوم دولت «تدبیر و امید» به ۷۸/۷۰۰ واحد رسید. روند آرام و شیب ملایم شاخص بورس ادامه داشت و این شاخص در آخرین روز سال ۱۳۹۸ تا محدوده ۵۱۲ هزار واحد رشد کرد و به فعالیت خود پایان داد. اما نقطه شروع اوج گرفتن غیرطبیعی شاخص در سال ۱۳۹۹ بود و تا مردادماه ۱۳۹۹ یعنی زمان اوج آن، یک رشد و بازدهی بیش از ۳۰۰ درصدی داشت و در آن روزها شاخص به دو میلیون و ۷۸ هزار واحد رسید. سقوط بورس نیز تنها چند هفته پس‌ازآن رخ داد و در پایان مردادماه بود که ریزش‌ها شروع شد و تا ماه‌ها ادامه داشت و حتی وعده‌های چندباره مسئولین نیز نتوانست جلوی آن را بگیرد و مردمی که به امید وعده رئیس‌جمهوری وارد بازار سرمایه شده‌ بودند، سرمایه‌شان از دست رفت و یا بسیاری از سهامداران که از قبل وارد بازار سرمایه شده بودند، حداقل ۸۰ درصد از سرمایه خودشان را از دست دادند.
  دفاع روحانی از عملکرد تیم اقتصادی دولت
اما در این خصوص نکته قابل‌توجه، دفاع حسن روحانی از نحوه عملکرد خود و تیم اقتصادی دولت درزمینه بازار سرمایه است. طی ماه‌های گذشته شاهد بوده‌ایم که دولتمردان بارها سخن از نقش ویژه خود در رونق بورس گفته‌اند. به‌عنوان نمونه، رئیس‌جمهور در اردیبهشت‌ماه امسال و پس از ریزش‌های مکرر شاخص اظهار داشت: «بازار سرمایه را ما به اوج رساندیم، بازار سرمایه مخصوص عده‌ای از شرکت‌ها بود که در یک‌گوشه‌ای کار می‌کردند. بازار سرمایه‌ای که همه مردم حضور پیدا کنند، ۵، ۱۰ و ۱۵ میلیون نفر در این بازار سرمایه فعال هستند، ما بازار سرمایه‌ای با این قدرت نداشتیم.» این خود تعریفی رئیس‌جمهور در حالی است که بورس بعد از اوج‌گیری شاخص تا ارقام بیش از
 ۲ میلیون واحدی در مرداد سال گذشته با ریزش بیش از ۴۵ درصدی شاخص و سپری کردن دورانی سیاه، هنوز نتوانسته از چنبره بی‌اعتمادی مردم رهایی یابد و ماه‌هاست که مردم دیگر به بازارهای سرمایه‌گذاری داخلی اعتمادی ندارند؛ زیرا یادشان نرفته است، طی روزهایی که بسیاری از کارشناسان معتقد بودند حباب شکل‌گرفته در بازار سرمایه، درصورتی‌که مدیریت نشود، می‌ترکد و آثار فاجعه باری
برای اقتصاد دارد، شخص رئیس‌جمهور و وزیر اقتصاد مردم را دعوت به بورس می‌کردند؛ دعوت‌هایی که بی‌سابقه بود و تنها ثمره آن، سود دولت و رفع کسری بودجه بود! زیرا آن‌طور که وزیر اقتصاد در اسفندماه سال قبل اعلام کرده بود، دولت حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان از بورس کسب درآمد کرده است.
 دوگانگی‌های دولت در مورد بورس
با تمام این تفاسیر، تمام تناقضات روحانی در مورد بورس را باید پای عدم درک صحیح وی از مسائل بازار سرمایه دانست. شخصی که روزی مردم را به بورس دعوت کرده و می‌گوید دولت حمایت می‌کند  و روز دیگر می‌گوید نباید همه سرمایه خود را به بورس بیاورید! اما دراین‌بین سخنان متناقض رئیس‌جمهوری، شاید در کوتاه‌مدت به ضرر وی و عصبانیت مردم منجر شود، اما در بلندمدت آسیب‌های فراوانی به اعتماد عمومی و جامعه وارد می‌کند. همچنان که مشخص است بی‌اعتمادی که دولت دوازدهم در خصوص دست‌کاری در شاخص‌های بورس و حمایت‌های صوری از بازار سرمایه ایجاد کرده است، تا سال‌ها در ذهن مردم باقی خواهد ماند و به‌سختی می‌توان دوباره مردم را ترغیب کرد که سرمایه خود را در بازارهای مالی داخلی سرمایه‌گذاری کنند  و امروز می‌بینیم که قشر بسیاری از مردم خصوصا جوانان به‌سوی رمزارزها رفته و از بورس و طلا و سکه و بانک فراری هستند. البته می‌توان امید داشت که در دولت سیزدهم و با رویکردی تازه و عقلانی، اعتماد ازدست‌رفته سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه بازگردد که البته نیازمند  تدبیر اقتصادی و سرعت عمل در اجرای راه‌حل‌هایی می‌باشد که نتیجه آن در تابلوی معاملات بازار بورس نشان داده شود و باعث بازگشت آرامش به بازار و حاکم شدن فضای منطقی در آن باشد.