از رنجی که می‌بریم - روزنامه رسالت | روزنامه رسالت
شناسه خبر : 25316
  پرینتخانه » اجتماعی, مطالب روزنامه تاریخ انتشار : 28 تیر 1399 - 8:31 |
بررسی مشکلات سایت دفن زباله صفیره اهواز؛

از رنجی که می‌بریم

خبرنگار اهوازی با ابراز گلایه‌مندی از وضع موجود می‌نویسد، «فضا بیشتر به صحنه‌های آخرالزمانی و خوف آور فیلم‌های هالیوود می‌ماند، آنجا که شهر ویران‌شده و پرندگانی سیاه بال، بر فراز تلی از آوار و زباله پرواز می‌کنند.
از رنجی که می‌بریم

گروه اجتماعی
خبرنگار اهوازی با ابراز گلایه‌مندی از وضع موجود می‌نویسد، «فضا بیشتر به صحنه‌های آخرالزمانی و خوف آور فیلم‌های هالیوود می‌ماند، آنجا که شهر ویران‌شده و پرندگانی سیاه بال، بر فراز تلی از آوار و زباله پرواز می‌کنند.جاده دسترسی«سایت زباله !» از میان کوه‌هایی از زباله‌های رنگارنگ می‌گذرد!» ماجرا این است که روزانه یک هزار تن زباله شهر اهواز به سایت پسماند صفیره منتقل می‌شود. اگرچه روش به کار گرفته در این سایت (روش نیمه هوازی موسوم به فوکوئوکا) قرار است مانع از آلودگی زیست‌محیطی شود اما به دلیل دفن غیراصولی زباله، آلودگی‌ها همچنان ادامه دارد و طی روزهای گذشته دود شدید ناشی از آتش‌سوزی در مدفن پسماند به کمک کرونا آمد تا تکمیل‌کننده روزگار سخت اهوازی‌ها باشد، موضوعی که از فرط تکرار،  نماد و نشانه‌ای است از صفیر رنج و درد این مردمان، صفیری که قرار نیست به گوش هیچ مسئولی برسد تا طبیعی‌ترین حق و مطالبه آنان ستانده شود.  

  صفیره، تهدید علیه بهداشت عمومی 
سایت صفیره در سال ۸۹ به‌عنوان سایت مصوب محیط‌زیست در طرح جامع مدیریت پسماند شهر اهواز تصویب شد و شهرهای شیبان و کوت عبدالله نیز موظف شدند زباله خود را به این سایت منتقل کنند. این سایت با مساحتی بالغ‌بر ۱۲۵ هکتار هرساله و در فصول مختلف سال به‌ویژه تابستان‌ها شاهد آتش‌سوزی‌های مکرر اعم از عمدی و غیرعمدی است.  اشرفی، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست خوزستان در این زمینه می‌گوید: « میزان پسماندهای شهر اهواز به‌طور میانگین ۸۰۰ تن در شبانه‌روز است که این حجم از زباله در محل دفن پسماندها به‌طور غیربهداشتی رها می‌شوند و به لحاظ عدم مدیریت، آلودگی زیست‌محیطی شدیدی ایجاد کرده‌اند. آتش‌سوزی‌های عمدی و غیرعمدی که در چهار ماه اخیر در این سایت داشتیم آلودگی قابل‌توجهی به سمت شهر اهواز آورد و تنفس را برای ساکنان آن مناطق بسیار سخت و دشوار کرد.» اشرفی با یادآوری این‌که تذکرات زیادی به مسئولان شهرداری داده‌شده اما هیچ اقدامی از جانب آن‌ها صورت نگرفته، توضیح می‌دهد: « باوجود تذکرات اداره کل حفاظت محیط‌زیست خوزستان به سازمان مدیریت پسماند شهرداری اهواز برای انجام اقدامات کوتاه‌مدت و برنامه‌ریزی کامل برای ساماندهی محل دفن زباله‌های اهواز، هیچ اقدامی در این خصوص انجام‌نشده است، حتی در آخرین بازدیدی که از این سایت داشتیم باوجود میزان آلودگی بالای آن، هیچ اقدام مؤثر و مطلوبی از سوی شهرداری برای ساماندهی این وضعیت انجام‌نشده است. در این راستا کارگروهی متشکل از معاون عمرانی استاندار و معاون دادستان و دیگر مسئولان مربوطه تشکیل‌شده و اداره محیط‌زیست شهرستان اهواز برای رسیدگی مسئولان شهرداری به این وضعیت کیفرخواستی را به جرم تهدید علیه بهداشت عمومی تنظیم کرده و دادستانی هم‌روی این موضوع حساس شده که قطعا برخوردهای لازم صورت خواهد گرفت.» 

 از متد «فوکوئوکا»ی ژاپنی تا دفن به شیوه سنتی 
گویا  داستان صفیره از همان ابتدا، چندان بغرنج نبوده و زمانی که به‌عنوان سایت دفن زباله اهواز انتخاب‌شده با تخصیص بخشی از اعتبارات، چندین کیلومتر جاده احداث‌ شد و بعد هم با برق‌کشی، دیوارکشی، زیرسازی و بتن‌ریزی کف سلول، حوضچه جمع‌آوری شیرابه ، کارخانه پردازش و تفکیک و جاده‌های دسترسی،  سایت صفیره محصور و اولین سلول دفن به روش بهداشتی با متد«فوکوئوکا» که  الگو گرفته از کشور ژاپن بود در آن ایجاد شد. این سلول تا سال ۹۳ با وضعیت خوبی به فعالیتش ادامه می‌داد و طبق پیش‌بینی‌های صورت گرفته سلول اول باید طی ۵ سال پر می‌شد و در این فاصله شهرداری باید اقدام به احداث سلول دوم می‌کرد. اما در ابتدای شورای چهارم با تغییرات در سازمان پسماند، امورات از مدار کار فنی و متعهدانه خارج شد و سلول اول پیش از موعد ظرفیتش پر شد. احداث سلول ۲ نیز علی‌رغم صرف هزینه‌های زیاد و پیشرفت فیزیکی ۹۰ درصدی به دلایلی ازجمله پرونده‌های شورای چهارم به تعطیلی کشیده شد. یکی از مواردی که به کاهش عمر سلول یک کمک کرد تعطیل شدن کارخانه پردازش بود که به سبب آن دیگر تفکیکی صورت نپذیرفت و حجمی بسیار بیشتر از حجم تعریف‌شده وارد سلول شماره یک شد.  
در شورای پنجم و با انتصاب شهردار جدید،  با بیرون کشیدن کارخانه پردازش از زیر تلی از زباله، سالن دریافت بازسازی و ورودی سایت، آسفالت شد و مدتی کار خوب پیشرفت رفت اما دوباره رشته امور از دست متولیان امر خارج شد و صفیره به قبرستانی برای زباله‌ها و بستری مستعد برای آتش‌سوزی بدل گشت. 

  کمبود اعتبارات، فرافکنی است 
هژیر کیانی، دبیر انجمن دوستداران محیط‌زیست خوزستان در گفت‌وگو با « رسالت » وسعت زیاد سایت صفیره و حجم بالای ورودی زباله به این سایت که روزانه چیزی حدود ۱۰۰۰ تن زباله اعم از تر و خشک است را بستری برای بروز آسیب‌های جدی می‌داند. وی مشکل جدی در حوزه پسماند در کل شهرستان‌های استان خوزستان و به‌ویژه کلانشهر اهواز را عدم اجرای اصولی مراحل چندگانه مدیریت پسماند عنوان کرده و در این زمینه توضیح می‌دهد: 
« سایتی مثل صفیره تنها در مقطعی دارای سیستم مکانیزه بوده است ولی ازآنجایی‌که موضوع پسماند هیچ‌گاه اولویت استان، مدیران بهداشتی استان، استانداری و شهرداری نبوده  ، هیچ‌کدام از مراحل پنج‌گانه‌ای که آیین‌نامه اجرای
آن در قانون مدیریت پسماند آمده، اجرانشده است.  شاید بتوان گفت دلیل آن‌هم عدم شناخت مسئولین ذیربط از پیامدهای محیط‌زیست انسانی و طبیعی است.  به‌عنوان‌مثال اتفاقی که در حوزه مدیریت پسماند در اصفهان می‌افتد در هیچ‌کدام از شهرهای ما در خوزستان
رخ نمی‌دهد. ضمن این‌که ما در استانمان یکسری محدودیت‌های دمایی و اقلیمی و محیطی نیز داریم که اتفاقا می‌بایست اینجا موضوع خیلی جدی‌تر گرفته می‌شد. گرمای هوا در اینجا سرعت فساد زباله‌ها را بالا می‌برد. به‌علاوه ما مشکل سطح‌های پایین آب‌های زیرزمینی راداریم و همه این‌ها ضرورت نگاه جدی به بحث زباله را ایجاب می‌کند. محیط‌زیست انسانی و شهری خوزستان در موضوع زباله نیازمند یک عملیات نجات بخشی است. ولی مسئولین شهرداری و شورای شهر هیچ برنامه مدون و چشم‌انداز مشخصی برای این موضوع ندارند، درصورتی‌که این مسئله از بعد اقتصادی بسیار مهم است و از بعد بهداشتی و محیط زیستی می‌تواند خطرآفرین باشد. » 
نماینده تشکل‌های محیط‌زیست استان خوزستان، ایراد بودجه‌ای را در عدم اجرای طرح‌های حوزه مدیریت پسماند یک لاف دانسته و معتقد است: شهرداری برای عمل در این حوزه درآمدهای مکفی دارد اما بی‌برنامگی و سوء مدیریت،  موضوعی است که خوزستان و کلانشهر اهواز در حوزه مدیریت پسماند از آن رنج می‌برد: «سالانه بیش از
 ۷۰ میلیارد تومان تنها اعتبارات حاصل از عوارض آلایندگی به‌حساب شهرداری واریز می‌شود و اگر بگویند واریز نمی‌شود این از سوء مدیریت کسانی است که متولی دریافت این عوارض هستند. مسئولین شهرداری، اعتباراتی که در این سال‌ها جذب‌شده را کجا هزینه و چه کمکی به محیط‌زیست کرده‌اند؟ عوارض آلایندگی محیط‌زیست مستقیما باید در جهت بهبود و کیفیت زیستن در شهرها و محیط‌زیست انسانی و طبیعی آن محدوده و استان و کلانشهر اهواز هزینه بشود که متأسفانه تابه‌حال چنین اتفاقی نیفتاده است. بنابراین بحث کمبود اعتبارات و منابع کاملا فرافکنی و مسئولیت گریزی مستقیم شهرداری و متولیان امر پسماند در اهواز  است. موضوع تفکیک زباله از مبدأ که دیگر یک اقدام فرهنگی است و بودجه چندانی نیاز ندارد . چرا در آن حوزه کاری صورت نگرفته است؟ » 
کیانی می‌گوید: مردم روستای صفیره سال‌هاست از این موضوع رنج می‌برند و به خاطر خسارت‌هایی که دیده‌اند می‌توانند با باز کردن یک پرونده حقوقی از شهرداری طلب غرامت کنند: « یک وکیل و مدعی‌العموم می‌تواند به دلیل عدم اجرای قانون دفن پسماند که تهدید علیه بهداشت عمومی و اقدامی مجرمانه است از شهرداری شکایت کرده و طلب غرامت نماید. » 
کیانی در خصوص آتش‌سوزی‌ها در سایت صفیره می‌گوید: « آتش‌سوزی‌ها باید
 کارشناسی بشود چه‌بسا ممکن است این عمدی بودن کار خود متولیان زباله باشد که بخواهند این‌ها را بسوزانند و یک‌باره از شرش خلاص بشوند. نمی‌شود صرفا مردم یا 
دوره‌گردها را متهم کرد. ما یکسری شواهد و مستندات داریم که می‌گوییم این کار عمدی است، شهرداری هم اگر مستنداتی در خصوص مقصر نبودن خودش دارد منتشر کند. این موضوع را ما در مورد شهر ایذه شاهد بودیم. سال‌ها در سایت رادفند ایذه زباله‌ها را آتش می‌زدند. انجمن دوستداران محیط‌زیست استان آمد و جلوی‌شان را گرفت و برای
شهرداری نیز حکم حبس تعزیری آمد. اما متأسفانه الان در نزدیکی مناطق مسکونی به شکل بدتری دفن زباله صورت می‌گیرد. » 

   شهرداری اهواز باید در موضوع مدیریت پسماند به وظایف قانونی خود عمل کند
محمد داس مه، دبیر کمیته حقوقی انجمن دوستداران طبیعت و محیط‌زیست خوزستان در گفت‌وگو با «رسالت » مدیریت اجرایی تمامی پسماندهای عادی را طبق ماده ۷ قانون مدیریت پسماند، بر عهده شهرداری‌ها دانسته و بابیان این‌که شهرداری اهواز در این مهم به‌خوبی ایفای نقش نکرده، می‌گوید: « سال‌های سال است که زباله‌ها در صفیره آتش می‌گیرند و در این زمینه گزارش‌های متعددی در دسترس است. تاکنون اداره کل محیط‌زیست استان خوزستان سه مرتبه از شهرداری اهواز شکایت کرده و جلسات متعددی با شهردار وقت اهواز و دادستان برگزارشده است و موضوع پسماند شهر اهواز چندین مرتبه نیز در شورای سلامت امنیت غذایی کارگروه مدیریت پسماند استانداری مطرح‌شده اما تا همین اردیبهشت‌ماه گزارشاتی حاکی از استمرار وضعیت نامناسب در سایت صفیره و عدم اعمال تغییرات در آن واصل‌شده است. » 
داس مه، عدم تفکیک زباله از مبدأ را در کلانشهری همچون اهواز یکی از ایرادات اساسی شهرداری اهواز عنوان کرده و بیان می‌دارد: « بحث تفکیک زباله از مبدأ و جداسازی پسماندهای خشک اعم از کاغذ، کارتن، پلاستیک، قوطی و امثالهم جزء تکالیف شهرداری‌هاست. این موضوع اگر به‌درستی صورت بپذیرد هم می‌تواند به اقتصاد ملی کمک کند و هم بازیافت این‌ها موجب کاهش حجم ورودی زباله به سایت صفیره می‌شود. اکنون در شهر بهبهان یک پیمانکار بسیار قدر در بحث تفکیک زباله از مبدأ در حال فعالیت است که از طریق برقراری ایستگاه‌های ثابت و خودروهای سیار پسماند خشک را جمع‌آوری می‌کند اما متأسفانه در کلانشهر اهواز این موضوع را شاهد نیستیم.  همین شرکتی که در بهبهان کار می‌کند، پیمانکار قم، شیراز و گناوه نیز هست. ما با این‌ها نشست داشتیم، این‌ها اظهار داشتند حجم زباله‌های اهواز آن‌قدر بالاست که بالاترین کار اقتصادی برای ما به‌حساب می‌آید. به‌علاوه تفکیک زباله از مبدأ بزرگ‌ترین کمک به طبیعت هم محسوب می‌شود چراکه ماهانه از ورود هزاران تن پسماند خشک به طبیعت جلوگیری می‌شود. اما متأسفانه در شهری چون اهواز با جمعیت میلیونی پسماند خشک و تر هر دو باهم وارد سایت می‌شود که خب ظرفیت این سایت هم محدود است. باید از طریق ایستگاه‌های ثابت پسماند خشک و خودروهای سیار اجازه ورود حجم وسیعی از این‌ها را به درون سایت ندهند.»
داس مه، تبدیل زباله‌های تر به انرژی یا کود را طبق تبصره ۲ ماده ۲۰ قانون هوای پاک از دیگر وظایف شهرداری‌ها دانسته که در این مورد نیز تاکنون اقدامی از سوی شهرداری اهواز صورت نپذیرفته است:
« برحسب  تبصره ۲ ماده ۲۰ قانون هوای پاک شهرداری‌ها مکلف هستند با کمک بخش خصوصی ظرف مدت سه سال بعد از ابلاغ قانون برای شهری که در حوزه خودشان است زمینه‌های تبدیل پسماند را به انرژی یا کود فراهم کنند. اگر بحث تفکیک زباله از مبدأ صورت بپذیرد و از ورود پسماند خشک به سایت جلوگیری شود و از طرفی باقی‌مانده این‌ها را که چیزی حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد است به انرژی یا کود تبدیل کنند درنهایت سایت تفکیک زباله باکمترین حجم زباله مواجه خواهد بود. » 
این وکیل پایه‌یک دادگستری در خصوص گزارشات آتش‌سوزی‌های متعدد در سایت صفیره می‌گوید: « بخشی از این آتش‌سوزی‌ها می‌تواند به دلیل جرقه‌های ناشی از گاز متان و دیگر گازها باشد که اساسا با آن حجم عظیم زباله اجتناب‌ناپذیر است. البته گزارش‌های دیگری هم موجود است که این آتش‌سوزی‌ها به‌صورت عمدی و توسط نیروی انسانی مسئول یا غیرمسئول صورت گرفته است. دلیل این آتش‌سوزی‌ها هر چه که باشد نتیجه‌اش دود و بوی نامطبوعی  است که در آن منطقه متصاعد می‌شود و این دود تا خود اهواز هم می‌آید و متأسفانه سال‌های سال است که موجب ناراحتی مردم اهواز شده است. طبق ماده ۶۸۸  قانون مجازات اسلامی هم شهروندان عادی، هم انجمن‌ها، هم ناظر اجرایی قانون مدیریت پسماند که اداره محیط‌زیست استان است و هم دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز این حق رادارند که تحت عنوان تهدید علیه بهداشت عمومی با گزارش جرم به دادستانی محل وقوع بزه که دادستانی اهواز است از شهرداری شکایت کنند. » 
داس مه، معتقد است: شهرداری اهواز باید در مسئله مدیریت پسماند تجدیدنظر کرده و به وظیفه قانونی خود در دو حوزه تفکیک و بازیافت زباله از مبدأ و تبدیل زباله‌های تر به انرژی و کود، عمل کند: «شهرداری اهواز می‌گوید، حجم بالای زباله، کار را سخت کرده است درصورتی‌که بسیاری از کارشناسان معتقدند چنانچه از ورود پسماند خشک به سایت جلوگیری به عمل آید و بقیه را هم بتوانند به کود تبدیل کنند، این موضوع به‌راحتی قابل‌حل است. موضوع دیگر بحث آموزش است. طبق ماده ۷ قانون مدیریت پسماند تمام فرآیندها ازجمله جمع‌آوری، پردازش، دفع و دفن زباله و موضوع آموزش بر عهده شهرداری و ناظر یعنی سازمان حفاظت محیط‌زیست است. ازآنجایی‌که بحث پسماند ریشه در فرهنگ مصرف دارد، با آموزش صحیح و مستمر می‌توان مردم را به تولید زباله کمتر تشویق نمود. متأسفانه ما در بسیاری از شهرهای استان و ایران بیش از نرم جهانی تولید زباله داریم. در خود اهواز میزان تولید زباله طبق گزارشات بسیار بالاست. برخی‌ها معتقدند روزانه ۱۰۰۰ تن زباله در اهواز تولید و جمع‌آوری می‌شود که میانگین آن برای هر شهروند می‌شود روزانه چیزی حدود  يك کیلوگرم زباله که چنین حجمی هم دفن اش دشوار می‌شود و هم هزینه‌بر است. » 
وی می‌گوید: «زمانی که در طرح جامع شهری اهواز سایت صفیره به‌عنوان محل دفن زباله انتخاب شد با یک شرکت ژاپنی قراردادی برای احداث یک سلول منعقد شد، اما ظرفیت این سلول با حجم بسیار بالای زباله ورودی همخوانی نداشت و خیلی سریع پر و طرح با شکست مواجه شد. بعدها نیز هیچ اقدامی برای تأسیس سلول دیگر صورت نگرفت. در حال حاضر  شهر اهواز در بحث پسماند با مشکل تهدید علیه بهداشت عمومی مواجه بوده و وضعیت خیلی وخیم است و شهرداری باید پاسخگو باشد. البته دربند ۲ ماده ۲۰ هوای پاک، نام دولت نیز در کنار شهرداری برای تبدیل پسماند به انرژی آمده، درنتیجه دولت وظیفه دارد اعتبارات عمرانی لازم را از محل تملک و دارایی‌ها به شهرداری تخصیص بدهد.» 

 بجد پایِ شکایت خود از مدیران سهل‌انگار شهرداری هستیم!
محمدجواد اشرفی، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان خوزستان در گفت‌وگو با « رسالت » می‌گوید: «سازمان حفاظت محیط‌زیست حسب وظیفه نظارتی خود مکرر به مسئولین شهرداری اهواز و مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری طرح موضوع کرده اما ازآنجایی‌که اقدام مؤثری را در این زمینه از طرف مدیریت پسماند شهر اهواز شاهد نبوده‌ایم، در کنار پیگیری‌های اداری، موضوع را به مراجع قضائی نیز منعکس کرده و در حال حاضر طرح شکایت از مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند در این مراجع تحت رسیدگی است.» 
اشرفی در خصوص شکایات قضائی 
صورت گرفته توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست از شهرداری اهواز بیان می‌دارد: « هدف ما از طرح این شکایات بیشتر سازندگی بوده است تا محکومیت شهرداری به حبس،  لذا  تا حدودی در سنوات قبل و در سال جاری سعی کردیم با روش‌های مدارا با این موضوع برخورد کنیم هرچند مدارا نیز تا به اکنون جواب نداده است. درنتیجه در این مرحله بجد پای شکایت خودمان ایستاده‌ایم و یقینا خواستار محکومیت مدیران سهل‌انگار در این موضوع هستیم.» وی در خصوص ادعای نبود اعتبارات از سوی شهرداری می‌گوید:
« ازآنجایی‌که درآمدهای شهر اهواز  با هزینه‌های جاری برابر است، مسئله کمبود درآمد وجود دارد اما اولویت‌بندی هزینه‌ها هم مهم است.  به‌عنوان‌مثال فعالیت‌های عمرانی مختلفی در شهر صورت می‌گیرد اما موضوع مدیریت محل دفن پسماند جزء اولویت‌های هزینه‌ای شهرداری نیست.» 

 برای مکانیزه صددرصدی سایت صفیره، نیازمند اعتبارات دولتی هستیم 
مهران باباپور، نايب رئیس شورای اسلامی شهر اهواز در گفت‌وگو با «رسالت » مشکل اصلی در عدم تکمیل سلول ۲ و احداث سلول ۳ در سایت صفیره را نبود اعتبارات لازم دانسته و خاطرنشان می‌کند: « در همان روزهای نخست ورود به شورای پنجم یکی از موضوعات مورد پیگیری ما همین بحث سلول دفن زباله‌های بهداشتی بود. رئیس سازمان مدیریت پسماند نیز در این زمینه پیگیری‌های بسیار زیادی داشت و بازدیدهای میدانی از شهرهایی همچون مشهد، اصفهان، کرمانشاه و دیگر شهرهای بزرگ صورت گرفت تا از تجربیات آن‌ها استفاده کند. بر همین اساس برای جلوگیری از مخاطرات زیست‌محیطی و به‌ویژه جلوگیری از آتش‌سوزی‌های احتمالی موضوع احداث سلول شماره ۳ در دستور کار قرار گرفت و برای این منظور قرارداد پروژه‌ای به مبلغ ۸ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بسته شد که در حال حاضر ۱۰ روز از شروع این پروژه می‌گذرد. چنانچه این پروژه به‌خوبی پیش برود و اعتبارات لازم به‌وسیله دولت به آن تخصیص داده شود، ظرف مدت ۹ ماه کار آن به اتمام خواهد رسید و حداقل برای چند سال دغدغه مسئولین استانی و زیست‌محیطی و مردم برطرف خواهد شد. اما مشکل عمده اینجاست که دولت از همان سال ۹۱ که
۱۰ میلیارد تومان برای این سایت اختصاص داد، هیچ مبلغ دیگری تاکنون برای این امر تخصیص نداده است.  هزینه‌های مکانیزه این سایت با احتساب قیمت به‌روز دلار، بالغ‌بر ۱۴۰ میلیارد تومان است. این مبلغ برای شهرداری اهواز بسیار سنگین است چراکه در شرایط تحریم هم بنیه اقتصادی مردم ضعیف شده  و هم کارهای به‌اصطلاح عام‌المنفعه که از طریق آن‌ها، شهرداری عوارض اش را وصول می‌کرد به دلیل کرونا جمع شده‌اند. لذا درآمد شهرداری کم شده و این سازمان حتی در پرداخت حقوق ماهانه نیروها و پرسنل خود نیز با سختی مواجه است.» 
باباپور در پاسخ به این پرسش که آیا عوارض آلایندگی که شهرداری دریافت می‌کند، نمی‌تواند پاسخگوی این پروژه باشد می‌گوید: « با توجه به شرایط به وجود آمده عوارض آلایندگی بسیار کمتر از سال‌های پیش اختصاص داده‌شده و به‌اندازه‌ای که بتوانیم این فضا را به‌صورت صد در صد مکانیزه دربیاوریم نیست. ما برای جلب بودجه از دولت مکاتبات زیادی با استانداری انجام داده‌ایم.  حتی اخیر ابا دلار ۱۷ هزارتومانی هزینه‌ها را پیش‌بینی کرده و نامه نوشتیم. امروز با توجه به این‌که استان ما در بحث کرونا از دیگر استان‌ها درگیرتر است و هم این‌که در شرایط تحریمی هستیم، بودجه شهرداری آن‌طور که بایدوشاید پاسخگوی مشکلات این سایت که طی چندین سال به وجود آمده، نیست. » 
نایب‌رئیس شورای اسلامی شهر اهواز در خصوص مشکل تفکیک از مبدأ زباله‌های شهر اهواز و مباحث فرهنگ‌سازی مربوط به آن توضیح می‌دهد: « کار فرهنگی پروسه زمانبری است و با نصب چهار عدد بیلبورد در سطح شهر امکان‌پذیر نیست. در این زمینه نیز کارهایی صورت گرفته است. زمانی که مدارس هنوز به دلیل کرونا تعطیل نشده بودند رئیس سازمان مدیریت پسماند برنامه‌ها و کارهای فرهنگی و آموزشی زیادی را در مدارس تدارک دیده و انجام می دادکه آن‌ها نیز تحت شعاع این وضعیت قرارگرفته و تعطیل شدند. در موضوع تفکیک زباله از مبدأ نیز چندین بار مناقصه‌اش را به مزایده گذاشتند و چندین شرکت نیز پای‌کار آمدند اما بعدها در بحث قیمت دهی عقب‌نشینی کردند. البته درنهایت یکی دو شرکت ورود پیداکرده و قراردادهایی نیز منعقدشده است اما هنوز کار به آن شکلی که موردنظر مردم و اصحاب رسانه و مورد امید ما بوده   شکل نگرفته است. » 
باباپور فرضیه عمدی بودن آتش‌سوزی‌های اخیر توسط خود متولیان امر زباله را به‌شدت تکذیب کرده و تأکید می‌کند سرنخ‌هایی در خصوص عوامل این آتش‌سوزی‌ها به دست آورده‌ایم.  

|
به اشتراک بگذارید
تعداد دیدگاه : دیدگاه‌ها برای از رنجی که می‌بریم بسته هستند

مجوز ارسال دیدگاه داده نشده است!

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.