حنیف غفاری
«مایک پمپئو» مدعی شده است که از امروز ( به وقت ایران )، تحریم های چندجانبه شورای امنیت علیه ایران باز گشته و کشورهای دیگر، ملزم به پیروی از قطعنامه های قبلی شورای امنیت، خصوصا قطعنامه ۱۹۲۹ در قبال کشورمان هستند. در مقابل، شورای امنیت سازمان ملل متحد ادعای آمریکا را رد کرده و بیانیه ای در خصوص بازگشت تحریم های چندجانبه علیه ایران صادر نکرده است.در این میان، تروئیکای اروپایی نیز با صدور بیانیه ای جداگانه، تاکید کرده اند که تعلیق تحریم های چندجانبه شورای امنیت سازمان ملل متحد ادامه دارد.
طی روزهای اخیر، بارها تاکید شده است که به لحاظ حقوقی ، واشنگتن نه تنها به دلیل خروج از برجام صلاحیت فعال سازی یکجانبه مکانیسم ماشه را نداشته، بلکه نمی تواند بدون تایید شورای امنیت سازمان ملل متحد و عالی ترین مقامات اجرایی آنها( رئیس دوره ای شورای امنیت سازمان ملل و دبیر کل این سازمان ) بازگشت تحریم های چندجانبه علیه ایران را اعلام کند.
دولت ترامپ پس از خروج یکجانبه از ایران،تحریم های یکجانبه آمریکا را علیه کشورمان بازگرداند. با توجه به تداخل زیاد  آثار عملی و عینی «تحریم های یکجانبه آمریکا» و « تحریم های چندجانبه شورای امنیت »،عملا بسیاری از شرکتها ، موسسات اعتباری و بانکی و …. ارتباطی با کشورمان پس از خروج یکجانبه آمریکا از برجام برقرار نکرده اند. فراتر از آن،حتی بسیاری از این شرکتها و کمپانی ها( چه در سطح دولتی و چه در سطح خصوصی کشورها)، پس از انعقاد توافق برجام نیز به دلیل آنچه وزارت خزانه داری آمریکا «ریسک پذیر بودن سرمایه گذاری در ایران» می خواند، عملا وارد مراودات تجاری و اعتباری با کشورمان نشدند.به عبارت بهتر، آثار عملی «تحریم های یکجانبه آمریکا» و «تحریم های چندجانبه» ، خصوصا در عرصه اقتصادی، با یکدیگر هم پوشانی آشکاری پیدا کرده است. بسیاری از تحلیلگران معتقدند  دیگر تحریمی باقی نمانده است که دولت ترامپ علیه ایران اعمال نکرده باشد! حتی بسیاری از اعضای کاخ سفید معتقدند که دولت آمریکا با تکیه بر استراتژی فشار حداکثری ( پس از بازگرداندن تحریم های یکجانبه ) ، دیگر اهرمی واقعی  جهت اعمال فشار بر ایران ندارد .در مقابل، جمهوری اسلامی ایران نیز با تکیه بر «استراتژی مقاومت فعال» قدرت مانور آمریکا در مقابل خود را کاهش داده است.
اما در این میان خطری وجود دارد که نباید از آن غفلت شود! اینکه «کشمکش آمریکا- اعضای شورای امنیت» بر سر تحریم های چندجانبه ، نباید ما را از «بازی اصلی آمریکا- اروپا» در قبال کشورمان غافل سازد! این بازی مشترک، متکی به حضور ترامپ یا بایدن در کاخ سفید نیست .
به عبارت بهتر، قطعات این پازل مدتهاست از سوی واشنگتن، لندن، برلین و پاریس چیده شده است! روح حاکم بر این پازل را « مهار همه جانبه ایران قدرتمند» تشکیل می دهد. حتی بایدن و همراهانش نیز معتقدند باید تاریخ انقضای اعمال برخی محدودیت های هسته ای علیه برنامه هسته ای ایران از بین رفته و این موارد، به محدودیت هایی دائمی تبدیل شوند. در این خصوص لازم است بند موسوم به غروب آفتاب (Sunset) ) مورد بازبینی و تغییر قرار گیرد. دموکراتها نیز مانند جمهوری خواهان از «دسترسی بازرسان آژانس به هر مکان در ایران » هستند، حتی به بهانه «ادعاهای دروغین صهیونیستها»!اروپائیان و آمریکا همچنین به دنبال این نیز هستند که  موضوع توان موشکی ایران در قالب یک الحاقیه، به توافق هسته ای پیوست شود و یا ترتیبی اتخاذ شود که توان  موشکی ایران به صورت موازی با توان هسته ای ، محدود شود.
همان گونه که مشخص است، طناب کشی اخیر «آمریکا –اروپا» بر سر نقض محرز قانون توسط کاخ سفید نباید منجر به فراموشی ما نسبت به بازی اصلی طراحی شده از سوی واشنگتن و تروئیکای اروپایی شود. بدون شک آمریکا و سه کشور اروپایی جهت انحراف فکر ما از «پازل ضد ایرانی طراحی شده توسط غرب» ، حاضر به پرداخت هرگونه هزینه ای هستند!