مصطفی خوش چشم، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با خبرنگار «رسالت» بیان داشت: علی‌رغم رد و بدل شدن پیام‌ها میان جمهوری اسلامی ایران و آمریکا به صورت غیر مستقیم طی ماه‌‌های گذشته، مذاکرات معطوف به برجام را از شهریور ماه سال گذشته شاهد نبوده‌ایم. آنچه که اتفاق افتاد، تنها یک جنگ ترکیبی علیه جمهوری اسلامی ایران بود که پس از عدم توفیق غرب در این جنگ ترکیبی و مجموعه‌ای از اقداماتی که از سوی دستگاه‌ها و نهاد‌های مختلف نظام برای ارتقاء جایگاه سیاست خارجه جمهوری اسلامی از اواسط زمستان تا اواسط بهار انجام شد و همچنین به سبب مدیریت پرونده همکاری با آژانس، اقدامات طرف مقابل خنثی شد و جمهوری اسلامی ایران توانست با اقدامات پیش دستانه باعث ضعف در اقدامات آتی طرف آمریکایی شود. وی افزود: طرف آمریکایی‌ها و سه کشور اروپایی‌ به سبب مواجهه با چنین وضعیتی در گام نخست به سراغ توافق موقت رفتند. پیشنهاد توافق موقت طی دو سال گذشته همواره مطرح بوده اما به سبب زیاده خواهی طرف غربی و تقاضای آن‌ها برای اخذ بیش‌‌ترین و مهم‌ترین امتیازات  و دادن کمترین میزان هیچ‌گاه مورد نظر جمهوری اسلامی ایران قرار نگرفت. خوش چشم تصریح کرد: پس از آنکه توافق موقت مورد پذیرش جمهوری اسلامی ایران قرار نگرفت، طرف آمریکایی دست به یک عقب نشینی قابل ارزیابی و چشم گیر زد و پذیرفت تبادل زندانی‌ها و آزادسازی اموال بلوکه شده ایران را خارج از چارچوب برجام اجرا کند. به طورکلی این تبادل ارتباطی به برجام نداشت اما طی دو سال گذشته آن‌ها می‌کوشیدند این امر را به عنوان بخش متصل به برجام و مذاکرات صورت بگیرد. مهم‌ترین دلیل آن‌ها عدم حفظ فشار از روی جمهوری اسلامی ایران بود؛ آن‌ها نمی‌خواستند که فشار از جمهوری اسلامی چه بسا در اندازه آزاد سازی چندمیلیارد دلار از پول‌های بلوکه  شده مردم ایران برداشته شود. کارشناس مسائل بین‌الملل همچنین خاطرنشان کرد: پس از مجموع اقدامات و مقاومتی که جمهوری اسلامی ایران در مقابل جنگ ترکیبی طرف غربی نشان داد، سرانجام آمریکایی‌ها پذیرفتند  پای مذاکره برای تبادل زندانی‌ها بیایند و پول‌های بلوکه شده ایران را آزاد کنند. بخش نخست این پول‌ها از مسیر عراق آزاد شد که مجدد به سبب زیاده خواهی طرف غربی و بر اساس برخی منابع اعلامی؛ در لحظه‌های پایانی یک اسم دیگر به لیست‌ خود اضافه کردند که به هیچ عنوان مورد پذیرش و موافقت جمهوری اسلامی ایران نبود. به بیان دیگر آمریکایی‌ها بار دیگر نقض تعهد در معامله کردند که البته تازگی ندارد و همواره از سوی آن‌ها صورت می‌گیرد.براین اساس می‌توان عنوان کرد که آینده تبادل زندانیان و آزادسازی پول‌های بلوکه ایران به طرف آمریکایی بستگی دارد و اینکه آیا با دیدن مقاومت ایران به عقلانیت و شرایط گذشته بر می‌گردند یا خیر؟او متذکر شد: اخباری که از سوی غربی‌ها می‌رسد، بیانگر نوعی عقب نشینی است. در ماه اکتبر یعنی مهرماه سال جاری، تحریم‌های مندرج در قطعنامه‌های سازمان ملل و در حوزه‌های‌ همکاری‌های موشکی‌ و هسته‌ای به پایان می‌رسد و درحقیقت تعلیق می‌بایست مبدل به نقض شود. اروپایی‌ها از چندی پیش زمزمه‌هایی برای اجرای مکانیزم ماشه می‌کردند تا ایران به چنین امتیازی دست پیدا نکند. به تازگی گزارش‌هایی را‌منتشر کرده‌اند که اگر صحت داشته باشد حاکی از این است که آمریکا و اروپا از تهدید خود عقب‌نشینی کردند و تحریم‌های سرزمینی خود را حفظ خواهند کرد، لذا تحریم جدید علیه ایران اعمال نخواهند کرد.وی یادآور شد: براساس این اخبار اروپایی‌ها بیان می‌دارند که اجازه می‌دهند تحریم‌های سازمان ملل که فراگیر بر جهان است، در زمینه فناوری و همکاری‌های موشکی برداشته شود اما تحریم‌های شخصی‌شان در اتحادیه اروپا و آمریکا حفظ شود. این امر به معنای تثبیت در دایره اعمال تحریم‌ها از سازمان ملل به اتحادیه اروپا خواهد بود. طبیعی است که در شرایط عادی و چنانچه این خبر اعلام نمی‌شد، اروپا و آمریکا بازهم به همکاری موشکی با ایران نمی‌پرداختند. خوش چشم بیان داشت: در صورت صحت خبر منتشر شده از سوی رویترز می توان گفت، اروپا و آمریکا در استفاده از مکانیسم ماشه عقب نشینی کرده‌اند و به دنبال اجرای مکانیزم ماشه نیستند. این امر‌تنها گامی به منظور 
عقب نشینی در مواضع اتخاذی پیشین آن‌هاست.وی در خصوص عدم حضور رابرت مالی بیان داشت: وی یکی از مجریان سیاست آمریکاست. به طورکل آمریکایی‌ها بر اساس راهبرد عمل می‌کنند و براساس سیاست اشخاص به ادامه مسیر نمی‌پردازند. بنابراین بود یا نبود وی تاثیری بر روند مذاکرات و گفتمان‌ها نخواهند داشت. چند ماهی‌ست که وی در مرخصی به سر می‌برد و در‌مذاکرات تبادل زندانی‌ها نیز شرکت نداشته است و شخص دیگری ا‌ز سوی مشاور امنیت ملی در مذاکرات حضور پیدا کرد و نبود وی به سادگی با حضور شخص دیگری جایگزین شد. براین اساس می‌توان عنوان داشت که سیاست خارجه آمریکا در کابینه امنیتی؛ مشاور امنیت ملی، وزیر خارجه، وزیر دفاع و رئیس جمهور تعیین تکلیف می‌گردد به ویژه در حوزه سیاست‌های راهبردی که ارتباط با رقبا همچون جمهوری اسلامی ایران، چین و روسیه دارد. او در پایان این گفت‌وگو بیان داشت: بدون حضور مالی، بخشی از توافق زندانی‌ها به ویژه در حوزه آزادسازی بخش کوچکی از پول‌های بلوکه شده ایران شروع شد. باید منتظر ماند و دید که آینده این توافق به کدام سمت خواهد رفت.