محسن پیرهادی
اقدام اخیر پارلمان اروپا علیه سپاه پاسداران، موجی از نگرانی و انزجار را در میان هم‌میهنان برانگیخته است. این اقدام از چند منظر، خطایی راهبردی است:
اول. سپاه، یکی از ملی‌ترین و مردمی‌ترین نیروهای نظامی دنیاست و حتی روند شکل‌گیری آن، بیش از آن‌که از  بالا به پایین و توسط سیاست‌مداران و حاکمان رقم خورده باشد، از پایین به بالا و از دل محلات و کوچه و خیابان‌های شهرهای ایران و به‌ضرورت جنگ تحمیلی صدام و متحدانش علیه ایران موجودیت پیداکرده است. سپاه، در دل تمام روزها و شب‌های سخت ملت ایران، از بلایای طبیعی گرفته تا تهدید خارجی در کنار مردم بوده و حتی در خدمت‌رسانی در ایام کرونا خوش درخشیده است‌. تحریم کردن و تروریست نامیدن چنین نیرویی، تحریم یک ملت و توهین به آنان است و نتیجه‌ای که برخی اروپایی‌ها در پی آنند رخ نخواهد داد.
دوم. این اولین‌بار نیست که این نیروی میهنی محبوب، تحریم می‌شود؛ پیش از این نیز دولت آمریکا در دوران ترامپ چنین خطایی کرده بود و همه می‌دانیم که ترامپ، به غلط‌های فاحش و سبک‌سری شهره است و شاید از همین رو، عمر سیاست و قدرتش، کوتاه شد و حتی در کشور خود، شکست خورد. اقدام اخیر پارلمان‌ اروپا، دنباله‌روی از سیاست نابخردانه ترامپ است و نتیجه‌ای مانند یا بدتر از آن برای سردمداران فعلی این اتحادیه خواهد داشت.
سه. ما انتظار داریم رؤسای دولت‌های اروپایی با وجود تمام مناقشات و اختلافات، عاقل‌تر از آن باشند که یک نیروی مقتدر منطقه غرب آسیا که در هم کوبنده داعش بوده و حتی مستقیم و غیرمستقیم، به امنیت ملت‌های دیگر از جمله اروپا کمک کرده را در فهرست سازمان‌های تروریستی جای دهند. مصوبه اخیر پارلمان اروپا، تا زمانی که به تصویب رؤسای ۲۸ کشور اروپایی نرسد، رسمیت نخواهد داشت و صرفا رقص دیپلماتیک پارلمان خواهد بود.
چهار. پارلمان اروپا دچار اشتباه محاسباتی شده است که این خطا برگرفته از اطلاعات ناقص و نادرست و لاجرم تحلیل و واکنش معیوب است. اسامی افرادی را تحت عنوان معترض بی‌گناه در متن خود آورده‌اند که مرتکب قتل و موجب ناامنی شده‌اند. 
این اطلاعات عموما توسط رسانه‌های فارسی‌زبان سلطنت‌طلب و گروهک منافقین که هر دو دستشان به خون هزاران زن و مرد ایرانی آغشته است، تولید و رسانه‌ای شده است و لازم بود اعضای پارلمان اروپا قبل از بازی خوردن در نمایش رسانه‌ای دشمنان جمهوری اسلامی ایران، صحت و اعتبار منابع خود را می‌سنجیدند.
پنج. تحریم و تروریستی خواندن سپاه، حتی اگر رسمی هم شود، هیچ خللی در اراده و عزم فرزندان ملت ایران در نیروهای مسلح و خدشه‌ای به ارادت و علاقه مردم نسبت به حافظان امنیت خود نخواهد داشت. احتمالا خود اتحادیه اروپا هم صرفا به‌دنبال رهگیری استراتژی فشار بیشتر اقتصادی و رسانه‌ای از این طریق است که بی‌ثمر بودن آن از پیش پیداست. فقط این خود کشورهای اروپایی و به‌ویژه دولت‌های شرقی و جنوبی این اتحادیه‌اند که در برابر تروریست‌های واقعی از قبیل داعش که بعضا خودشان در پیدا و پنهان از آنها حمایت کرده‌اند، تنها خواهند ماند.