ابوالفضل ظهره‌وند، تحلیلگر  مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با «رسالت» پیرامون اقدام اخیر تروئیکای اروپایی مبنی بر تهیه پیش‌نویس قطعنامه‌ علیه ایران با هدف محکومیت تعلیق بازرسی‌های آژانس اتمی توسط کشورمان، اظهار داشت: تهیه پیش‌نویس قطعنامه از سوی سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان و طرح آن در نشست شورای حکام با هدف ایجاد فشار بر جمهوری اسلامی ایران و وادار کردن آن برای اجرای درخواست‌های این کشورها به رهبری آمریکاست.
ظهره‌وند افزود: پیش‌ازاین نیز شاهد بودیم جوزف بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا موضوع برگزاری نشست غیررسمی کشورهای اروپایی و آمریکا با ایران را مطرح کرد، اقدامی که درواقع ترفندشان علیه ایران بود تا با انجام آن آمریکایی‌ها بدون قبول هیچ‌گونه مسئولیتی وارد برجام شوند. علاوه بر این، اروپایی‌ها با این اقدام درنظر داشتند موضع کشورمان مبنی بر لغو تمامی تحریم‌ها و اجرای تعهدات برجام از سوی طرف اروپایی را لوث و بی‌اثر کنند و در موضع ایران و ساختار حاکمیتی کشورمان شکاف به وجود بیاورند. 
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل ادامه داد: درواقع آن‌ها درصدد هستند بدون این‌که مسئولیتی را در قبال ایران پذیرفته باشند، کشورمان را با مکر و بازی‌های سیاسی بر سر میز مذاکره بیاورند و آن را به اجرای تعهدات برجامی ملزم سازند تا نقطه دلخواهشان قابل‌دستیابی شود. اما ازآنجایی‌که به این هدف خود دست نیافتند و اکنون با در بسته مواجه شده‌اند و در مقابل نیز ایران اقداماتی را در راستای توقف اجرای پروتکل الحاقی انجام داده، دوباره تشدید فشارهای خود را با طرح قطعنامه علیه ایران در جلسه شورای حکام دنبال می‌کنند. 
وی همچنین تصریح کرد: در طول حدود ۶ سالی که از اجرای برجام می‌گذرد، ایران به‌تمامی تعهدات خودش در این دوران عمل کرده اما در مقابل بالغ‌بر ۸۰۰ تحریم جدید به تحریم‌های قبلی علیه کشور اضافه شده است. این موضوع نشان می‌دهد، اساسا مسئله غرب، توان هسته‌ای ایران نبوده و نیست و حتی با برجام و اجرای تعهدات توسط ایران همانند روال گذشته نیز این مشکل پایان نخواهد یافت، زیرا هدف نهایی آنان تغییر نظام سیاسی در ایران و تسلیم شدن آن است. بنابراین نتیجه چنین هدفی روشن است و ما باید برای خودمان صورت‌مسئله را به‌خوبی تبیین کنیم و در پیگیری و اجرای سیاست‌ها و اقدامات خودمان این موضوع را مدنظر قرار دهیم.
ظهره‌وند گفت: البته تمامی این اقدامات و شرایط کنونی، باعث شده تا علی‌رغم همه تحریم‌های اعمال شده ما بار دیگر این تجربه را به دست بیاوریم و به این نتیجه برسیم که ایران ناگزیر به تکیه‌بر توان داخلی و تمرکز بیشتر بر ظرفیت‌های خودش است. همین موضوع باعث شده تا  کشورمان از تحریم به‌عنوان یک فرصت استفاده کند. نگاه تبدیل تحریم به فرصت باید به یک نگاه ملی در ساختار حکمرانی کشور و در رأس آن دولت تبدیل شود.