آیا اسرائیل تهدید است یا فرصت؟! - روزنامه رسالت | روزنامه رسالت
شناسه خبر : 41847
  پرینتخانه » سرمقاله, یادداشت تاریخ انتشار : 25 فروردین 1400 - 23:18 |

آیا اسرائیل تهدید است یا فرصت؟!

مدت‌هاست به این كلام شهید قاسم سلیمانی فكر می‌كنم كه فرمود: «در دل هر تهدیدی یك فرصت است، آن فرصتی كه در دل تهدیدها هست در خود فرصت‌ها نیست.» این سخن یك آدم معمولی و بی‌خبر از اوضاع كشور، منطقه و جهان نیست. سخن كسی است كه از جوانی با دشمن در دشت و صحرا  و كوه جنگیده است و نزدیك به 40 سال دست روی ماشه داشته و چكمه خود را پس از دفاع مقدس درنیاورد و یك نفس برای پیروزی ملت ایران و ایجاد امنیت كشور مبارزه كرده است.
آیا اسرائیل تهدید است یا فرصت؟!

محمدكاظم انبارلویی
مدت‌هاست به این كلام شهید قاسم سلیمانی فكر می‌كنم كه فرمود: «در دل هر تهدیدی یك فرصت است، آن فرصتی كه در دل تهدیدها هست در خود فرصت‌ها نیست.» این سخن یك آدم معمولی و بی‌خبر از اوضاع كشور، منطقه و جهان نیست. سخن كسی است كه از جوانی با دشمن در دشت و صحرا  و كوه جنگیده است و نزدیك به ۴۰ سال دست روی ماشه داشته و چكمه خود را پس از دفاع مقدس درنیاورد و یك نفس برای پیروزی ملت ایران و ایجاد امنیت كشور مبارزه كرده است.
ما تردیدی نداریم آمریكا دشمن شماره یك ملت ایران است. نسبت آمریكا با رژیم صهیونیستی و روابط راهبردی واشنگتن با تل‌آویو هم مشخص است. مثلا اگر روزی ما قرار باشد با آمریكا بجنگیم نیازی نیست از تهران، واشنگتن و نیویورك را بزنیم. شیشه عمر آمریكایی‌ها همین رژیم صهیونیستی است كه اكنون در گروگان جبهه مقاومت است.
 رژیم صهیونیستی مدت‌هاست دور تا دور خود را برای تأمین امنیت خود دیوار كشیده است.
 رژیم صهیونیستی مدت‌هاست فكر می‌كند پدافند پاترویت می تواند او را از موشك‌های دوربرد و نزدیك‌برد حزب‌الله و حماس مصون دارد، اما به تجربه آموخته كه موشك‌های پاترویت یك توهم است و هرگز نمی تواند برای ساكنان سرزمین‌های اشغالی امنیت ایجاد كرد. 
رژیم صهیونیستی اكنون در مرزهای غزه، لبنان و سوریه به طور جدی تهدید می‌شود و زورآزمایی خود را در جنگ ۳۳ روزه و جنگ‌های ۸ روزه،
۲۲ روزه و ۵۲ روزه با غزه تجربه كرده است.
رژیم صهیونیستی از دیدگاه ملت ایران و توان پهلوانان و قهرمانان دوران دفاع مقدس و دوران مبارزه با خونخواران داعشی در عراق و سوریه و منطق شهدای حرم با توجه به جُثّه و جسم سرزمینی به تعبیر استراتژیست‌های نظامی جهان یك كشور «تك‌بمبی» است. «تك‌بمبی» در اصطلاح نظامیان جهان به كشوری اطلاق می شود كه با یك بمب اوضاعش به هم می‌ریزد. عمر رژیم صهیونیستی در صورت ادامه شرارت به اندازه چكاندن چند خشاب موشكی از سوی شهرهای موشكی ایران است. عمر رژیم صهیونیستی با همه هارت و پورت
نظامیان آن در اندازه یك هجوم انبوه پهپادی نیروی هوایی سپاه است كه آسمان حیفا و تل‌آویو و دیگر شهرك‌نشینان صهیونیستی را مثل مور و ملخ پر می‌كنند، احدی را زنده نخواهند گذاشت.
كافی است استراتژیست‌های آمریكا و رژیم صهیونیستی یك نگاهی به شهرهای سوخته عراق و سوریه در جریان سقوط تروریست‌های داعش بیندازند، آن وقت بدانند این یك ادعا نیست!
دنیا می‌داند غیر از این توان رزمی حداقل ۲ میلیون جوان ایرانی در حسرت روزی هستند كه یك فرمان صادر شود تا دمار از روزگار صهیونیست‌های خونخوار و تروریست درآورند. این توان غیر از آمادگی جوانان حزب‌اللهی در جهان اسلام است كه بخشی از توانایی‌های خود را در جنگ با داعش نشان دادند.
من نمی‌دانم رفتار دیپلماتیك ما كجا به خطا رفته كه رژیم صهیونیستی به خود اجازه می دهد در اندازه یك «بچه پررو» ظاهر شود و در داخل دست به ترور بزند یا خرابكاری در تأسیسات هسته‌ای داشته باشد و جاسوسان آن‌ها به راحتی هرجا بتوانند سرك بكشند. این پررویی تا آنجا ادامه یابد كه وارد ماجراجویی دریایی شود!
وزیر خارجه ما در واكنش به حادثه نطنز در نامه به گوترش می گوید: «خرابكاری
 رژیم صهیونیستی در نطنز تروریسم هسته ای و جنایت جنگی است» سؤال این است كه در برابر این جنایت جنگی چه باید كرد؟
خروج از مذاكرات وین و مجازات رژیم صهیونیستی طبیعی‌ترین واكنش دولت باید در مورد این جنایت جنگی باشد. اتحادیه اروپا در حالی كه نمایندگان سه كشور انگلیس، آلمان و فرانسه در وین دارند برای برداشتن تحریم ها گفت‌وگو می‌كنند ۸ فرد و ۳ نهاد ایرانی را به بهانه نقض حقوق بشر تحریم كرد.
معلوم نیست مذاكرات وین در مورد برداشتن تحریم هاست یا افزایش تحریم‌ها؟ بعد هم می گویند مذاكرات وین سازنده بود!
آنچه كه در افكار عمومی به ویژه جوانان انقلابی حس می‌شود آن است كه دولت باید لحن دیپلماتیك خود را در برابر آمریكا به عنوان «پدر» تروریست‌های جهان قدری تغییر دهد. سپاه در شرارت آمریكا در شهادت حاج قاسم سلیمانی، عین‌الاسد را زد و جواب دندان‌شكنی داد، قبل از‌ آن پهپاد پیشرفته آمریكایی را در ارتفاع چندهزارپایی هدف قرار داد و پیام تندی به دشمن داد.این بار باید با زدن «پسر» نقطه پایانی برای شرارت استكبار جهانی و ماجراجویی درونی و بیرونی آن در كشور بگذارند.این رویكرد صحیح‌ترین و درست‌ترین راه بازدارندگی است.
دشمنان و دوستان انقلاب باید به این واقعیت و تبعات آن واقف شوند كه رژیم صهیونیست فقط یك «تهدید» نیست. وقتی اولین سیلی «پهپادی» و «موشكی» و … را دریافت كرد همه اعتراف خواهند كرد رژیم اشغالگر قدس یك «فرصت» برای ضربه نهایی به پیكر نحیف هژمونی آمریكا در منطقه وجهان است.
یك مشت ابله اگر نگوییم خائن در برخی رسانه‌های داخل و فضای مجازی نشسته‌اند و می‌گویند هر وقت ایران و آمریكا می‌خواهند به برداشتن تحریم‌ها نزدیك شوند اسرائیل در این امر اخلال می‌كند. این یك دام است ما نباید وارد این دام بشویم! اسرائیل با برجام مخالف است و نمی‌گذارد طرف غربی به تعهدات خود عمل كند. واقعا بلاهت و حماقت از سر و روی این تحلیل و نگاه می بارد.
تاریخ یكصدساله غرب آسیا و نوع نگرش آمریكا و اروپا در تقسیم و تجزیه كشورهای اسلامی نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی «سگ تربیت» شده آمریكایی‌ها و انگلیسی‌هاست كه هروقت اراده كردند بتوانند پای دولت‌ها و ملت‌ها را گاز بگیرند.
ما تا «سگ» را نزنیم «صاحب سگ» را نمی‌توانیم به اشتباهات محاسباتشان متوجه كنیم. از این لحاظ رژیم صهیونیستی یك فرصت است نه تهدید. چون برای رفع تهدید آمریكا نباید از فرصت زدن رژیم اشغالگر غفلت كنیم.
براساس این نگاه درست باید انتقام شهادت دانشمندان هسته‌ای، شهادت دانشمند بزرگ و فرهیخته ما فخری زاده و نیز خرابكاری در تأسیسات هسته‌ای را در دستور جدی قرار داد. از این مهم‌تر مذاكرات وین تا اعلام غلط كردن ، آمریكا ، سه كشور شرور اروپایی و نیز آژانس به تأخیر انداخت. در این وادی فقط از «فعل» ما كاری ساخته است نه از «قول» ما !!
برای رسیدن به صلح،‌آرامش ، ثبات و امنیت در ایران،‌غرب آسیا و جهان و برای رفع سایه جنگ این تنها راه ممکن و عملی است. 

نویسنده : محمدكاظم انبارلويي |
به اشتراک بگذارید
تعداد دیدگاه : دیدگاه‌ها برای آیا اسرائیل تهدید است یا فرصت؟! بسته هستند

مجوز ارسال دیدگاه داده نشده است!

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط رسالت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.