این روزها تنش های  صورت گرفته میان دو کشور کانادا و دهلی نو عینیت ونمود بیشتری پیدا کرده است.  قتل یک فعال جدایی‌طلب سیک در داخل خاک کانادا و اتهامات وارده مبنی بر دست داشتن دولت هند در این فقره، تنش‌های دیپلماتیک بین دو کشور را دوباره شعله‌ور کرده است.جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا مدعی شده است  که سازمان اطلاعاتی این کشور به «شواهد معتبری» دست یافته‌  که نشان می‌دهد هند در قتل «هاردیپ سینگ نجار» ۴۵ ساله دست داشته است.ترودو اظهار کرده است که کانادا در تلاش برای «تحریک کردن» هند یا «تشدید» تنش‌ها نیست، بلکه «صرفا واقعیت‌ها را بیان می‌کند.» 

درمقابل، هند هرگونه دست داشتن در قتل رهبر برجسته سیک‌ها در کانادا را به شدت تکذیب کرده و آن را «پوچ و مغرضانه» خوانده است. توقف مذاکرات تجاری دهلی نو و اتاوا و تشدید تنش های تبلیغاتی و سیاسی طرفین علیه یکدیگر، از تبعات ماجرای اخیرمحسوب می شود. ضمن آنکه طی سال های اخیر به طورکلی کانادا و هند روابط مثبتی با یکدیگر نداشته اند و حمایت اتاوا از سیک های تجزیه طلب ، منجر به خشم هندی ها از دولت های سابق و کنونی کانادا گردیده است. 
جامعه سیک‌ها در کانادا، با بیش از ۷۷۰ هزار عضو ، یکی از بزرگترین جوامع خارجی محسوب می شود. نجار یکی از حامیان صریح ایجاد سرزمینی مختص سیک‌ها به نام «خالصتان» بود که بخش‌هایی از ایالت پنجاب هند را در بر می‌گرفت.فعالیت جنبش خالصتان در هند غیرقانونی است و دولت این کشور آن را تهدیدی برای امنیت ملی خود می‌داند. تعدادی از گروه‌های مرتبط با این جنبش، تحت عنوان «سازمان‌های تروریستی» طبقه‌بندی شده‌اند و نام نجار نیز از سال ۲۰۲۰ به فهرست افراد مرتبط با اعمال تروریستی در هند اضافه شد.

اکنون ترودو، دولت هند را متهم به ترور نجار در خاک کانادا کرده است. فارغ از صحت یا سقم این ادعا، بهتر است قبل از ادامه این منازعه، نخست وزیر کانادا به سوال مهم تری پاسخ دهد :اینکه اصرار کشورش بر حمایت از گروه های افراطی، تجزیه طلب و اپوزیسیون سایر کشورها و حکومتها چیست؟ کانادا یکی از اصلی ترین کارویژه های خود را حمایت از گروه های جنجالی و تروریستی تعریف کرده و در مقابل، انتظار دارد از تبعات تقابل عینی خود با بسیاری از کشورها و دولتها در دنیا مصون بماند. قطعا ترودو نمی تواند با مانور تبلیغاتی بر روی قتل نجار ،از پاسخدهی به این سوال و دغدغه مهم فرار کند!

واقعیت امر این است که تبدیل شدن کانادا به بهشت اختلاس گران، مفسدان مالی ، تجزیه طلبان ، گروه های سیاسی معاند کشورهای گوناگون و …..، به طور طبیعی مولد یک سلسله مخاطرات امنیتی برای این کشور می باشد .در این معادله، امثال ترودو مقدمه ( رفتار و کنش دولت کانادا ) را کتمان و سانسور کرده و صرفا بر روی نتایج و خروجی بازی خود متمرکز می شوند. قطعا قتل و تروردر هر کجای دنیا مذموم است، اما دولت کانادا حداقل نمی تواند با توجه به نقشی که برای خود درحمایت از گروه های افراطی قائل شده، خود را بازیگر طلبکار و مظلوم این پرونده ها 
جلوه دهد! دولت کانادا نیاز  مبرمی به تجدید نظر اساسی در رویکرد و رفتار خود در حمایت از افراد مسئله دار دارد.