محسن پیرهادی 
شامگاه پنج‌شنبه، دو جنگنده آمریکایی با ایجاد مزاحمت برای هواپیمای مسافری ماهان که از تهران به مقصد بیروت در پرواز بود، جان مسافران این پرواز را به خطر انداختند. خلبان پرواز، برای حفظ جان مسافران، ارتفاع را یک‌باره کاهش داده و در اثر تکان‌های شدید، تعدادی مجروح شده‌اند. باوجودآنکه این ماجراجویی آمریکا، با فرود اضطراری هواپیما در دمشق پایان یافت، اما مسئله بسیار بزرگی است و نمی‌توان به‌سادگی از کنار آن گذشت. دراین‌باره گفتنی‌هایی هست:
یک. ماجرای هواپیما، مرور سریعی بر کارنامه ۸۰ ساله و سراسر رذالت آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم است. باهم مرور کنیم: چند سال پیش به‌صورت غیرقانونی در قالب ائتلافی موسوم به ضد داعش وارد خاک سوریه می‌شود، علیه دولت رسمی و قانونی این کشور عملیات می‌کند، در خاک سوریه، همچون بسیاری از نقاط جهان پایگاه دائمی نیروهای نظامی ایجاد می‌کند
 هواپیماهای جنگنده آمریکایی ده‌ها بار به‌صورت غیرمستقیم به کمک داعش و سایر گروه‌های تروریستی می‌شتابند، جنگنده‌ها، خلاف تمام موازین بین‌المللی و استانداردهای هوایی، به حریم کریدور پروازهای مسافری که امن و از پیش تعریف‌شده است، تجاوز می‌کنند، برای هواپیمای مسافری کشوری دیگر، عامدانه ایجاد مزاحمت می‌کنند و جان مسافرانی از ایران و لبنان و سایر کشورها را به خطر می‌اندازند، چند ساعت بعد رسما اعلام می‌کنند که ما طبق قانون عمل کرده‌ایم، به حریم هزار متری هواپیما نزدیک نشده‌ایم و قصدمان بازرسی بصری هواپیما بوده است! 
آری، این خلاصه‌ای از جنایات آمریکاست، کشوری که حتی حضورش در سوریه غیرقانونی است، نقض حریم هواپیمای مسافربری را قانونی می‌داند. ضمن آن‌که به گفتهمسافران و مسئولان، فاصله جنگنده تا هواپیمای مسافربری در لحظاتی کم‌تر از ۲۰۰ متر بوده است. 
دو. اما از دید داخلی، رفتار دولت‌های مختلف آمریکا هرروز بیشتر آبروی غرب‌گرایان و امیدواران به آمریکا را می‌ریزد. دولت آمریکا، نشان داده که همان جنایتکار سال ۶۸ است که ۲۹۰ مسافر هواپیمای ایران‌ایر را با موشک به شهادت رساند، همان دولتی که عامل کودتای طبس بود و همان آمریکایی که رسما اعلام می‌کند به دنبال تحریم‌های فلج‌کننده برای ملت ایران است. آیا می‌توان باور کرد که دشمنی آمریکا، منحصر به دولت جمهوری اسلامی است و ارتباطی با ملت ایران ندارد؟ آیا کسی هست که باور کند به خطر انداختن جان شهروندان معمولی ایران و لبنان که بخشی از آن‌ها زنان و کودکان بوده‌اند، عامدانه نبوده است؟
سه. اشتباه نکنیم! رخدادهای اخیر و مسائلی چون ماجرای هواپیما، منحصر به دوره رئیس‌جمهور فعلی آمریکا نیست. البته درست است که ترامپ گوی رذالت را از اسلاف خود ربوده، اما فراموش نکرده‌ایم رئیس‌جمهور پیشین آمریکا هم در پاسخ به سؤال خبرنگاری گفت:
 «ما سلاح اتمی را برای کشورهایی مانند ایران نگه‌داشته‌ایم.» همان اوباما که برخی به مذاکره با دولت او امیدوار بودند و امروز آرزو می‌کنند که معاونش در انتخابات آتی آمریکا سر کار آید، رسما ایران را به حمله اتمی تهدید کرد. جالب‌تر آن‌که وحشی‌ترین دولت تاریخ معاصر جهان که مرتکب جنایاتی همچون هیروشیما و ناکازاکی و تهاجم به ده‌ها کشور شده، مدعی حقوق بشر هم هست.
چهار. از حدود یک سال پیش ماجراجویی و تحرکات خطرناک دولت آمریکا در منطقه ما شدت یافته است. چند ماه است که وزیر خارجه آمریکا، برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی کشور خود از تلاش پنهانی ایران برای دخالت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا سخن می‌گوید. هرچند کسی در ایران تفاوت چندانی میان دولت‌های مختلف آمریکا قائل نیست و اساسا انگیزه‌ای برای چنین دخالتی ندارد، اما بعید نیست که ایران، این بار واقعا معادله انتخابات آینده آمریکا را به هم بزند، البته این موضوع با آنچه مایک پمپئو می‌گوید تفاوت دارد. این بار که حادثه هواپیما با فرود اضطراری پایان یافت، اما با روحیه و سابقه‌ای که از ملت و نیروهای مسلح ایران سراغ داریم، اگر کوچک‌ترین تعرضی به شهروندان یا منافع ایران صورت گیرد، ما علنا در معادلات سیاسی آمریکا دخالت می‌کنیم، چراکه بعید است مردم آمریکا به تمدید دولتی رأی دهند که موجب شده هر هفته از غرب آسیا، برایشان فرماندهان و سربازان کشته و مجروح بیاورند.