محمد مهرعلی 
دادگاه دریک شووین، مامور پیشین پلیس آمریکا، در مینیاپولیس برگزار شد و قاضی حکم مجازات او را به علت قتل جورج فلوید صادر کرد. او بیش از ۹ دقیقه با فشردن زانوی خود بر گردن فلوید باعث مرگ این شهروند سیاهپوست آمریکا شده بود. مرگ توام با شکنجه جورج فلوید در روز ۲۵ مه سال ۲۰۲۰ تاثر و خشم جهانی را برانگیخت. اکنون ۱۳ ماه پس از قتل این مرد سیاهپوست در مینیاپولیس، دادگاه حکم مجازات دریک شووین، مامور پلیسی را که باعث مرگ فلوید شده بود، صادر کرد: ۲۲ سال و ۶ ماه زندان! 
جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا مجازات تعیین شده برای دریک شووین را «عادلانه» خواند و وکیل خانواده فلوید از رای دادگاه به عنوان یک «حکم قضائی تاریخی» یاد کرد. دادستان پرونده مرگ جورج فلوید درخواست ۳۰ سال زندان کرده بود. دریک شووین در جلسه دادگاه با خانواده فلوید همدردی کرد! هیئت منصفه در روز ۲۰ آوریل سال جاری، متهم پرونده قتل جورج فلوید را در همه موارد اتهامات مجرم شناخته بود. اتهام اصلی دریک شووین «قتل عمد درجه دو» اعلام شده است.ویدئوی صحنه مرگ جورج فلوید بازتابی بین‌المللی یافت و به اعتراضات گسترده در ایالت مینه‌سوتا و دیگر نقاط آمریکا دامن زد.با این حال معترضین توسط پلیس آمریکا در اکثر ایالات سرکوب شدند. 
مخالفان نژادپرستی در دیگر نقاط جهان نیز در اعتراض به مرگ جورج فلوید و علیه خشونت پلیس به خیابان‌ها آمدند و تظاهرات کردند. دادگاه سه مامور پلیس دیگر آمریکا به اتهام مشارکت در قتل جورج فلوید که قرار بود در ماه اوت سال جاری برگزار شود، به ماه مارس سال آینده موکول شده است.
حکم دادگاه جرج فلوید ، از نژادپرستی سیستماتیک در آمریکا و اروپا پرده بر می دارد. در این حکم، حتی به مولفه ای به نام « اشد مجازات» برای قاتل فلوید توجهی نشده است! این مسئله، صرفا معطوف و محدود به آمریکا نیست. در فرانسه، آلمان، انگلیس و بسیاری از کشورهای دیگر نیز ما شاهد همین تبعیض ساختاری هستیم. حضور صدها هزار نفر  در اعتراض‌های ضد نژادپرستانه اروپا طی سال های اخیر، تنها ناظر به قتل جرج فلوید نبوده است. به عنوان مثال، چندی پیش دستگاه قضائی فرانسه ضمن اعمال بی عدالتی مطلق در پرونده «آداما ترائوره» جوان سیاهپوستی که سال ۲۰۱۶ (۴ سال قبل) توسط پلیس فرانسه و در بازداشتگاه به قتل رسید، علت مرگ وی را حمله قلبی در بازداشتگاه دانست! همین مسئله خشم رنگین پوستان را در فرانسه برانگیخته است. در کشور آلمان نیز گروه‌های نئونازیستی، ملی گرایان افراطی و مهاجر ستیز در ذیل گروه‌های سیاسی مانند حزب «جایگزینی برای آلمان» یا جنبش «پگیدا» مانور می دهند و هیچ کس جلودار آنها نیست. تنها در سال گذشته میلادی، بیش از ۱۰۰۰ حمله نژادپرستانه در آلمان رخ داده است. بنابراین، این نژادپرستی سیستماتیک در اروپا نیز قابل رؤیت است.
لازم است میان نژادپرستی حاکم در آمریکا و اروپا نوعی پیوستگی ایجاد شود. همان گونه که محرز است، آمار حملات نژادپرستانه در کشورهای اروپایی علیه رنگین پوستان و مسلمانان همچنان در حال افزایش است. قدرت گرفتن جریان‌های ملی گرای افراطی در تسریع این روند مؤثر بوده و بیم آن می‌رود که در آینده‌ای نزدیک، شاهد حملات نژادپرستانه علنی‌تر و گسترده تری علیه اقلیت‌های نژادی و مسلمانان در اروپا باشیم. در این خصوص، دستگاه‌های امنیتی و دولت‌های غربی باید بابت ایجاد زمینه مساعد برای فعالیت گروه‌های نژادپرست و افراطی در کشورهایشان پاسخگو باشند.