گروه سیاسی
درحالی‌که این روزها شاهد افزایش سرسام‌آور و لحظه‌ای قیمت کالاهای اساسی و کاهش قدرت خرید مردم هستیم و شرایط کشور، برنامه‌ریزی و تلاش مضاعفی را می‌طلبد که معاون اول رئیس‌جمهور نسخه حل گرانی‌ها را در جای دیگری جست و جو می کند.
اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور دیروز (چهارشنبه) در حاشیه جلسه هیئت دولت و در جمع خبرنگاران از پاسخ دادن به خبرنگاران طفره رفت. 
طبیعی است وقتی حل معضل گرانی و تأمین نیازهای اساسی دغدغه اصلی جامعه است، مردم منتظر ارائه و اجرای اقدامات ملموس برای رفع این موضوع هستند و نه طرح موضوعات دیگر.  اظهارنظر جهانگیری به‌عنوان معاون اول رئیس‌جمهور در حالی است که کشور در شرایط نابسامان اقتصادی و تحریم‌ها قرار دارد و در دوران کنونی اقدام و تدبیر مسئولان بیش از هر عامل دیگری جایگاه و اهمیت خود را برای وقوع هرگونه تغییر و تحول نشان می‌دهد. بااین‌که جهانگیری در برخورد با خبرنگاران از ارایه راه حل برای رفع مشکل گرانی طفره رفت اما اظهارات و وعده‌های وی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۶ دقیقا برعکس پاسخ دیروزش به سؤال بود.
وی که در دوران انتخابات سال ۹۶ به‌عنوان کاندیدای پوششی در عرصه انتخابات حضور یافت، تلاش کرد با دادن وعده بهبود شرایط اقتصادی به‌نوعی عملکرد و اقدامات کاندیداهای رقیب را زیر سؤال ببرد و بگوید: «من به‌عنوان مدیری که سال‌های گرم و سرد کار در حوزه اقتصادی را چشیدم اعتراف می‌کنم گرچه تلاش بسیاری شده، اما راه درازی باقی‌مانده است. ما توانستیم ماشین اقتصاد را از دره بیرون بیاوریم و در مسیر قرار بدهیم اما هنوز آن را به‌سرعت خود نرسانده‌ایم.»
گرچه معاون اول رئیس‌جمهور سعی دارد به‌نوعی از کنار موضوع تلاش مضاعف مسئولان در دوره کنونی عبور کرده و نشان دهد که کنترل و چاره یابی برای افزایش قیمت‌ها دست مسئولان نیست، اما حافظه سیاسی مردم جملات ایشان در انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ را از یاده نبرده‌اند که گفت: «ملت مگر یادتان رفته قیمت دلار لحظه‌ای عوض می‌شد؟ مردم یادتان می‌آید وضعیت اقتصاد چگونه بود، دارو پیدا نمی‌شد، کره، پنیر و شیر خشک پیدا نمی‌شد. سیلوهای گندم خالی بود؟ یادتان می‌آید برخی شب‌ها در صف بانک‌ها می‌خوابیدید تا صبح چند سکه بخرید؟»
بدین ترتیب وقتی معاون اول رئیس‌جمهور تغییر شرایط اقتصادی کشور را به نتیجه روی کار آمدن دولت یازدهم و اقدامات آن مرتبط می‌داند، بی‌اختیار نشان دادن مسئولان به‌نوعی بیانگر تناقض و چرخش از سخنان قبلی است.