ویروس كاندیداتوری وقتی به جان سیاستمدار می‌افتد، هیچ چیز جز رأی مردم نمی‌تواند آن را از جان نامزد انتخاباتی بیرون آورد. اگر این ویروس در جان و اندیشه او ریشه دوانده باشد، منجر به بیماری «خودمردم‌بینی» و «خودپیروزبینی» می‌شود و از درون آن پس از شكست نامزد، «شورش» و «نافرمانی مدنی» درمی‌آید.
